30.09.2013 Views

download de pdf - Holland Historisch Tijdschrift

download de pdf - Holland Historisch Tijdschrift

download de pdf - Holland Historisch Tijdschrift

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

Opvoeding en on<strong>de</strong>rwijs in <strong>de</strong> late 18<strong>de</strong> eeuw 185<br />

ging helpen met hun Frans. We weten dat meisjeson<strong>de</strong>rwijs in pedagogische verhan<strong>de</strong>lingen<br />

uit die tijd gelei<strong>de</strong>lijk meer aandacht kreeg en dat Otto’s ou<strong>de</strong>rs voor <strong>de</strong>rgelijke adviezen<br />

een open oor had<strong>de</strong>n, waardoor het vermoe<strong>de</strong>n gerechtvaardigd is dat ook <strong>de</strong> opleiding<br />

van Otto’s zusjes met zorg werd uitgestippeld. 31<br />

Over <strong>de</strong> culturele vaardighe<strong>de</strong>n die hun wer<strong>de</strong>n bijgebracht hebben we meer informatie<br />

omdat Otto hierin participeer<strong>de</strong>. Otto kreeg, samen met zijn zusjes, les van <strong>de</strong> ou<strong>de</strong> Nicolaas<br />

Gauthier, die dansmeester aan het stadhou<strong>de</strong>rlijk hof was geweest. Hij was een man van<br />

<strong>de</strong> ou<strong>de</strong> stempel. Volgens Antje van Hogendorp, zuster van <strong>de</strong> eer<strong>de</strong>r genoem<strong>de</strong> broers,<br />

wer<strong>de</strong>n er op hofbals on<strong>de</strong>r zijn leiding ‘lelijke figuren’ gedanst, die vreselijk ou<strong>de</strong>rwets waren.<br />

32 Otto onthield zich, in zijn dagboek althans, van kritiek, maar echt enthousiast was hij<br />

niet: ‘Mama zegt dat zij niet te zeer content is over mijn dansen en dat als het niet beter gaat,<br />

ik het zelfs zal moeten betalen.’ 33 Nadat Gauthier was vertrokken, werd zijn plaats ingenomen<br />

door een Delftse herbergier. Ook diens lessen wer<strong>de</strong>n niet altijd als ‘zo plaisierig’ ervaren,<br />

vooral omdat <strong>de</strong> nadruk meer lag op het krijgen van een ‘goed postuur’ dan op het<br />

dansen zelf. Otto kreeg het met <strong>de</strong>ze dansmeester aan <strong>de</strong> stok: ‘Mama zegt dat ik toen, hoewel<br />

ik goed danste, het evenwel niet te best gemaakt heb door mij niet betamelijk jegens<br />

meester Demny te gedragen toen hij mij een kwa<strong>de</strong> gewoonte wil<strong>de</strong> afleren.’ Demny – Pierre<br />

Demmerrie – nam een maand later ontslag, waarna een nieuwe meester aantrad wiens<br />

naam niet wordt genoemd. De vasthou<strong>de</strong>ndheid van Otto’s ou<strong>de</strong>rs om steeds weer nieuwe<br />

dansleraren te rekruteren, maakt dui<strong>de</strong>lijk hoeveel waar<strong>de</strong> ze hechtten aan het aanleren van<br />

<strong>de</strong>ze vaardigheid. Het dansen vervul<strong>de</strong> dan ook een belangrijke sociale functie, on<strong>de</strong>r an<strong>de</strong>re<br />

omdat het kin<strong>de</strong>ren <strong>de</strong> gelegenheid bood om contact te leggen met <strong>de</strong> zonen en dochters<br />

van families uit <strong>de</strong>zelf<strong>de</strong> kring.<br />

Op 29 januari 1793 kreeg Otto zijn eerste pianoles van <strong>de</strong> niet na<strong>de</strong>r geï<strong>de</strong>ntificeer<strong>de</strong><br />

meester Harris: ‘Dit stond mij gantsch niet aan. Ik heb het alleen uit gehoorzaamheid en om<br />

papa genoegen te geven gedaan.’ Dit leid<strong>de</strong> er in ie<strong>de</strong>r geval toe dat Otto hierna bij machte<br />

was om af en toe psalmen op het klavier te spelen: ‘Na <strong>de</strong>n eten met mama wat psalmen op<br />

het clavier gespeeld en erbij gezongen.’ Omdat meester Harris en Otto elkaar niet lagen,<br />

zocht zijn va<strong>de</strong>r al spoedig een an<strong>de</strong>re leraar, die hij vond in va<strong>de</strong>r en zoon Berghuis, <strong>de</strong><br />

stadsbeiaardiers van Delft. De Engelse muziekhistoricus Charles Burney, zelf een niet onverdienstelijke<br />

organist en componist, prees in het verslag van zijn studiereis door Europa<br />

<strong>de</strong> ou<strong>de</strong> Johannes Berghuis als ‘the best performer I met with in <strong>Holland</strong>, particularly on the<br />

carillons, which he plays with astonishing <strong>de</strong>xterity’. 34 Ook zoon Fre<strong>de</strong>rik was een virtuoos.<br />

heeft om <strong>de</strong>n jongen lie<strong>de</strong>n leerzucht in te boezemen, en hun verstand op te lei<strong>de</strong>n. Uit het Fransch vertaald door P[ieter] le Clercq, 17 dln.<br />

in 9 bnd. (Amsterdam 1737-1788); J.F.Martinet, Katechismus <strong>de</strong>r natuur, 4 dln. (Amsterdam 1782) 5e dr.<br />

31 Te beginnen met François Fénelon, van wiens verhan<strong>de</strong>ling Ne<strong>de</strong>rlandse vertalingen verschenen: De opvoedinge <strong>de</strong>r meisjes<br />

(Amsterdam 1771); zie ver<strong>de</strong>r on<strong>de</strong>r meer: De beschaaf<strong>de</strong> of welleven<strong>de</strong> juffer voorgesteld in eene reeks van brieven van eene moe<strong>de</strong>r<br />

aan hare dochter, over <strong>de</strong> opvoeding en gemeenzaamste pligten in <strong>de</strong> zamenleving (Rotterdam 1777); J.H. Campe, Väterliche Rath für<br />

meine Tochter (1789); W. Los, ‘Between nature and culture. A reinterpretattion of J.H. Campe’s view on the education of<br />

girls’, ongepubliceerd paper; over on<strong>de</strong>rwijs aan meisjes ook on<strong>de</strong>r meer S. Stuurman, François Poulain <strong>de</strong> la Barre and the<br />

invention of mo<strong>de</strong>rn equality (Cambridge Ma. 2004).<br />

32 H. van Hogendorp (red.), ‘Dagboek van eene reis naar Nijmegen en het kasteel Biljoen in 1787, gehou<strong>de</strong>n door jonkvrouwe<br />

A.C.W. van Hogendorp’, Gelre 7 (1904) 415-449, 423.<br />

33 19 januari 1793.<br />

34 Ch. Burney, The present state of music in Germany, the Netherlands, 2 dln. (Lon<strong>de</strong>n 1773), mo<strong>de</strong>rne editie: An eighteenth-century<br />

musical tour in central Europe and the Netherlands. Dr. Burney’s musical tours in Europe, P.A. Scholes (ed.) (London 1959) 235. Ver<strong>de</strong>r:<br />

L.J. Meilink-Hoedmaker, Luidklokken en speelklokken in Delft (Utrecht 1985); F.C. Kist, ‘Biographie: Fredrik Johannes<br />

Berghuijs’, Ne<strong>de</strong>rlandsch Muzikaal <strong>Tijdschrift</strong> (1841) 104-105.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!