n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

HOE EELCO IN DE PERIKELEN GERAAKTE. 12 9
van zijn huis gereed gekomen was, een arbeid, waaraan
Eelco met alien Uver geholpen had, zeide hij :
„Zie zoo, dat ziet er keurig netjes uit, al zeg ik het
zelf. Er zullen niet vele huizen in de stad gevonden
worden, waarvoor het mijne moet onderdoen. Mij dunkt,
van werken zal vandaag verder wel niet veel komen.
Als je lust hebt, Eelco, om eens in de stad te gaan
kijken, kun je gerust je gang gaan. Ik zelf ga straks
ook eene wandeling doers."
Dat behoefde Eelco geen tweemaal gezegd te worden.
In minder dan geen tijd was hij de straat op, en met
blijde verrassing zag hij, hoe het uiterlijk van de stad
als met een tooverslag veranderd was. Wat zag alles er
feestelijk uit, en wat zou de stad morgen een schoon
gezicht opleveren, wanneer aan elk huis de vlag uithing !
Het eerst begaf hij zich naar het groote Doelenplein,
de plaats, waar de spelen ter eere van den Graaf gehouden
zouden worden. Ook daar waren vele handen bezig,
om alles voor het groote feest in gereedheid te brengen.
De timmerlieden legden juist de laatste hand aan de
groote tent, waarin de Graaf en diens gevolg plaats zouden
nemen, terwijl in het midden daarvan een hooge
troonhemel was opgericht, die versierd werd met de
grafelijke kleuren. Een kostbare stoel was als zetel voor
den Graaf bestemd.
Aan de beide zijden van het plein waren rijen palen
geplaatst, waarin den volgenden dag ringen zouden worden
gestoken. De deelnemers aan dit spel, ringrijden genaamd,
waren op paarden gezeten en 'gewapend met een houten
speer. Terwijl zij nu in een flinken draf langs deze palen
In woelige dagen. 9