n tdoelige Dagen C. joh. Aievief

EEN WOLF IN DE KLEM. 97
En van de kinderen was geen spoor meer te vinden.
Enkelen wisten te vertellen dat een half gekleed knaapje
op eene Hollandsche kogge was medegevoerd, maar of
dat knaapje Eelco van Waringha-state was geweest, kon
men niet met zekerheid zeggen. Het was nacht geweest,
toen het gebeurde, en in de hate van den strijd had
men er ook weinig op gelet. Van de kleine Sytske had
niemand lets gehoord of gezien , en men dacht niet antlers,
of het kind zou op de eene of andere wijze gedood zijn.
De toestand van Feiko werd echter aanmerkelijk gunstiger.
Het bleek al spoedig, dat Jacob de torenwachter
goed had gezien. : de wooden waren niet levensgevaarlijk
en zouden wel spoedig geheel hersteld zijn. Feiko was
alleen zwak door het bloedverlies. Binnen enkele dagen
kon hij zich reeds weder door het kasteel bewegen, al
was het ook langzaam. Zijne krachten kwamen spoedig
terug.
Kort na den strijd kwam Heer Juw van Hellinga op
de state. Deze toonde zich zeer bedroefd over hetgeen
er voorgevallen was, en hij deed vele pogingen om de
verdwenen kinderen terug to vinden, loch die pogingen
waren vruchteloos, en al spoedig nam hij als wettige
erfgenaam van zijn broeder het schoone kasteel in bezit.
Er waren nog geen twee weken verloopen na den nacht
waarin zijn brooder sneuvelde, toen hij met zijne vrouw
en met zijn eenig kind, een jongetje van gelijken leeftijd
ongeveer als Eelco, het kasteel betrok. Al de vroegere
dienaren van zijn brooder werden uit hun dienst ontslagen
en moesten het kasteel verlaten.
Ook Feiko vertrok van de schoone state, waar hij langen
In woelige dagen. 7