De fluisterrevolutie op het platteland - Provincie Limburg

De Reconstructiewet
Op weg naar een nieuw, vitaal platteland
Zo’n zeven miljard euro is er in totaal beschikbaar
voor de uitvoering van de reconstructie in de concentratiegebieden.
Dat zijn de regio’s met veel intensieve
veehouderij in Limburg, Noord-Brabant, Gelderland,
Overijssel en Utrecht.
De nadruk ligt daarbij niet meer op varkensvrije zones.
In 2004, twee jaar nadat de Reconstructiewet door
het parlement was goedgekeurd, verdween het Europees
verbod op varkensvaccinatie.
De doelstellingen zijn nu veel breder. Meer balans
tussen de agrarische sector, natuur, milieu, en recreatie
en een beter waterbeheer, zo luidt tegenwoordig
het motto. De Reconstructiewet heeft een
looptijd van twaalf jaar. Limburg was in april 2004
de eerste provincie die met haar reconstructieplan
aan de slag kon gaan. Het Rijk gaf Limburg daarvoor
300 miljoen euro.
De uitvoering van de reconstructie is een operatie
die ‘van onderop’ gestalte moet krijgen. De regie is in
handen van de provincies. Reconstructiecommissies,
met vertegenwoordigers van alle organisaties die
belangen hebben in het buitengebied, zorgen voor
de uitvoering.
De Reconstructiewet
Voor de intensieve veehouderij is het landelijk gebied
in de Reconstructiewet opgedeeld in drie zones. Uitgangspunt
is een ruimtelijke herstructurering.
• De extensiveringsgebieden. Dat zijn gebieden met
kwetsbare natuur, waar de intensieve veehouderij
geen uitbreidingsmogelijkheden meer heeft. Het
reconstructiebeleid is erop gericht om die bedrijven
te beëindigen, of te verplaatsen. In de vijf provincies
zijn ongeveer 260 bedrijven ‘genomineerd’ voor een
verplaatsing. Met name door de hoge kosten, enkele
miljoenen euro’s per bedrijf, verloopt dat proces
moeizaam.
• De verwevingsgebieden. In deze gebieden kan de
intensieve veehouderij verder aan de slag. Wonen,
werken en recreatie gaan daarbij samen met het
houden van kippen- en varkensbedrijven.
• De Landbouwontwikkelingsgebieden (LOG’s). In
deze gebieden zou de intensieve veehouderij zich
nadrukkelijk moeten concentreren. In de praktijk
blijven de vestigingen van agrarische bedrijven ver
achter bij de verwachtingen. Langdurige procedures,
gebrek aan draagvlak bij de inwoners en de
kosten zijn de belangrijkste oorzaken.
Brabant Gelderland Limburg Overijssel Utrecht
15