n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

106 EEN WOLF IN DE KLEM.
Doch Feiko liet zich door deze woorden niet uit het
veld slam.
„'t Is waar, Heer Rechter, wat Jarich zegt. Hij kan
niet op twee plaatsen gelijk geweest zijn, en daar hij op
Waringha-state zijn snood bedrijf volvoerde, kan hij onmogelijk
op dat tijdstip op het slagveld zijn geweest.
Laat hij slechts de mannen opnoemen, naast en met wie
hij ten strijde is getrokken, opdat zij voor hem getuigen
kunnen."
Jarich voldeed dadelijk aan dien eisch ; wel tien namen
vloeiden hem van de lippen, loch niemand van hen
beyond zich in den ommestand. Pat had de slimme Jarich
wel gezien.
Het was den Rechter dus onmogelijk, op dezen dag
het onderzoek verder voort te zetten. Hij beval daarom,
dat Jarich onder den toren zou worden opgesloten, en
dat de door Jarich genoemde getuigen tegen den volgenden
dag zouden worden opgeroepen. Inmiddels zou
ook Jarichs hut worden onderzocht. Het rechtsgeding
werd verdaagd tot den volgenden dag.
In groote opgewondenheid verliet men de rechtzaal,
en begeleid door eene tierende menigte, die slechts met
moeite te bewegen was, om hem niet dadelijk aan den
eersten boom den besten op to hangen, werd Jarich naar
den toren gevoerd. En Coen een oogenblik later Heer
Juw zich met schuwe blikken naar zijne schoone state
begaf, was er niemand, die eerbiedig uitweek, zooals dat
tegenover een Edelman betaamde, en geen hoofd werd
er ontbloot, geen groet gehoord. Maar menige vuist werd
tegen hem opgeheven.