'HET BEGIN VAN HET EINDE' - Bazuin te Sion

1 - Zonder vrees of aanzien des persoons
Enige jaren geleden schreef Virginia Steinweg een
biografie over M.L. Andreasen. Hier volgen enkele gedeelten
uit die biografie ‘Zonder vrees of aanzien des
persoons’, die in 1979 in de Engelse taal verscheen:
Virginia Steinweg, ‘Without Fear or Favour’, The Life of
M.L. Andreasen; 1979 Review and Herald, Publishing
Association, Washington, D.C. 20012 U.S.A.
Eerst enige uitspraken van Andreasen zelf:
“Er waren veel jonge mensen werkzaam als predikant
maar er was nergens gelegenheid om zich verder te
bekwamen. Iedere bijbelleraar leerde wat hem geleerd
was maar niemand leerde op dezelfde wijze. Over een
aantal onderwerpen werd verschillend gedacht en na
verloop van tijd moest dat tot moeilijkheden leiden.
We hadden geen universiteit nodig, daar werd niet
eens over gesproken, maar we hadden dringend een
bijbelschool nodig waar dieper op de Bijbel ingegaan
werd. Maar wie wilde of kon op zo’n school leraar worden?
Zijn verantwoording zou groot zijn en hij moest
orthodox zijn. Ik zal de geschiedenis niet verhalen of
de lezer vervelen, maar uiteindelijk kwam het zo op
mij af... ik had enige van de nodige eigenschappen,
maar moest ik die rol vervullen? Zouden ze het wagen
mij de verantwoording op te dragen de jonge predikanten
verder bij te scholen in de Bijbel? Wat moest
ik over de verschillende onderwerpen leren, waarvan
sommige omstreden waren? Na rijp beraad werd tenslotte
besloten, een soort proefschool te starten waaraan
alleen bijbelleraren en Conferentie beambten deel
mochten nemen.”
De Central Union Reaper, het tijdschrift van de Central
Union van 3 juli 1934 schreef: “Voorzitter M.L. Andreasen
begeleid door vrouw en dochter bevind zich op
weg naar het Pacific Union College, Angwin California,
waar hij gedurende het tweede zomer semester
in de bijbelschool voor voortgezet onderwijs, les zal
geven. Kort voor zijn vertrek bereidden leraren en de
scholieren van het Summer School Union College een
picknick ter ere van zijn verjaardag.”
De Reaper van 14 augustus 1934 berichtte: “Bijbelschool
voor voortgezet onderwijs: Er zijn nu 33 inschrijvingen.
De studenten zijn leraren van onze colleges
en academies. Zeven van de negen conferenties van
Noord Amerika zijn vertegenwoordigd eveneens twee
buitenlandse divisies. M.E. Kern is secretaris... W.W.
Landeen en G.M. Price geven onderricht. Sprekers
zijn A.G. Daniels, W.A. Spicer, William Branson, L.E.
Froom... Sommigen hebben de hoop dat de plannen
voor een voortgezette theologische school doorgang
pag - 7
zal vinden en dat de school in ons onderwijs systeem
opgenomen wordt.”
M.L. Andreasen gaat verder: “Ik kon in de school een
cursus geven op de manier zoals ik mij dat voorgesteld
had. De studenten, beambten van de gemeente, zaten
in schoolbanken en hieven hun hand op als ze wat
wilden zeggen. Ze mochten echter alle vragen stellen
en inzichten naar voren brengen, die in hun gedachten
kwamen. We besloten gelegenheid tot discussie te geven,
de Bijbel als ons lesboek te nemen om ons ervan
te verzekeren of we openlijk over bijbelse onderwerpen
konden praten en aan het eind toch nog zevende
dags adventisten konden zijn. De ergste dwaalleer
mocht naar voren gebracht worden en we konden er
onze mening over zeggen. Men had het recht om zonder
enig voorbehoud zijn inzichten te wijzigen als men
erkent had, dat men het bij het verkeerde eind had.”
“Het was een levendig onderricht, daar in het Pacific
Union College die zomer. Het was voor mij bezielend,
leraar van zo’n groep te zijn. Vroeger kon ik door hen
wegens slecht gedrag in de hoek gezet worden. Nu
waren de rollen omgekeerd, ik kon hen in de hoek zetten.
Maar dat gebeurde natuurlijk niet. We hadden een
prachtige tijd, en na een paar dagen met wat verlegenheid
bij sommigen, voelden zij zich allemaal thuis en
zetten zij zich volledig in voor het schoolprogramma.
Volle vrijheid had de boventoon en niemand werd beledigd,
als iemand een andere mening had. Als men
een leerpunt uiteenzette dat niet goed was werd het
na enige minuten herroepen. Op een dag sprak een
veteraan over de schepping. Een andere veteraan
onderbrak hem na een tijdje en zei bijna woordelijk:
‘Broeder X, ik heb je aandachtig beluisterd maar ik
moet bekennen, ik zie geen verband in je ideeën.’ We
werden wat onrustig want de eerste spreker had een
zeker gezag. Tot onze verbazing ging hij staan, keek
de spreker aan en zei zonder aarzeling ‘datzelfde heb
ik ook gedacht’ en terwijl hij de zaak omkeerde, zette
hij zijn rede voort.
Een andere spreker loochende de Godheid van Christus
en bezigde enige gebruikelijke argumenten. Een
bijbelleraar stond op, toen hij klaar was en zei: ‘De argumenten
die je gebruikt hebt, zijn precies dezelfde die
Satan in de hemel gebruikte. Nu weet ik wat je bent, je
bent een Satan aanbidder.’ De volgende dag verontschuldigde
hij zich en er ontstond geen schade.”
Eens gebeurde het dat een oudgediende opstond en
zei: ‘Broeder Andreasen, ik geloof niet wat je nu zegt.
Ik heb veertig jaar het tegendeel gepredikt en jij bent
de enige die het anders leert.’ Ik liet het voorlopig zo,