'HET BEGIN VAN HET EINDE' - Bazuin te Sion

The Youth’s Instructor, 25 april 1901: “Christus overwon
Satan in dezelfde natuur waarover Satan de zege
behaalde. Christus zegevierde over de vijand in de
menselijke natuur. De macht van de godheid van de
Heiland was verborgen. Hij overwon in de menselijke
natuur door Zich op God te verlaten voor kracht. Dit is
het voorrecht voor allen.”
Review, 18 febr. 1890: “Er zijn brieven tot mij gekomen,
waarin verzekerd wordt dat Christus niet dezelfde
natuur als de mens kon hebben, want als dit wel zo
was, zou Hij onder soortgelijke verzoekingen gevallen
zijn. Als Hij niet ‘s mensen natuur had, kon Hij niet ons
voorbeeld zijn. Als Hij geen deel had aan onze natuur,
kon Hij niet verzocht zijn geworden zoals de mens. Als
het voor Hem niet mogelijk geweest was te bezwijken
voor verzoekingen, kon Hij niet onze helper zijn. Het
was een ernstige realiteit dat Christus kwam om de
strijd van de mens te strijden, ten behoeve van de
mens. Zijn verzoeking en zegepraal zeggen ons dat
de mensheid dit voorbeeld moet navolgen. De mens
moet een deelhebber worden aan de goddelijke natuur.”
The Temptations of Christ, p.30: “Christus droeg de
zonden en gebreken van het menselijk geslacht zoals
het was toen Hij op aarde kwam om de mens te helpen...
Hij nam de menselijke natuur aan, en droeg de
gebreken van het gedegenereerde geslacht.”
Indien Christus van passies vrijgesteld geweest was,
zou Hij niet in staat geweest zijn het mensdom te begrijpen
of te helpen. Daarom moest Hij “in alles de
broeders gelijk worden, opdat Hij een barmhartig en
een getrouw Hogepriester zou zijn... Want in hetgeen
Hij Zelf verzocht zijnde, geleden heeft, kan Hij degenen
die verzocht worden, te hulp komen.” (Heb. 2:17,18).
Een Zaligmaker die nooit is verzocht geweest, nimmer
te strijden heeft gehad met hartstochten, die nimmer
“gebeden en smekingen tot Degene, die hem uit
de dood kon verlossen, met sterke geroep en tranen
geofferd “heeft, die “hoewel Hij de Zoon was” nimmer
gehoorzaamheid leerde uit hetgeen Hij heeft geleden,
maar werd ‘vrijgesteld’ van juist die zaken die een ware
Zaligmaker moet ervaren: zo’n Zaligmaker is het die
deze nieuwe theologie ons biedt! Het is niet dat soort
Zaligmaker waaraan ik behoefte heb. En ook heeft de
wereld daar geen behoefte aan.
Iemand die nimmer met hartstochten te strijden heeft
gehad, kan geen begrip hebben van hun macht, noch
heeft hij ooit de vreugde gekend ze te overwinnen.
Indien God bijzondere gunsten en vrijstellingen aan
Christus verleende, maakte Hij Hem, juist door die
daad, ongeschikt voor zijn werk. Er kan geen gevaarlijker
ketterij zijn dan die welke hier wordt gesproken.
Zij neemt de Heiland, die ik kende weg en stelt voor
Hem in de plaats een zwakke persoonlijkheid, die door
pag - 17
God niet wordt geacht in staat te zijn de hartstochten
te weerstaan, welke Hij de mensen vraagt te overwinnen.
Het is natuurlijk voor een ieder duidelijk, dat niemand
kan beweren in de ‘getuigenissen’ te geloven en eveneens
in de nieuwe theologie, dat Christus is vrijgesteld
van menselijke passies. Het is het een of het ander.
De gemeente wordt nu opgeroepen tot een beslissing.
Het aannemen van de leer van Questions on Doctrine
noodzaakt tot het afstand nemen van het geloof in de
gave die God ons volk heeft gegeven.
EEN BEETJE GESCHIEDENIS
Het zal de lezer interesseren hoe deze nieuwe leerstellingen
toch door onze leiders werden geaccepteerd,
en hoe het kwam dat ze werden opgenomen in
Questions on Doctrine en aldus een officieel stempel
kregen.
De leer betreffende de natuur van Christus toen Hij in
het vlees was, is één van de grondpijlers van het christendom.
Van deze leer hangt het heil van de mens af.
De apostel Johannes maakt het tot een beslissende
factor door te zeggen: “Alle geest die belijdt, dat Jezus
Christus in het vlees gekomen is, die is uit God; en alle
geest die niet belijdt, dat Jezus Christus in het vlees
gekomen is, die is uit God niet.” (1 Joh. 4:2,3). In welk
vlees kwam Jezus naar deze aarde? Wij herhalen een
citaat uit De Wens der eeuwen, p.86: “Christus nam
op zich de gebreken van het gedegenereerde mensdom.
Alleen zo kon Hij de mens redden uit de diepste
diepten van zijn verdorvenheid.”
Slechts als Christus zich stelde op voet van gelijkheid
met het mensdom, tot welker redding hij gekomen
was, kon Hij de mensen tonen hoe zij hun gebreken
en passies konden overwinnen. Als de mensen waarmee
hij zich verbond, zouden vernemen dat hij vrijgesteld
was van de hartstochten waarmee zij hadden
te strijden, zou zijn invloed meteen teniet gedaan zijn
en zou Hij beschouwd worden als een misleider. Zijn
woorden “Ik heb de wereld overwonnen” (Joh. 16:33),
zouden opgevat worden als bedrieglijke grootspraak,
want zonder passies had hij niets te overwinnen. Zijn
belofte “Die overwint, Ik zal hem geven met Mij te zitten
in mijnen troon, gelijk; als Ik overwonnen heb, en
ben gezeten met mijnen Vader in zijn troon” (Openb.
3:21), zou weersproken worden door de bewering dat,
zo God hen vrijstellen zou van passies, zij ook konden
doen wat Christus had gedaan.
Dat God Christus vrijstelde van de hartstochten die de
mensen ten verderve voeren, is het toppunt van ketterij.
Het is de ondergang van alle ware godsdienst, doet
het verlossingsplan volkomen teniet en maakt God tot
een misleider en Christus tot zijn medeplichtige. Grote
verantwoordelijkheid rust op hen die zo’n valse leer
onderwijzen ten verderve van zielen. De waarheid
is natuurlijk dat God “zijn eigen Zoon niet gespaard