'HET BEGIN VAN HET EINDE' - Bazuin te Sion

“...Hij was mens onder de mensen en toonde door Zijn
verbinding met God, dat goddelijke kracht Hem op
geen andere wijze gegeven werd, als het ons gegeven
wordt.” (7 ABC 925).
“...Hij was volledig van God afhankelijk en zocht in de
afgezonderde plaats des gebeds goddelijke kracht, om
tegen de komende plichten en moeilijkheden opgewassen
te zijn... Als mens pleitte Hij voor de troon van
God, ...tot Zijn mensheid met hemelse stroom geladen
was, die de menselijkheid met de goddelijkheid moest
verbinden... Zijn ervaring moet de onze worden.”
(DA 363).
Er wordt ons bijzonder duidelijk gezegd, dat engelen
geen genade nodig hebben en dat Adam voor zijn val
die genade ook niet nodig had om de wet te houden.
(TM 519; 1SM 332; SC 62). We zullen nog meer bewijzen
geven om aan te tonen, dat Christus juist op
grond van Zijn erfenis als mens van Maria Zijn moeder,
Gods genade nodig had om een zondeloos leven
te leiden:
“Het kind groeide op en werd krachtig en werd vervuld
met wijsheid en de genade Gods was op Hem.”
(Luc. 2:40).
“En de genade die Hij ontving is voor ons.”
(DA 73; LJ 56).
“...Zijn ziel en Zijn lippen waren met genade gezalfd,
zodat Hij ook anderen kon meedelen.” (COL 139).
“Voor de medewerker die zich aan de Heer gewijd
heeft is het een wonderbare troost te weten, dat zelfs
Christus tijdens Zijn aardse leven Zijn Vader dagelijks
om vernieuwde toevloed van de benodigde genade
bad... Zijn voorbeeld bewijst, dat door ernstig aanhoudend
gebed tot God (een geloof dat leidt tot een volledige
afhankelijkheid van God een onvoorwaardelijke
overgave aan Zijn werk) de mens de bijstand van de
Heilige Geest in de strijd tegen de zonden ten dienste
staat.” (AA 56).
De geïnspireerde schrijvers geven de reden aan, waarom
de Heer de Heilige Geest zonder maat ontving:
“Hij ontledigde Zichzelf.” (Phil. 2:6). Van Hem staat
vermeld: “Gerechtigheid hebt Gij liefgehad en ongerechtigheid
hebt Gij gehaat.” (Hebr. 1:9).
“Aan Jezus die Zich voor de redding van de verloren
mensheid ontledigd heeft, werd de Heilige Geest zonder
maat gegeven.” (MB 19).
“De Zoon van God had Zijn wil onderworpen aan de
wil van de Vader en was afhankelijk van Zijn macht.
pag - 57
Christus was zo volledig ontledigd van het eigen ik dat
Hij geen plannen maakte voor zichzelf. Hij aanvaardde
de plannen die Zijn Vader met Hem voorhad en die de
Vader Hem dag aan dag onthulde. Zo moeten ook wij
ons op Gods plannen verlaten. Ons leven wordt dan
alleen nog meer de uitvoering van Zijn wil.” (DA 208).
Als ware volgelingen van Christus worden wij ook opgeroepen
ons volledig van ons eigen ik te ontledigen
voordat we geschikt zijn de volle mate hemels licht te
ontvangen. In Christus wordt ons gezegd: “Woont de
ganse volheid der Godheid lichamelijk en aan deze
volheid hebben we deel door Hem.” (Col 2:9,10). We
moeten echter bedenken, dat het van ons zelf uit onmogelijk
is ons van ons ik te ontledigen. We kunnen
het alleen op dezelfde wijze als Jezus het vermocht.
“Als we onze wil met Gods wil verenigen dan zal de
heilige gehoorzaamheid die Christus toonde in ons leven
zichtbaar zijn.” (OHC 107).
Toen Christus op aarde was ontving Hij de heilige
Geest dagelijks onder dagelijks bidden en smeken.
“Dagelijks ontving Hij een nieuwe doop met de Heilige
Geest. In de vroege ochtend van een nieuwe dag
wekte de Heer Hem uit Zijn slaap en Zijn Ziel en lippen
werden met genade gezalfd, om aan anderen mee te
delen.” (COL 139).
“...Hij deed Zijn wonderen door geloof en gebed.” (DA
536). “Hij kwam niet op deze wereld om als kleinere
God een grotere God te gehoorzamen, maar als mens,
om de heilige wet van God te houden, en op deze manier
is Hij ons voorbeeld. De Here Jezus kwam niet
in onze wereld om te openbaren wat God kan doen,
maar om wat de mens vermag.” (7 ABC 929).
Daar veel uitspraken van de Geest der Profetie uit het
verband gehaald zijn, om de nieuwe theologie over de
natuur van Christus te ondersteunen, willen we graag
op dit punt, onze studie toelichten, met enkele teksten
uit de Bijbel en de Geest der Profetie, wat de lezer een
waar concept aanbiedt, wat de geïnspireerde schrijvers
in werkelijkheid over dit thema schreven:
- Galaten 4: 4: Christus werd uit een vrouw geboren.
- Romeinen 1:3: “Hij is gesproten uit het geslacht van
David naar het vlees.”
- Romeinen 8:3: “Hij kwam in een vlees, aan dat der
zonde gelijk.” (Dit ‘gelijk zijn’ is hier ‘Homoioma’ wat
niet alleen ‘gelijk’ betekent, maar ‘gelijk zijn in werke
lijkheid’, zie Rom 9:29; 1 Joh.3:2;
Openb. 1:13; Phil. 2:7).
- Hebreeën 2:14: “Daar nu de kinderen aan bloed en
vlees deelhebben heeft Hij op gelijke wijze daaraan
deel gekregen, opdat Hij door Zijn dood... de duivel
zou onttronen”, komt overeen met...