n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

1 20 EEN FLINKE POORTERSJONGEN.
hebben, den winkel, om den hem opgedragen last te
volbrengen. Vroolijk vervolgde hij zijn weg naar de poort,
om weldra de stad te verlaten en zich fangs eene prachtige
laan naar het nieuwe kasteel Rozenstein te begeven,
en lustig deed hij zijn lied weerklinken over de lachende
velden, die hem omringden.
Want Eelco was een vroolijke jongen, die maar twee
zaken in de wereld kende, welke hem verdriet deden.
De eerste was, dat hij volstrekt geen lust had om meubelmaker
te worden. Hij werd liever wapensmid, zooals
meester Gerrit Harmsen was, bij wien hij de meeste
zijner vrije uren sleet, niet omdat diens handwerk hem
zoo bekoorde, o neen, dat zware, grove werk trok hem
zoo bijzon.der sterk niet aan, maar omdat hij dan steeds
omringd was door glinsterende zwaarden en blinkende
harnassen. Die voorwerpen oefenden eene bijzondere aantrekkingskracht
op hem uit, en hij kon zich uren vermaken
met er naar te zien, hoe zij door de bekwame
hand van den meester en diens gezellen werden vervaardigd.
Wat zou hij graag eens zulk een glinsterend harnas
aantrekken ! Jongen, wat gaf dat een vertoon van gespierdheid
en moed. En dan met een zwaard in de
vuist ! Maar nog liever zou hij krijgsman worden. Dan
was hij steeds in een stalen pantser gehuld en gewapend
van top tot teen, en kon hij ten strijde trekken
tegen de vijanden van zijn. Heer, en hen met zijn alles
overwinnend zwaard op de vlucht jagen. Dan zou hij
wonderers van dapperheid verrichten, zoodat iedereen in
het land den mond vol zou hebben van den moedigen
en gevreesden Eelco van de Kogge, zooals hij altoos ge-