n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

118 EEN FLINKE POORTERSJONGEN.
,,Ongetwijfeld ! Maak maar, dat je den prijs wint. Je
kunt immers goed schieten ?"
„Ja, vrij goed. Als ik maar niet beef, wanneer de Graaf
naar mij kijkt, want dan schiet ik stellig mis. Maar
meester, mag ik u nog eene vraag doen ?"
„Wel zeker, wat wou je nog weten?"
„Straks vroeg ik u mij, of ik wel moist, wie in deze zaak
eigenlijk het recht aan zijne zijde heeft, Margaretha of
Graaf Willem, maar nu u mij den toestand nader uiteengezet
heeft, weet ik het nog niet. Kan u het mij ook zeggen ?"
„Het antwoord is zeer moeilijk te geven, Eelco. Ili voor
mij heb, evenals alle poorters in deze landen, Teel liever
een Graaf aan de regeering dan eene Gravin . .."
„Waarom ?"
„Omdat onze steden in het bezit zijn van rechten en
keuren, die ons door den adel zeer worden misgund.
wanneer nu eene vrouw regeert, zou het zeer wel mogelijk
kunnen zijn, dat de Edelen door hun invloed moisten
te bewerken, dat die voorrechten ons wederom werden
ontnomen. Staat daarentegen een man aan het hoofd, dan
is het gevaar daarvoor minder groot. Maar of onze jonge
Graaf wel goed handelt, door zich openlijk te verzetten
tegen den wil zijner Moeder, zie, dat is eene andere
vraag, waarop ik niet zoo gemakkelijk een afdoend antwoord
kan geven. Heeft hij alleen het belang van deze
landen op het oog, dan is hij daartoe ongetwijfeld gerechtigd,
dock als noon, als kind, kan zijn gedrag niet anders
dan afkeurenswaardig worden genoemd. Intusschen, mijn
jongen, dat is eene zaak, die hij voor zijn geweten moet
verantwoorden, en ik voor mij hoop van ganscher harte;