n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

112 EEN FLINKE POORTERSJONGEN.
„Dat is grappig, en wat doers de Hoekschen, wanneer
ze een Kabeljauw vangen ?"
„Natuurlijk hetzelfde, maar dat gebeurt niet dikwijls.
De Kabeljauwen zijn wel wbzer, dan dat ze zich do or
een Hoek laten grijpen."
„floor me nu ZOO In wijsneus eens !" riep de meester
lachend. „Ik wed, dat je niet eens weet, wat eigenlijk
Hoekschen of Kabeljauwschen zijn, is het wel ?"
„Ja wel, meester, dat weet ik zeer goed," antwoordd e
Eelco niet zonder trots. „De Hoekschen zijn de aanhangers
van Yrouwe Margaretha, terwijl de Kabeljauwschen
de partij van Graaf Willem vormen, is het niet zoo?"
„Ja, daar heb je gelijk aan, waar wie heeft in deze
zaak nu eigenlijk het recht aan zijne zijde, Margaretha
of Willem ?"
„Graaf Willem natuurlijk !" zeide Eelco dadelijk.
„Waarom ?"
„Waarom?" herhaalde Eelco, terwijl hij zijn meester
peinzend aanzag. „Waarom? Dat weet ik niet, maar iedereen
zegt het."
„Ha .zoo, dus omdat iedereen het zegt, zegt mijn wijze
leerling het ook? Dat is wel verstandig geredeneerd, vind
je zelf ook niet ?"
Eelco zweeg beschaamd. Hij begreep, dat zijn meester
gelijk had.
„Luister, mijn jongen, dan zal ik het je eens vertellen.
Geef dat koffertje maar hier, want anders bederf je het
wellicht nog, en kijk dan goed toe, hoe ik dat scharniertje
er aan bevestig. Onderdehand zal ik vertellen, hoe de zaken
betreffende onze regeering staan.