De latere Stoa over het huwelijk: - Tresoar

2 Zijn visie op het huwelijk 3
(8) UIT ZIJN BOEK OVER HET HUWELIJK
1 Een uiteenzetting over het huwelijk is bijzonder nodig. Ons hele geslacht immers is geboren
voor een leven in gemeenschap en de eerste en belangrijkste gemeenschap is het huwelijk.
Zonder huisgezinnen zouden er geen steden zijn; het huis van de ongehuwde is in feite
onvoltooid; voltooid daarentegen en volledig is dat van de gehuwde.
(9) UIT HETZELFDE BOEK
339
1 In ons geschrift over de huishouding toonden we dus aan dat de gehuwde levensstaat voor
de wijze aanbevolen is, terwijl een leven zonder echtgenote enkel in speciale omstandigheden
past. Vermits wij in de mate van het mogelijke iemand met verstand moeten navolgen
en vermits het huwelijk voor zo iemand aanbevolen is 4 , is het bijzonder duidelijk dat het
huwelijk ook ons past als de omstandigheden het niet beletten.
6 Dat was dus een eerste punt. Meer nog dan de wijze echter schijnt de natuur, die ook de
wijze tot het huwelijk drijft, een stimulans te zijn, de natuur die ons niet enkel maakte om
in gemeenschap maar zelfs om paarsgewijze 5 te leven en die bovendien één gemeenschappelijke
taak aan het paar oplegde, ik bedoel het voortbrengen van kinderen en het leiden van
een welgeordend leven.
12 De natuur is een rechtvaardige leermeester vermits de plichtenkeuze moet stroken met de
vanwege de natuur gegeven constitutie 6 . Elk dier leeft immers volgens zijn eigen natuurlijke
structuur en, bij Zeus, elke plant leeft zo - voor zover we hiervan ‘leven’ kunnen spreken –,
behalve dan dat dieren en planten geen gebruik kunnen maken van redeneren, rekenen en
van de keuze die voortvloeit uit die onderzoekingen. De planten immers laten zich, daar ze
geen ziel bezitten, enkel leiden door hun groeikracht, dieren ook nog door voorstellingen
die tot het voor hen passende trekken en door neigingen die voortstuwen. Ons echter