'HET BEGIN VAN HET EINDE' - Bazuin te Sion

is. Questions on Doctrine zegt dat ze aan het kruis
gedaan werd. The Ministry zegt dat de verzoening aan
het kruis definitief was. Wie of wat moet ik nu geloven?
Voor mij is het loochenen van Christus’ dienst nu in
de tweede afdeling het loochenen van het adventisme
nl. één van de grondpilaren van het adventisme.
Als wij de verzoening, die nu in het hemels Heiligdom
plaatsvindt verwerpen, kunnen wij evengoed het gehele
Adventisme verwerpen. Hier is ons volk nog niet
aan toe. Het zal de leiders niet in afvalligheid volgen.
Op dat moment kwam het bij mij op dat de auteurs van
het artikel in Eternity misschien betreurden wat zij geschreven
hadden en het misschien wilde herroepen.
Dus schreef ik naar Eternity om te vragen of zij die
extra editie nog uitgaven.
Zij antwoorden, dat zij dat nog deden. Daar het artikel
onder auteursrecht stond, vroeg ik toestemming om
hen te citeren. Ik ontving dit antwoord: Het verheugt
ons u toestemming te geven, te citeren uit het artikel
‘Zijn de zevende dags adventisten christenen?’ en wij
zullen het op prijs stellen als u Eternity deze eer aandoet.”
Deze brief was gedateerd, 2 mei 1958 te Philadelphia
en getekend door de redacteur.
Dit was twintig maanden nadat het artikel voor het
eerst in Eternity verschenen was. Als onze leiders gedurende
deze 20 maanden te eniger tijd hadden geprotesteerd,
als zij bezwaren hadden gemaakt, zou de
redacteur mij hebben gewaarschuwd om het materiaal
niet te gebruiken en deze verklaringen niet te citeren.
Maar de redacteur deed niets van dit alles. Hij was
verheugd en gewillig om mij het materiaal te laten gebruiken,
gewillig in te staan voor wat deze extra uitgave
had gepubliceerd, gewillig om mij deze verklaring
te laten citeren.
Er zijn vijf volle jaren verstreken sinds de besprekingen
begonnen en drie jaar sinds de publicatie van de
extra uitgave. Gedurende deze lange tijd heb ik verwacht
dat onze leiders het ten laste gelegde zouden
loochenen en de evangelischen zouden berispen. Ik
heb geen protest gehoord. Integendeel, ik heb in onze
bladen verscheidene verwijzingen gelezen naar deze
fijne en christelijke mensen; en dat zullen ze ook wel
zijn! Zulke mensen vertellen geen onwaarheden. Omdat
elke ontkenning of elk protest van onze mensen
achterwege bleef, heb ik met tegenzin mijn eigen conclusies
getrokken. Maar als onze leiders een oprechte
verklaring uitgeven dat dr. Barnhouse en meneer Martin
hen nimmer zulke uitlatingen hoorden doen zoals
in het artikel wordt beweerd dan zal ik hen (=auteurs)
vragen hun verontschuldigingen aan te bieden voor de
beschuldigingen.
Deze zaak is te ernstig om zonder meer te laten voorbijgaan.
Duizenden van ons volk hebben het artikel in
Eternity gelezen en zijn er ten zeerste bij betrokken.
Eén van de hoofd pilaren van ons geloof is volgens
Eternity weggenomen. Zullen wij zonder iets te doen
erbij staan en toelaten dat het Heiligdom onder de
pag - 36
voet gelopen wordt, en wel door hen waarvan wij mogen
verwachten dat zij het zouden verdedigen?
HET VOORVAL IN DE KLUIS
Wij zullen nu terugkeren tot de twee mannen die de
kluis van de White Beheerscommissie binnengingen
om met de leden van het comité te beraadslagen. Het
tweetal had een onderzoek beëindigd en aan de commissie
gerapporteerd dat zij ‘aanwijzingen’ hadden gevonden
dat zr. White leerde dat “het verzoeningswerk
van Christus nu (d.d. 1880) aan de gang is in het hemels
heiligdom.” Deze ontdekking was een doodsteek
voor hun nieuwe theologie. Het was blijkbaar onmogelijk
om te geloven dat het werk der verzoening aan het
kruis werd voltooid, afgesloten was, en tevens te leren
dat het nog in voortgang was in de hemel. Beide beweringen
sluiten elkaar uit. Evenwel, het kerkgenootschap
had zichzelf reeds op dit punt bloot gegeven
door in 1957 in The Ministry te publiceren dat “de verheven
daad aan het kruis een volledige, volmaakte en
afgesloten verzoening voor de zonden van de mensen
is.” (The Ministry, februari 1957).
Volgens dit artikel is dit nu “het adventistisch begrip
van verzoening; bevestigd, verlicht en verhelderd door
de Geest der Profetie”. Dit artikel is nooit gerectificeerd
en de auteur en redacteur zijn nooit berispt. De onderzoekers
moesten beslissen aan wiens kant zij stonden:
aan die van de leiders of aan die van zr. White, zij
verkozen met de leiders mee te gaan.
Om de vele uitspraken van zr. White af te zwakken en
om haar invloed te verzwakken, ontwikkelde het tweetal
een plan dat om te slagen persé geheim moest blijven.
Als het voortijdig zou uitlekken, zou het niet slagen.
Indien zij evenwel in het geheim konden werken en
snel zou de zaak zijn gedaan, voordat iemand er iets
van bemerkte. Het was in deze tijd dat een exemplaar
van de notulen van de White Beheerscommissie mij
in handen kwam. Ik zal deze notulen weergeven, zodat
ieder voor zichzelf kan zien wat er werd gedaan.
DE NOTULEN VAN 1 MEI 1957
“Op dit kritieke ogenblik in ons werk werden de ouderlingen
X en Y uitgenodigd om zich bij de leden van de
Beheerscommissie te voegen voor het verder bespreken
van een zaak die in januari in studie werd gegeven.
Ouderling X en zijn groep, die met enkele predikers
hadden gestudeerd, zijn zich werkelijk bewust
geworden van het feit dat er uitspraken liggen van
E.G. White, die erop wijzen dat het verzoeningswerk
van Christus nu aan de gang is in het hemels Heiligdom.
In een uitspraak in Fundamentals of Christian
Education wordt het woord ‘offerande’ gebruikt. Voor
niet adventisten die niet bekend zijn met onze heiligdomsleer
zijn verwijzingen naar een voortduren van
het verzoeningswerk van Christus moeilijk te vatten en