'HET BEGIN VAN HET EINDE' - Bazuin te Sion

waren besproken en zou de zaak daar graag bij willen
laten.” Zo was de deur gesloten.
Hier zijn enkele van de officiële verklaringen: “De notulen
zijn vertrouwelijk en niet bestemd voor gebruik in
het openbaar.” Als er onrecht wordt begaan, is het dan
verboden dat aan het licht te brengen, alleen omdat
sommigen het vertrouwelijk willen houden?
“U doet dit op grond van horen zeggen en op grond van
vertrouwelijke notulen waartoe u zelfs niet het recht
hebt om ze te lezen.” Niemand heeft daar ooit met mij
over gepraat of mij geïnformeerd. Ik las de notulen en
ben toen tot handelen overgegaan. De notulen hebben
niets van doen met horen zeggen. Zij zijn een officieel
en ondertekend document. U hebt geen recht
ze zelfs maar te lezen! Als ik bewijzen heb, die mij verderfelijk
toeschijnen voor het geloof, moet ik mijn ogen
dan sluiten voor wat ik beschouw als vooropgezette
pogingen om het volk te misleiden, door invoering van
aantekeningen, verklaringen en voetnoten in de boeken
van zr. White? Wordt dit officieel bevestigd?
“Ik wil herhalen wat ik tevoren geschreven heb, dat de
mensen volledig het recht hebben om zich tot de commissie
te wenden met inbegrip van het White Beheercomité,
en hun voorstellen kenbaar te maken, zonder
vrees voor tuchtmaatregelen of te worden behandeld
als ketters.”
Op het bovenstaande werd nogmaals de nadruk gelegd:
“Ik bevestig nogmaals mijn verklaring, dat ik geloof
dat deze broeders volkomen juist handelen door
zich te wenden tot de, op rechtmatige wijze, gemachtigde
en verantwoordelijke personen, met elk voorstel
dat zij ter bestudering hadden.” Dit maakt het duidelijk
dat de daad van deze twee broeders officieel is
goedgekeurd; dat zij niets deden waarvoor zij konden
worden berispt, maar dat zij datgene deden, waartoe
zij volkomen het recht hadden.
“Suggereren dat goede en getrouwe zevende dags
adventisten aanzaten om te marchanderen met de
pilaren van ons geloof, is even ver van de feiten verwijderd
als de noordpool van de zuidpool... Vervalsen
van de getuigenissen heeft nooit of te nimmer plaatsgevonden,
noch werd er ooit enige poging daartoe ondernomen.”
Ik laat het aan de beslissing van de lezer over waarom
toch de mannen naar het comité gingen: kwamen zij
niet om tussenvoegingen, aantekeningen, voetnoten
en verklaringen te maken in “sommige van de boeken
van E.G. White?” Mocht het comité eventueel beslissen
dit niet te doen, dan wordt de schuld van de
mannen door dit feit niet minder. Voor wat betreft de
uitspraak, “vervalsen van getuigenissen heeft nooit of
te nimmer plaatsgevonden, noch werd er ooit enige
poging daartoe ondernomen, spreken de notulen voor
zichzelf.
pag - 26
EEN ERNSTIGE TOESTAND
Deze White archief episode brengt een ernstige toestand
aan het licht. Het is niet slechts een zaak van
twee mannen, die pogen invoegingen te laten maken
in boeken van zr. White. Veel ernstiger is dat deze
handeling de goedkeuring had van het bestuur, dat
verklaarde, dat de mannen ‘volledig het recht’ hadden
om te doen wat zij zouden willen doen. Deze duidelijke
verklaring opent de weg voor anderen om hen na
te volgen en omdat de zaak geheim wordt gehouden,
zou hier groot misbruik spoedig het gevolg kunnen
zijn. Ongetwijfeld zal, indien de zaak aan de stemming
van het volk wordt overgelaten, er geen toestemming
bestaan voor wie ook, tot vervalsing of tot poging tot
vervalsing van de geschriften van E.G. White.
De mannen, die het White archief op 1 mei bezochten,
verklaarden zoals gezegd, onomwonden dat zij hadden
ontdekt dat zr. White ronduit leerde “dat het verzoeningswerk
van Christus nu aan de gang is in het
hemels Heiligdom”. Aan de andere kant beweerde The
Ministry van febr. 1957 precies het tegenovergestelde,
namelijk: “de offerdaad aan het kruis is een volkomen,
volmaakte en definitieve verzoening voor de zonde van
de mensen”. Questions on Doctrine poogt deze tegenovergestelde
gezichtspunten met elkaar te verzoenen
door te beweren dat, indien men “een adventist hoort
zeggen, of in de adventistische lectuur leest (zelfs in
de geschriften van E.G. White) dat Christus nu bezig is
verzoening te doen, het zo moet worden opgevat, dat
wij eenvoudig bedoelen dat Christus nu bezig is met
de toepassing ervan,” enz. (blz. 354,355).
Het is duidelijk dat, indien de verzoening aan het kruis
het laatst of uiteindelijke was, er niet een latere verzoening
kan zijn. Dus, wanneer wij honderd jaar hebben
gepredikt, dat de dag der verzoening begon in
1844, zijn wij abuis geweest. Hij eindigde 1800 jaren
tevoren. De honderden boeken die wij hebben uitgegeven,
de meer dan een miljoen exemplaren van
Bijbellezingen die wij verkocht hebben, de miljoenen
folders die wij verspreid hebben, en die zeggen dat het
‘hemelse gerechtshof zitting houdt’, waren valse leer.
Het bijbelonderricht dat wij de kinderen en de jonge
predikers hebben gegeven, dat zij als bijbelse waarheid
hebben ingedronken, is een fabel. Uriah Smith.
Loughborough, Andrews, Andross, Watson, Daniels,
Branson, Johnson, Lacey, Spicer, Haskell, Gilbert en
een menigte anderen, worden schuldig bevonden
aan het leren van dwaalleer, en het gehele kerkgenootschap,
waarvan de belangrijkste bijdrage aan het
christendom de heiligdomsleer is, moet nu bekennen
dat wij allen fout waren, en dat wij geen boodschap
voor de wereld hebben voor de laatste dagen. Met andere
woorden: wij zijn een misleid en misleidend volk.
Het feit dat wij oprecht zijn geweest verandert niets
aan het feit, dat wij een onjuiste boodschap hebben
gebracht. Neem van ons weg het heiligdomsvraag