'HET BEGIN VAN HET EINDE' - Bazuin te Sion

offerdood niet volledig was, zegt hij nu dat zij volledig,
definitief en volmaakt is. Hiermee zijn wij het niet eens,
deze twee uitspraken zijn onverenigbaar.
Dit is meer dan alleen maar een ongelukkige formulering.
Terwijl de schrijver in de volgende paragraaf lippendienst
bewijst aan de behoefte aan de bediening
in het hemels Heiligdom, gaat hij aan al het wezenlijk
kenmerkende van de verzoening voorbij en laat de data
weg die onontbeerlijk zijn voor het adventistische begrip
der verzoening, dat ons bestaan als volk met een
eigen naam en een boodschap voor de wereld in deze
tijd rechtvaardigt. In zijn uitlegging van het werk van
Christus in het Heiligdom verwijst hij niet naar Daniël
8:14, waarin staat: “...dan zal het Heiligdom gerechtvaardigd
worden.” Zonder deze tekst wordt Christus’
werk zonder betekenis. Hij noemt het jaartal 457 voor
Christus en de 70 weken niet, noch het midden van
de week, dat nauwkeurig de tijd van het offer aan het
kruis bepaalt en “als een nagel in de hechte plaats” is.
(Jes. 22:23), waaraan wij het gehele chronologische
schema ophangen en dat de basis vormt voor het jaartal
1844. Neem deze jaartallen weg en de adventisten
zijn zonder vast punt voor het chronologische systeem
dat in 1844 zijn hoogtepunt bereikt. Maar ze zijn dan
ook niet in staat hun bestaan als volk, dat deze allerbelangrijkste
boodschap “vreest God en geeft Hem
eer, want de ure van zijn oordeel is gekomen”
(Op. 14:7) voor deze tijd aan de wereld heeft te brengen,
te rechtvaardigen. Elk van deze jaartallen laat de
schrijver weg, en wat overblijft is volgens de woorden
van dr. Barnhouse ‘duf, onnozel en onvruchtbaar’.
(Eternity, extra uitgave, sept. 1956, p. 4).
EEN UITGEBREIDE BLOEMLEZING
In Questions on Doctrine is er, te beginnen op blz. 661,
een gedeelte C, bestaande uit een verzameling citaten
uit de geschriften van Ellen White over het onderwerp
der verzoening, in het geheel 30 pagina’s. Er wordt
gezegd dat het een uitgebreide bloemlezing van de leringen
van Ellen White over de verzoening is. Door het
gebruik van het woord ‘uitgebreid’, verwachtte ik een
volledige en veelomvattende verzameling, maar bij
het raadplegen van dit materiaal werd ik teleurgesteld
door de gebrekkigheid en eenzijdigheid. Ik bemerkte
dat het een zeer onvolledige en magere verzameling
was, die aan talrijke citaten voorbijging welke zelfs in
een kleine verzameling thuis hoorden, laat staan in een
uitgebreide. En vreemd genoeg waren juist die citaten
weggelaten die in geen geval weggelaten hadden mogen
worden. Allereerst wilde ik weten wat zr. White te
zeggen had over het jaartal 1844, dat het ‘crisisjaar’ is.
Ik wilde weten of het in het bijzonder iets te maken had
met de verzoening, of dat er veilig aan voorbij gegaan
kan worden. Ik ontdekte dat de schrijver het weggelaten
had, dus zocht ik vervolgens verder naar andere
citaten: geen enkele ervan vond ik in de bloemlezing.
pag - 29
Ik zocht naar de uitspraak: “aan het eind van de 2300
avonden en morgens in 1844 gaat onze Hogepriester
vergezeld van engelen het Heilige der Heilige binnen
en verschijnt voor God om Zijn bemiddeling ten gunste
van de mens af te sluiten om het onderzoekend
oordeel te doen plaatsvinden en verzoening te doen
voor allen die ‘waardig geacht worden’.” Dit wordt ‘de
grote dag van de uiteindelijke verzoening’ genoemd.
(GS 443,444)
Ik zocht naar deze belangrijke uitspraak in de uitgebreide
bloemlezing, maar zij was er niet! Ik zocht naar
de gelijkluidende uitspraak dat “Christus in 1844, aan
het einde van de 2300 avonden en morgens, niet naar
de aarde was gekomen, maar het Heilige der Heiligen
was binnen gegaan om zijn verzoeningswerk af
te sluiten voordat Hij weerkomt”. (Ibid, p.395). Ik vond
ze niet!
Ik zocht naar de uitspraak: “Deze dienst begon aan het
einde van de 2300 avonden en morgens. Toen ging
onze Hogepriester, zoals de profeet Daniël had voorzegd,
het Heilige der Heiligen binnen om het laatste
gedeelte van zijn plechtige taak het reinigen van het
Heiligdom te vervullen.” (Ibid, p.394). Ik kon haar niet
vinden!
Ik zocht naar de uitspraak dat “het einde van de 2300
avonden en morgens in 1844 een belangrijk keerpunt
was”. (Ibid, p 401). Ik vond ze niet!
Ik zocht nog naar andere uitspraken, zoals “het geheiligde
werk van Christus (dat) in de tegenwoordige
tijd plaats vindt in het hemels Heiligdom” (5T 520) en
“...het verzoenend werk van Christus vindt nu plaats
in het Hemels Heiligdom” (White Board Minutes, p.
1483) en “heden doet Hij verzoening voor ons voor de
Vader”. (Manuscript 21, 1895). Ik vond geen enkele
van deze uitspraken. Ik dacht eerst dat dit boek (Q.D.)
evenals The Ministry geen plaats had voor deze citaten,
maar deze gedachte moest ik loslaten toen ik opmerkte
dat het slechts een speciaal soort citaten was,
dat werd weggelaten. Al deze citaten hadden namelijk
betrekking op het ‘crisisjaar’ 1844, het onderzoekend
oordeel, het binnengaan van Christus in het Heilige
der Heilige voor de uiteindelijke verzoening die Hij tot
stand brengt, en zijn “heden verzoening doen voor de
Vader”. Dit zijn de uitspraken, die dr. Barnhouse belachelijk
maakte en waarvan hij zei dat onze leiders ze
‘geheel verworpen’ hadden.
Hij had ook de ervaring van Hiram Edson in het korenveld
belachelijk gemaakt en het onderzoekend oordeel
niet slechts een ‘eigenaardige’, maar een “menselijke
gedachte om zijn gezicht te redden” genoemd,
in feite was het “in de geschiedenis van de godsdienst
het grootste psychologische verschijnsel in een poging
om je gezicht te redden”. Nu ontdekten wij dat al
deze ergernis wekkende uitlatingen uit de “uitgebreide
bloemlezing” weggelaten waren. Kan dit alleen maar
een samenloop van omstandigheden zijn? Wij vragen
ons af, welke uitwerking het belachelijk maken door de