Feiten over de elektrische fiets - Fietsberaad

In de evaluatie van Twente-Mobiel worden de volgende succesfactoren voor deze actie
genoemd:
De financiële bijdrage van 250 + 50 euro. Deelnemers ontvingen de eerste bijdrage
binnen een paar weken nadat het aanvraagformulier met de factuur was ontvangen. De
tweede bijdrage nadat in oktober het digitale vragenformulier was ingevuld.
De medewerkers hebben het grootste deel van de kosten van de e-fiets zelf betaald.
Een stimulans om de e-fiets niet in de schuur te laten staan.
Voor de betrokken bedrijven was een Fietsplan verplicht, met daarin de bepaling dat
deelnemers minimaal de helft van hun werkdagen de e-fiets gebruiken. Verder moest de
werkgever de aanvraag van medewerkers voor deelname goedkeuren.
Vanaf het begin is aangegeven dat het aantal e-fietsen, waarvoor een financiële bijdrage
kon worden aangevraagd, beperkt is. Op=op. Via een teller op de website kon de stand
van zaken worden bekeken. Er was een sense of urgency.
Voor de actie zijn e-fietsen met een relatief grote actieradius gekozen (60-90 km met
een batterij). Dat heeft twee voordelen. Minder onzekerheid of tijdens de rit de batterij
leeg raakt. En voor veel medewerkers die wat verder van het werk wonen, is de e-fiets
een aantrekkelijk vervoermiddel geworden.
Een servicedesk die tijdens kantooruren vragen van deelnemers telefonisch of per e-
mail beantwoordde.
10.4 Kosteneffectiviteit e-fietsstimuleringscampagnes
Er zijn (nog) geen onderzoeken bekend over de kosteneffectiviteit van e-
fietsstimuleringscampagnes in het woon-werkverkeer. Op basis van de evaluaties van de
campagnes in Twente en de regio Arnhem-Nijmegen hebben we daarom zelf een globale
verkenning van de kosteneffectiviteit uitgevoerd. Een belangrijk uitganspunt daarbij is dat de
investeringen in de aanschaf van e-fietsen in een periode van drie jaar worden
afgeschreven. In werkelijkheid zullen de e-fietsen waarschijnlijk langer gebruikt worden voor
het woon-werkverkeer. Anderzijds zal een deel van de deelnemers toch voortijdig in het
oude gedrag terugvallen.
In de berekeningen is geen rekening gehouden met het feit dat de e-fietsen die in het kader
van de campagnes zijn aangeschaft ook voor andere motieven dan alleen het woon-
werkverkeer worden gebruikt. Al met al is de inschatting van de kosteneffectiviteit aan de
behoudende kant.
Hoewel de berekeningen voor de twee campagnes onafhankelijk van elkaar zijn uitgevoerd,
zijn de uitkomsten redelijk goed vergelijkbaar. De belangrijkste verschillen worden verklaard
door een tweetal zaken:
In Arnhem-Nijmegen is de subsidie per fiets aanzienlijk hoger (gemiddeld € 540,-), dan
in Twente (€ 300,-). Dit verklaart de hogere kosten per deelnemer in Arnhem-Nijmegen;
Het aantal bespaarde kilometers per deelnemer is in Twente een stuk lager (en
waarschijnlijk realistischer) dan in Arnhem-Nijmegen. Dit komt vooral doordat men in
Twente nauwkeuriger ingeschat heeft hoeveel dagen van de week de e-fiets de auto
vervangt. Hierdoor zijn ook de kosten per bespaarde autokilometer en per bespaarde
kilogram CO2 in Twente hoger.
Fietsberaadpublicatie 24, versie 1 74