Rapport Lekker Fietsen.pdf - Fietsberaad

14
aan het fietsverkeer. Het verzilveren van de kansen voor het fietsverkeer
op de rustigere wegen in woonwijken vormt een belangrijke opgave bij
de verdere uitwerking van dit plan. Hierbij dienen de door de Wijkraden
aangedragen knelpunten als basis (Bijlage 3).
Bedreiging B1: Blijvend drukke wegen
Doel van het doorstroomassenmodel is het extern en intern autoverkeer
zoveel mogelijk te concentreren op de doorstroomassen en daarmee
tegelijkertijd te bereiken dat het op andere drukke wegen beduidend
rustiger wordt. Hiermee wordt ruimte gecreëerd voor fietsverkeer. Waar
dit onvoldoende lukt, zijn aanvullende maatregelen nodig om het autoverkeer
te stimuleren om de doorstroomassen te gebruiken. Daarom is
het belangrijk om de ontvlechting van de verschillende auto- en fietsroutes
nader uit te werken in netwerken en maatregelen, waarbij de
kansen voor het fietsverkeer als uitgangspunt moeten dienen.
Bedreiging B2: Onveilige kruisingen met drukke autoroutes
Concentratie van het autoverkeer op enkele drukke wegen maakt de kruisingen
van deze wegen met hoofdfietsroutes waarop veel fietsers zitten,
minder veilig. Uit het overzicht van Bijlage 3 blijkt dat ook de centruminvalswegen
en stadsdeelwegen knelpunten opleveren als het gaat om
verwachte intensiteiten van autoverkeer en onveiligheid en barrièrewerking
voor fietsers. Vooral kruisingen met doorstroomassen zijn in de praktijk
relatief onveilig, gegeven de vormgeving van deze wegen:
Voor de doorstroomassen (LIT 10):
- In principe 2x2 profiel met middenberm.
- Vrijliggende fietspaden.
- Geen directe ontsluiting van adressen (geen langsparkeren).
- Beperkt aantal aansluitingen.
Dit betekent dat als harde voorwaarde moet gelden dat kruisingen
van hoofdfietsroutes met doorstroomassen altijd ongelijkvloers moeten
worden uitgevoerd en die met stadsdeelwegen bij voorkeur ongelijkvloers
en anders met een rotonde of verkeerslichten (zie ook paragraaf
2.6). Het realiseren van ongelijkvloerse kruisingen betekent ook een
verbetering voor de doorstroming van het autoverkeer.
Hoofdopgave: ontvlechting
Gezien de potentiële conflictpunten in de relatie met het doorstroomassenmodel
blijkt dat de essentie van het nieuwe hoofdfietsnetwerk is: het
ontvlechten van hoofdroutes fiets en auto. Dat kan meestal goed, op
grotere afstand van de binnenstad. Dichter bij de binnenstad zijn er vaak
geen alternatieven, maar daar is het van belang doorgaand verkeer over de
binnenstadsring te voorkomen. Hierdoor worden de routes naar en door de
binnenstad bestemmingsroutes en daarmee aanzienlijk rustiger. De Pettelaarseweg
wordt feitelijk op deze manier bijna automatisch, zonder extra
maatregelen, een radiale rustige fietsas door woonwijken.
Op basis van de ontvlechting van de hoofdroutes fiets en auto zijn de
opgaven voor ‘s-Hertogenbosch:
A. Ontvlechting aan de hele oostkant van ‘s-Hertogenbosch, zowel
op (1) oost-west als (2) noord-zuid routes
B. Ontvlechting van de routes aan de zuidkant van Rosmalen.
Lekker Fietsen!