n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

1 00 EEN WOLF IN DE KLEM.
Veel wijzer was Feiko niet geworden, maar wat hij had
gezien, versterkte hem in zijn vermoeden, dat Jarich en
Juw weer van de zaak wisten. Waarom zou Heer Juw
antlers zooveel geld geven aan een wilddief, met wien
niemand iets te maken wilde hebben ?
Hij was teleurgesteld, omdat hij geen spoor van de
kinderen had ontdekt, loch waar was Jel, Jarichs vrouw ?
Deze was blijkbaar niet in de hut. Zou het niet mogelijk
zijn, dat zij hier of daar de kinderen bewaakte ?
Met honderd gedachten in het hoofd verliet Feiko de
hut, en toen hij zich naar de woning begeven had, waar
hij zijn intrek had genomen, dacht hij nog langen tijd
na over alles, wat hij gezien had. Ein.delijk besloot hij
Jarich den ' Wolf voor de vierschaar te dagen.
Den volgenden dag begaf hij zich naar den rechter en
deelde hem zijn vermoeden mede, waarvan het gevolg
was, dat Jarich de Wolf opgeroepen werd om voor de rechtbank
te verschijnen.
Zonder den minsten angst voldeed deze aan dat bevel,
en met de grootste onverschilligheid in houding en woorden
trad hij voor den rechter, die in een hoog gestoelte
had plaats genomen. Jets lager zaten de zeven schepenen,
die over zijne schuld of onschuld zouden oordeelen. Er
waren zeer vele menschen opgekomen, om van deze
rechtspraak getuige te zijn.
Zoodra de rechter daartoe een teeken gaf, trad Feiko
naar voren en sprak :
„Heer Rechter, ik klaag Jarich, genaamd Jarich
de Wolf, aan van kinderroof, na eerst onder valschen
schijn gewapend te zijn binnengedrongen op Waringha-