n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

114 EEN FLINKE POORTERSJONGEN.
vervoering uit, terwij1 hij zijn meester dankbaar de hand
drukte „Integendeel, ik hen u oneindig veel dank
schuldig voor al de liefde, die u mij bewees. Maar toch
veriang ik vurig om iets naders Le vernemen omtrent
mijn lieven Vader en mijn zusje, en dat verlangen wordt
met den dag sterker. Als ik maar moist, hoe mijn naam
was, dan was mijn plan beraamd. Dan trok ik, hoe ver
de reis ook moge zijn, naar Friesland heen, en ik zocht
z(54:5 lang, tot ik mijne bloedverwanten weergevonden had.
moat zou dat heerlijk wezen !"
„Ja, mijn jongen, dat begrijp ik, doch houd maar goeden
moed. Het is lang Diet onmogelijk, dat je dat Joel nog
eens bereikt. In de wereld kan zooveel gebeuren!"
„0 ja, en ik ben nog jong ik kan mijn geheele level]
lang nog zoeken. Weet u niet, waar die Edelman heengetrokken
is, Coen hij , Haarlem verliet ?"
„Neen, dat weet ik niet. MU is alleen bekend, dat je
bij mij zijt gebracht door den Jonker Robert de Gluves,
den schildknaap van }leer Jan, van Beaumont. Deze is
de oom van Vrouwe Margaretha en de broeder van den.
Graaf Willem III. Ili vermoed, dat hij zich thans wel ophoudt
aan het hof van zijne nicht."
,En zou hij niet eens spoedig hier in de stall komen?"
„Zooals de zaken nu staan, vrees ik daarvoor. Je
weet, dat Haarlem de zijde van Graaf Willem heeft gekozen.
Doch ik zou je verhalen, hoe de zaken van den
lande op dit oogenblik staan, Diet waar ?
Toen Graaf Willem IV zoo treurig om het levee was
gekomen ontstond hier al dadelijk verschil over de
vraag, wie hem in de regeering moest opvolgen, want hij