n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

EEN FLINKE POORTERSJONGEN. 117
vroeg de knaap, die met groote belangstelling geluisterd had.
,,Ja, de strijd kan, dunkt mij, niet uitblijven. Luister
maar verder. Vrouwe Margaretha heeft eindelijk aan de
eischen van hare partij gevolg gegeven en haar zoon
Willem tot zich geroepen, aan welken eisch Willem terstond
heeft voldaan. En dat niet alleen, doch hij heeft
ingezien, dat het den zoon niet past de moeder te wederstreven,
en met zijne toestemming is de oorkonde, waarbij
hij tot Graaf werd benoemd, vernietigd.
Maar nauwelijks was hij in Holland teruggekeerd,
of zijne volgelingen drongen er sterk bij hem op aan,
dat hij de teugels van het bewind weder ter hand zou
nemen, omdat zijne Moeder pogingen scheen aan te
wenden, een ouderen broeder van hem in zijne plaats
te stellen, wat streed met de bepalingen, die de Keizer
vroeger had gemaakt.
Het gevolg daarvan was, dat Willem opnieuw de regeering
aanvaardde en zich thans alom als Graaf last huldigen. Zooals
je weet, zal hij ook weldra in deze stad zijn intocht doen."
" 0 ja, ik heb gehoord, dat hij reeds overmorgen komt,"
riep Eelco uit, „en Willem van den bakker zeide mij
straks, dat men reeds begonnen is, de stad te versieren.
Zouden er feesten gehouden worden?”
„Dat zou ik denken !” lachte de meester. „Maak maar,
dat je overal bij zijt, hoewel, dat behoef ik je eigenlijk
niet te zeggen, want je ben altijd haantje de voorste. De
gilden zijn van plan een groot schuttersfeest te geven.
Jongen, daar zal het mooi wezen, dat beloof ik je."
„Zou de Graaf daar zelf bij tegenwoordig zijn e vroeg
de knaap met schitterende oogen.