n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

130 HOE EELCO IN DE PERIKELEN GERAAKTE.
reden, moesten zij trachten zooveel ringen te bemachtigen
als mogelijk was. Wie na een bepaald aantal ritten
de meeste ringers veroverd had, kreeg den prijs.
Het meest echter keek Eelco naar een hoogen paal, die
midden op het plein was opgericht. Boven op lien paal
was een houten vogel geplaatst, de papegaai genaamd.
Duidelijk kon men de vijf deelen onderscheiden, waaruit
deze vogel bestond. Zij waren de kop, de twee vleugels,
de staart en de romp. Wie een dezer deelen door
een wel aangelegd schot wist te bemachtigen, kreeg een
prijs, dock de grootste eer was weggelegd voor hem, door
wiens schot de romp van den paal viel, want deze kreeg
niet alleen den hoogsten prijs, maar was ook voor een
jaar lang de schutterkoning van de stad, en hij wend
onder muziek en tromgetroffel door al de schutters, die
medegedongen hadden, in optocht door de veste geleid.
Toen Eelco alles wat er te zien was op zijn gemak
bekeken had, ging hij naar de stadspoort, om ook daar
Bens een kijkje van de versieringen te nemen. Want daar de
Graaf door deze poort de stad zou binnenkomen, begreep hij,
dat daar geen moeite of kosten gespaard zouden worden.
Nu, wat hij zag, overtrof dan ook verre zijne verwachting,
want de poort was letterlijk niet meer te herkennen,
zoo was zij veranderd. Zij was door licht timmerwerk
wet tweemaal zoo hoog geworden als antlers, en
aan beide zijden waren hoornen des overvloeds aangebracht,
die den volgenden dag een schat van bloemen
zouden uitstorten. 't Was waarlijk prachtig, en niet alleen
Eelco, maar alien, die het kunststuk kwamen bekijken,
waren er opgetogen over.