n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

EEN FLINKE POORTERSJONGEN. 119
dat het weldra tusschen hem en zijne Moeder tot eene
verzoening moge komen. Vat mij betreft, ik ben een
vurig Kabeljauw, omdat ik er van doordrongen ben, dat
het ons alleen onder de regeering van een krachtig vorst,
die in staat is ons to beschermen tegen de trotschheid
en heerschzucht van de Edelen, goed kan gaan. Ziet ge,
daarom roep ik uit den grond van mijn hart : leve onze
jonge Graaf Willem V! En heb je nu goed gezien, hoe
ik dat scharniertje behandeld heb ? Het heeft door al dat
praten wel wat langer geduurd dan noodig is, doch het
is er niet minder goed om gedaan. Breng nu dat koffertje
maar eens spoedig voor mij naar den Heer van
Rozenstein ; je weet immers, waar die woont?"
„Neen, meester, dien naam heb ik nog nooit gehoord.
Woont hij in de stad ?"
„Wel neen, jongen, het is de Heer, die dat nieuwe
slot heeft laten bouwen, een half uurtje buiten de stad.
moist je dat niet?"
„Ik had het nog niet gehoord. Woont hij er al lang?"
„Neen, hij is er pas deze week gekomen. Hij moot zeer
rijk zijn, naar men zegt. "
„Waar heeft hij vroeger gewoond ? " vroeg Eelco.
„Dat is mij niet bekend, en ik geloof, dat eigenlijk
niemand het weet. Ik heb er wei dikwijls naar hooren
vragen, doch een beslist antwoord vernam ik nog nooit.
Het zal wellicht een vreemdeling zijn. Nu, dus je weet
waar je het brengen moot?"
„Ja meester, nu weet ik het. Ili zal het dadelijk bezorgen."
Enkele minuten later verliet Eelco, in wien de lezer
zeker reeds lang Eelco van Waringha-state zal herkend