Lacrima - template - nov 2012 - Arne Sierens
Lacrima - template - nov 2012 - Arne Sierens Lacrima - template - nov 2012 - Arne Sierens
Arne Sierens Lacrima
- Page 2 and 3: D'r zijn van die haken in 't leven,
- Page 4 and 5: Ze duwt mij daar een papierke in mi
- Page 6 and 7: NIET IN STAAT VOOR ZIJN EIGEN TE ZO
- Page 8 and 9: Edwin en Patrick stonden beneden op
- Page 10 and 11: en nooit voor wat had weergekregen
- Page 12 and 13: Ik stond ekik met mijn rug tegen de
- Page 14 and 15: - ‘Zeg, ge zoudt ter lijk dorst v
- Page 16 and 17: ze moesten daar niet hebben van mij
- Page 18 and 19: 'k Zeg: 'Toettoet. Wadde? Met die H
- Page 20 and 21: omdat ‘k den dokteur niet kon bel
- Page 22 and 23: tegen mijn toote geplakt dat ‘k n
- Page 24 and 25: ‘Ja ’k.’ Zegt ze. ‘k Zeg:
- Page 26 and 27: Zou 'k nu naar de flieken bellen? W
- Page 28: zijn kop staat op springen, hij beg
<strong>Arne</strong> <strong>Sierens</strong><br />
<strong>Lacrima</strong>
D'r zijn van die haken in 't leven,<br />
als ge d'r aanhangt,<br />
dan hebt ge 't aan uw kloten,<br />
ge moogt zoveel spartelen als ge wilt,<br />
ge zit er aan vast.<br />
Vorige zomer,<br />
’t was achter de vakantie,<br />
‘k kwam zjuust weer van op reis,<br />
‘k was gaan eten bij mijn zuster.<br />
Zegt ze: 'Cato heeft u nodig,<br />
maar ze durft het u niet vragen.’<br />
'k Moest niet vragen voor wat.<br />
'Gaat 't over Jimmy?<br />
Heeft ze weer problemen met hem?'<br />
Cato en ik zijn zes jaar thopengeweest.<br />
‘Ik heb een kleinen van acht jaar – Jimmy.’<br />
Zei ze mij den eerste keer.<br />
Voor mij was dat okee.<br />
Hij zat een week bij zijn pa,<br />
een week bij ons,<br />
en dan waren wij een ménage.<br />
‘k Maakte ekik eten,<br />
‘k ging hem afhalen van 't school,<br />
we gingen wij thopen gaan zwemmen,<br />
'k voerde hem naar den basket.<br />
‘k Had echt nen inval in dat ventje.<br />
Dat was gewoon de mijnen.<br />
Maar ‘t was dan gedaan met Cato.<br />
Ze was mij beu,<br />
maar ‘k waar ekik haar ook beu.<br />
Dat ging niet meer.<br />
Luistert, 'k ga hier ‘t proces niet maken,<br />
‘k heb d’r wel wreed zeer van gehad,<br />
want met geheel die affaire<br />
was ‘k dan ook Jimmy kwijt,<br />
godverdomme.<br />
Zijn pa is dan verongelukt van Jimmy,<br />
met zijn zatte kloten tegen een paal gereden,<br />
hij had zijn riem niet aan, ’t kalf.<br />
En Jimmy was dan beginnen smoren, ah ja.<br />
Elke week kreeg 'k wel telefoon van Cato,<br />
dat Jimmy ’t niet goed deed op school.<br />
Wat had ze gepeinsd?<br />
Op de keukentafel zat hij al van ’s ochtends vroeg<br />
van die grote joints te rollen.<br />
‘Jamaar, hij is nog maar vijftien.’ Zegt ze.
‘k Peinsde: Hoe oud waar ekik?<br />
Hij had dan ook serieus wat geld gepikt van haar.<br />
Ze mocht er niets van zeggen, 't kot was te klein,<br />
hij ging al ’t groen uit haren hof trekken, zeidt hij.<br />
‘Zijt ge nu aan ’t lachen? Vind ge ’t geestig?'<br />
'Jamaar' Zegt ze, 'hij pist weer in zijn bed, hij is vijftien.'<br />
‘k Zeg: ‘Gaat er mee bij een psycholoog<br />
en vraagt wat pillen.’<br />
Elke week telefoon.<br />
Jimmy ging stoppen met basketten.<br />
Ze hadden hem een contract aangeboden,<br />
hij kon direct beginnen spelen bij BBC Kangoeroes,<br />
semi-professionnel, eerste nationaal, serieus, zun.<br />
Hij zag dat niet meer zitten, basket, hij was 't beu.<br />
‘k Zeg: ‘Wadde? Geeft hem mij nekeer door.'<br />
'Wat is dat Jimmy? Wat gaat ge dan doen?’<br />
‘Nietten.’ Zeidt hij.<br />
’t Was intussentijd een jaar geleden.<br />
dat 'k van hen nog etwa gehoord had.<br />
‘k Zeg tegen mijn zuster:<br />
‘Ik heb in feite geen goesting van te gaan.’<br />
Zegt ze: ‘Cato, in den tijd dat ge niet wist<br />
waarin of waaruit, heeft ze u geholpen,<br />
zonder haar waar ge d’r niet meer geweest.<br />
Of zijt ge dat vergeten?’<br />
Ik naar Cato.<br />
Die deur gaat open,<br />
Cato zag ter niet goed uit,<br />
weggetrokken, vermagerd, oud geworden,<br />
die ogen diep in die kassen.<br />
Jawadde.<br />
‘k Loop achter haar mee naar binnen.<br />
‘Moet ge etwa hebben om te drinken?’ Zegt ze.<br />
‘k Zeg: ‘Mag diene dwazen televisie uit?'<br />
Begint ze daar te bleiten: Jimmy was gaan lopen!<br />
Ze had al vier maanden nietten van hem gehoord,<br />
ze had een adres van gekregen van iemand.<br />
ze had al een paar keren aan zijn deur gestaan,<br />
maar hij deed niet open.<br />
De numéro van zijn GSM was niet meer zjuust,<br />
hij antwoordde niet op zijn mails.<br />
Allez, ze was ter niet gerust in,<br />
't was gelijk ofdat hij hem wegstak.<br />
‘God weet waardat hij nu aan zat.’<br />
Ik stond daar, ‘k had ’t zien aankomen.
Ze duwt mij daar een papierke in mijn handen<br />
met een adres op: ‘Gij zijt gij van daar,<br />
gij kent dat daar, gaat gij gaan kijken voor mij.’<br />
‘En plus’ had ze gehoord van zijne beste maat Sven,<br />
dat hij een tijdje zou gewerkt hebben<br />
achter den toog van dancing de Faraos.<br />
Zegt ze: ‘Ik heb u nodig.<br />
Doe 't voor den tijd dat we thopen zijn geweest.<br />
We zijn wij toch zes jaar gelukkig geweest?’<br />
‘k Keek naar dat adres op dat papierke<br />
en ‘k duwt ’t weer in haar handen,<br />
'k zeg: ‘Nee, Cato.’<br />
- ‘Wat? Zijn wij niet gelukkig geweest?’<br />
't Ging niet daarover, 't was dat adres,<br />
d’r was een bom die in mij barste,<br />
't was godverdomme fucking midden in 't reservaat.<br />
'k Zeg: ‘Ik heb feitelijk geen tijd, Cato,<br />
'k ben aan 't wachten op een container uit Amerika.’<br />
Ik koop ah zo van die meubels op, in bamboe, op Ebay,<br />
bars en barkrukken in Tikistyle, lijk dat ze zeggen,<br />
jaren vijftig, Hawaï en al, ge kent dat wel.<br />
En eens in de zoveel tijd laat ik dat<br />
dan al thopen overkomen in een container,<br />
ik kuis dat op en ik verkoop dat dan door,<br />
aan van die privéclubs in Duitsland en Holland vooral.<br />
Ge kunt daar schoon geld mee verdienen.<br />
'k Zeg: ‘Nee, Cato, als diene container daar toekomt,<br />
moet ik daar staan, ge verstaat gij dat toch?<br />
'k Heb echt waar genen tijd.'<br />
Oe, 't was al goed,<br />
ze ging hare plan wel trekken,<br />
'k moest haar al niet meer helpen,<br />
zij was zij de moeder,<br />
't was tenslotte hare zoon.<br />
Klak, dienen televisie weer aan.<br />
’s Anderendaags krijg 'k bericht<br />
dat mijne container vastzat bij de douanes.<br />
’t Was zjuust 't gene dat mijn zuster gezeid had,<br />
zonder Cato was ‘k hier niet meer geweest.<br />
Maar wilt dat godverdomme zeggen<br />
dat ‘k geheel mijn leven gaat moeten - ?<br />
'k Stap in mijn auto,<br />
‘k leg mijn poten op ’t stuur,<br />
'k zeg: ‘Gow, chief, asemt nekeer diep,<br />
kom, we gaan hem d’r gaan uithalen.’
Ik rijd richting stad,<br />
en op de ring zie ‘k ze al staan,<br />
de blokken van de Nieuwe Wijk.<br />
‘k Had gezworen dat ‘k nooit nog een voet ging zetten<br />
in de schoonste sociale wijk van de wereld<br />
- eigen haard, goud waard.<br />
‘k Kom d’r aan,<br />
'k parkeer mijnen auto op 't pleintje,<br />
‘k stap uit en 'k sta d'r weer middenin:<br />
het reservaat.<br />
Het is ongetwijfeld met de beste bedoelingen<br />
en vanuit het grootst mogelijk sociaal gevoel<br />
van iets te willen doen voor zijne medemens<br />
dat er ooit het concept ‘sociale woningen’ is uitgevonden.<br />
Maar blijkbaar waren er bij de sociaalvoelenden<br />
toch enkele practische geesten<br />
die vonden dat dat niet te veel mocht kosten<br />
en dat dat vooral niet te groot mocht zijn,<br />
die beginnen redeneren zijn dat als mensen<br />
kunnen wonen op honderd vierkante meter<br />
dat perfect moet kunnen op tachtig vierkante meter,<br />
en als dat op tachtig gaat,<br />
dat ook perfect op zestig gaat,<br />
enzovoorts enzoverder,<br />
tot ze uiteindelijk op een formaat zijn uitgekomen<br />
van een enkele postzegels groot.<br />
die in geperforeerde rijen aan mekaar hangen,<br />
met geperforeerde muren,<br />
dat ge vooral goed uw gebuurs zoudt kunnen horen poepen,<br />
en de WC’s die vier postzegels verder worden doorgetrokken.<br />
Terwijl ze dat in het begin horizontaal deden,<br />
zijn ze er heel rap achtergekomen<br />
dat dat nog goedkoper kon,<br />
door die dozen vertikaal op mekaar te stapelen,<br />
en ook systematisch hoogte af te snijden<br />
zodat ge uiteindelijk uw plafond kunt schilderen<br />
zonder dat ge maar een trapladderke<br />
of een stoel nodig hebt.<br />
Luistert, ’t probleem is niet de grootte,<br />
d’r zijn zelfs mensen dat daar geiren wonen.<br />
Wijlen zijn van Meulenbeek, weet ge wel wel?<br />
In mizerie vindt ge mekaar.<br />
't Zal wel zijn.<br />
Nee, ’t probeem is met die sociale complexen,<br />
dat ze gelijk in de gevel van elken blok<br />
ah zo een plaquette hebben ingemetseld met:
NIET IN STAAT VOOR ZIJN EIGEN TE ZORGEN.<br />
NUTTELLOZEN, NIEWAARDS.<br />
WE ZEGGEN WIJ WEL: GELIJKE KANSEN.<br />
VERGEET HET, GE ZIJT TE DWAAS,<br />
EN UW KINDERS OOK,<br />
ZE KENNEN NIETS<br />
EN ZE GAAN OOK NOOIT IETS KENNEN,<br />
ZE LEREN NIETS OP SCHOOL.<br />
LEGT EEN KNOOP IN UW FLUIT,<br />
GE ZIJT MET TE VEEL,<br />
EN DIENEN ASBEST, LAAT DAT MAAR ZITTEN,<br />
DAT KAN GEEN KWAAD, KRIJG KANKER,<br />
WE HEBBEN U NIET VANDOEN.<br />
'k Moet zwijgen -<br />
Dr zijn zo van die politiekers,<br />
van die ‘democraten’, ge zou ze laten doen,<br />
ze zetten van die ijzeren bogen aan den ingang<br />
met in smeedwerk van die letters – weet ge nog?<br />
‘t Laatst ‘k was naar televisie aan ’t kijken,<br />
’t ging over de indianen in Amerika.<br />
D'r was zo een doktores die 't aan 't uitleggen was,<br />
dat één op de vier baby's in de reservaten<br />
gehandicapt geboren werd<br />
omdat de moeder aan den drank zat.<br />
FATAL ALCOHOL ABUSE, noemt dat.<br />
Op ’t einde van 't programma, zei ze,<br />
dat in 't jaar tweeduizend en zo veel,<br />
de vrouwen in de reservaten<br />
gemiddeld leven tot hun eenenvijftigste,<br />
en de venten tot hun achtenveertigste.<br />
‘k Heb dat zeer weggezapt.<br />
'k Kwam uit op 't laatavondjournaal.<br />
Stond er daar een vakbondsdélégué<br />
bij één of andere staking,<br />
dat hij 't schandalig vond dat ze gingen besparen<br />
zjuust op de pensioentjes van de mensen in ons land<br />
die vijf zes jaar korter leven of de anderen.<br />
Ziet ge? 't Is parallel.<br />
De sociale wijken en de reservaten,<br />
dat is ’t zelfde.<br />
Zij zeggen: Nieuwe Wijk.<br />
Ik blijf zeggen: het reservaat.<br />
’t Was dertig jaar geleden,<br />
maar 't was nog nietten veranderd.<br />
Moeders met poussetten commiskes aan 't doen,<br />
maar nu met hoofddoeken of piercings.
Veel kleuren, vreemd vel,<br />
nummerplaten van Bulgarije en Polen,<br />
maar in feite nog altijd 't zelfde:<br />
goedkope kleren, slechte schoenen,<br />
waterogen, rotte tanden,<br />
ventjes die op de bank<br />
een blik Carapils zitten drinken,<br />
of van diene goedkope vermouth van de Lidl.<br />
Komt er daar gelijk een gastje naar mij<br />
met een rode training, zo spekelen,<br />
zjuust niet op mijn schoenen.<br />
'Hé, gaat 't gaan dan?'<br />
‘k Keek naar ’t pleintje<br />
of dat ‘k Jimmy niet zag basketten.<br />
'k Moest in blok Minerva zijn op ’t derde,<br />
ik daar naar toe,<br />
de lift marcheerde niet,<br />
overal graffiti op die trappen.<br />
‘k Was aan ’t einde van de gang,<br />
'k sta voor die deur,<br />
'k bel, 'k klop en 'k stamp<br />
'Jimmy, 't is chief hier, doet open.<br />
Jimmy godverdomme, waar zijt ge mee bezig?<br />
- ‘Can I help you, sir?’<br />
Die van daarneffen had zijn deur opengedaan.<br />
't Was een Iraniër,<br />
hij zat daar nog maar een maand,<br />
hij was aan ’t wachten op zijn papieren.<br />
‘No, Jimmy, never heard of.' Zegt 'm.<br />
‘You want some tea?’<br />
Vriendelijk, zun.<br />
‘k Zeg: ‘Nee, ik drink ah zo geen tea, thank you.’<br />
Zegt hij: ‘You’re welcome.’<br />
'k Zeg: ‘Gullie ook, ge zijt gullie ook al welkom.’<br />
Bon, zit er hier een conciërge in dat spel?<br />
Ikke naar beneden,<br />
’t hangt daar zo een plakkaatje<br />
met een centrale numéro,<br />
ge kunt daar dan naar bellen.<br />
’t Was een antwoordapparaat,<br />
’t was zjuust zessen.<br />
Twee blokken voorbij de Minerva stond den Apollo<br />
den blok waardat ‘k gewoond toen dat 'k kind waar.<br />
'k Zie mijn eigen daar nog staan.<br />
‘k Ben zeventien jaar, ’t is nacht,<br />
‘k had steentjes horen tikken tegen 't raam,
Edwin en Patrick stonden beneden op de parking<br />
teken te doen dat ‘k naar beneden moest komen.<br />
Ikke uit mijn kamer, stil, op mijn kousevoeten,<br />
dat ‘k mijn ma niet zou wakkermaken.<br />
'k Kom daar op de parking.<br />
- ‘Wat is dat met uw broer?’<br />
Dat hij weer was uit Holland, zeiden ze.<br />
‘k Zeg: ‘Dat kan niet zijn.’<br />
Toettoet, Franky Verkest had hem gezien aan de vaart.<br />
‘k Peins in mijn eigen: Ik ga dat toch wel weten, zeker?<br />
Ja, ze waren ’t gaan zeggen aan dikke Willy en Mark Sys.<br />
En wat dat we van plan waren, mijn broer en ik?<br />
Ze zagen ons wel komen, zun,<br />
dat we 't al naar ons gingen trekken,<br />
dat we met te veel gingen zijn voor te delen.<br />
En daarbij dat ze gehoord hadden<br />
dat ‘k op mijn eigen begonnen was<br />
met XTC te verkopen aan de Faraos.<br />
Dat kon niet zijn,<br />
alles moest gelijk verdeeld worden.<br />
En hoedat nu zat met dat geld van Rudy Debruyne?<br />
Met de kiezingen waren we affiches gaan plakken.<br />
RUDY DEBRUYNE. DE RODE MOTER. STEM SOCIALIST.<br />
Socialist, maar hij had ons wel nog altijd niet betaald.<br />
Nu dat hij schepen was zag hij ons niet meer staan.<br />
Bon, wie ging er achter dat geld gaan?<br />
We gingen stekske trekken.<br />
We trekken stekske,<br />
’t was aan Patrick.<br />
Den dezen, zeventien jaar<br />
'k zie 't mijn eigen nog altijd doen,<br />
'k snak dat stekske uit Patrick zijn vingers<br />
‘k hoor het mijn eigen nog zeggen:<br />
'Ik ga ekik wel dat geld halen.'<br />
‘k Stond daar met dat stekske,<br />
dat mijn broer weer zou geweest zijn,<br />
'k wilde 't gelijk niet geweten hebben.<br />
Zes jaar tevoren bij het proces tegen zijn bende,<br />
was mijn broer gevlucht naar Holland,<br />
was het van moeten.<br />
In 79 - ik was dan twaalf jaar oud -<br />
zijn mijn broer en zijn twee sergeanten,<br />
Dikke Willy en Mark Sijs, moeten voorkomen<br />
voor meer dan tachtig strafbare feiten:<br />
gaande van het stelen van brommers,<br />
steaming van homo's in 't stadspark,<br />
weerspannigheid tegen ordehandhavers.<br />
dealen van kleine hoeveelheden cannabis,
het afbreken van autospiegels,<br />
tot het openbreken van chiquelettenbakken.<br />
Mijn broer was mijn held.<br />
'k Zat met mijn zuster in de rechtzaal.<br />
Mijn broer, met dat hij leider was,<br />
kreeg één jaar effectief,<br />
bij verstek, want hij zat dan al in Amsterdam.<br />
Dikke Willy en Mark Sys elk vijf maand.<br />
Dat ze d'r voor zoveel aanhingen volgens hen,<br />
was mijn broer zijn schuld,<br />
hij had zijn kleppe moeten houden.<br />
In 't buitengaan uit de rechtzaal,<br />
in 't passeren zeiden ze tegen mijn zuster en mij:<br />
‘Zeg maar tegen uw paling van een broer,<br />
dat we hem gaan opensnijden.’<br />
Ik wil weer met mijn broer in de keuken staan<br />
als we de schotels aan ’t doen waren<br />
en aan ’t zingen zijn van Comanchero.<br />
In den Apollo had iedereen een kelderke,<br />
waar dat ge zjuust geen velo kon zetten,<br />
en als er weer etwa was,<br />
'k had mijn voeten niet geveegd,<br />
mijn ma had haar regels,<br />
d'r zat een vlieg op de schouw,<br />
’t mocht zijn wat dat ’t wilde,<br />
kreeg mijn ma 't in hare kop,<br />
sleurde zij mij drie verdiepen naar beneden,<br />
en smeet ze mij daarin, mijn ma,<br />
in 't kelderke, en dan zonder eten,<br />
met de minuterie die na ene minuut afsloeg.<br />
Al de venten in mijn ma haar leven<br />
waren ofwel dood of zaten ze in ’t gevang,<br />
mijn broer en mijn zuster waren weg van thuis,<br />
'k was den enigsten,<br />
waardat ze haar eigen nog kon op uitwerken.<br />
Ik zie mij daar zitten in dat kelderke -<br />
'k Hoor haar zo flemen aan dat deurke,<br />
zo met haar stemmeke van haar,<br />
zat ze daar op haar knieën,<br />
dat als ze jong was vroeger,<br />
zo een schone vrouw was geweest en slim ook.<br />
Hoedat ’t kwam dat ah zo geworden was?<br />
Dat ze het zelve niet wist.<br />
'Het is gelijk dat ze in mij geknipt hebben.' Zei ze.<br />
Venten waardat ze alles voor gedaan had
en nooit voor wat had weergekregen<br />
of liegen en bedriegen.<br />
Van dat stom werk dat ze altijd moest doen,<br />
van die strontsituaties<br />
waarin dat ze altijd terecht kwam.<br />
'Nooit van niemand niet geleerd<br />
hoedat ’t anders kon in ’t leven, ventje.<br />
Ge versta gij mij toch, ventje?'<br />
Dat ‘k eigenlijk kompassie moest hebben mee haar.<br />
Nee, ‘k verstond ekik haar niet.<br />
Vlam, die deur open,<br />
begon ze daar met een trekker op mij te slaan.<br />
't Was winter,<br />
ze had er mij weer een keer ingestoken,<br />
't was berekoud, 'k zat daar al uren in,<br />
'k was halfbevroren.<br />
Gaat opeens dat deurke open.<br />
't Was mijn broer: 'Wat doet ze al met u, ventje?'<br />
Irma van op ’t tweede, ze kon zij alles horen,<br />
mijn gebleit, 't getier van mijn ma,<br />
ze kon er niet meer tegen<br />
en ze was ’t gaan overdragen.<br />
Mijn broer met mij die trappen op,<br />
ons appartement binnen,<br />
in de keuken, doet daar een kast open,<br />
pakt er een fles Porto uit: 'Wat is dat, ma?'<br />
Loopt er mee naar het balkon,<br />
mijn ma d'r achter: ‘Durf niet. Durft niet.‘<br />
‘Hier.’ zegt hij,<br />
al haren drank over de ballustrade.<br />
‘k Zie hem daar nog staan, in al zijn glorie,<br />
met zijn schoon zwart haar en zijn leren vest.<br />
Travolta!<br />
Zo lachen naar mij met zijn witte tanden,<br />
hij had hier ah zo een gouden kruiske,<br />
had ge hem een micro gegeven,<br />
hij was beginnen zingen.<br />
Mijn broer was mijne god,<br />
mijnen Apollo.<br />
Zes jaar had 'k nietten van hem gehoord.<br />
’t Is ook Irma geweest van op ’t tweede,<br />
zoveel jaren later, ik zat vast in Eeklo,<br />
die ’t mij komen zeggen is,<br />
dat ze mijn ma ’s ochtends gevonden had,
ze was al koud.<br />
Mijn ma, ‘k was weg van thuis,<br />
ze was alleen, ze had niemand niet meer,<br />
ze geraakte den trap niet meer af,<br />
ze dierf niet in de lift,<br />
ze woog honderdveerig kilo,<br />
lag ze hele dagen in haar bed<br />
te dobberen in haren drank,<br />
hare woordenschat ging elken dag<br />
met tien woorden achteruit,<br />
todat er uiteindelijk nietten meer uitkwam.<br />
- ‘Wat zegt ge, ma?’<br />
Wat gemummel.<br />
- 'Ah, zwijg zeer.'<br />
Hoe oud is ze geworden, mijn ma?<br />
Achtenveertig.<br />
Cato had gezeid dat Jimmy een tijdje<br />
gewerkt had in de Pharaos,<br />
bij de broerkes Gerald en Pol.<br />
‘k Ken ze nog van in den tijd,<br />
’t waren mijn beste klanten<br />
’k Was dertig jaar dat 'k er nog geweest waar,<br />
den tijd dat Wilfried daar nog patron was.<br />
- ‘Godverdomme, ‘k zit in de mizerie.’<br />
‘k Zeg: ‘Wat dadde, Gerald?’<br />
Hij had zijn broer moeten buitenzetten.<br />
Ze hadden thopen de Faraos overgepakt,<br />
ze hadden dan een zaal bijgebouwd voor te dansen,<br />
dat had tien jaar formidabel goed gemarcheerd,<br />
maar dan opeens kregen ze over alles ruzie.<br />
Gerald: ‘Op plekken waar dat er gedanst wordt,<br />
kunt ge niet meer zonder security,<br />
of ge wordt overrompeld door negers en Marokkanen,<br />
die met hun poten niet van de wijven kunnen blijven<br />
en hebt ge geen zaak niet meer,<br />
kunt ge even goed uw deur sluiten,<br />
dan staat ge even ver.’<br />
Pol moest niet hebben van al dat gekontrolleerd gedoe,<br />
ge mocht al niet meer smoren.<br />
Gerald vond dan ook hij een beetje te veel<br />
met zijn handjes in ‘t schuif zat,<br />
te grof was tegen ‘t personeel,<br />
en dan snuiven, hé.<br />
Gerald had gezeid dat ’t hem beu was.<br />
‘Dan moet ge mij maar uitkopen.’ Had Pol gezeid.<br />
- 'Wat moest ekik doen?
Ik stond ekik met mijn rug tegen de muur.'<br />
Ik verstond ekik Gerald,<br />
'k versta ekik altijd iedereen,<br />
Cato, ze mag zij zeggen wat dat ze wilt,<br />
‘k zijn ekik in feite gene moeilijke mens.<br />
- ‘Wat drinkt ge van mij?’<br />
‘k Zeg: ‘Ik weet niet, geef mij maar een pint.’<br />
Ja, Jimmy had daar inderdaad een tijdje gewerkt.<br />
Gerald was er in 't begin wreed kontent van geweest<br />
maar dan opeens stond dat lief daar van Jimmy,<br />
zat ze daar hele dagen aan den toog<br />
te controlleren dat hij zeker niet te veel zou lachen<br />
naar de meiskes dat hij bestelde,<br />
Gerard had gezien dat hij haar gratis pinten toestak.<br />
‘Ge moet hij niet meer komen.’ Had hij gezeid.<br />
‘Blijf maar thuis.’<br />
Heidi, zo noemde ze, dat lief van Jimmy,<br />
Gerald was niet goed in namen,<br />
maar met die lange blonde vlechten tot aan haar gat,<br />
het was een echte Heidi,<br />
hij had hare naam onthouden.<br />
Ik ben dan naar buiten gegaan,<br />
‘k heb efkes gebeld naar Cato.<br />
Ze wist van geen Heidi.<br />
Zegt ze: ‘Wadde? Zijt ge nu toch aan ’t zoeken?’<br />
'k Zeg: ‘Het gaat zijn, hé.’<br />
Vaneigen, wat had ze gepeinsd, de kalle?<br />
Ze doe met mij wat dat ze wilt.<br />
- ‘Weet ge al wat meer?’<br />
'k Zeg: ‘Nee, Heidi, meer niet.’<br />
‘k Heb dan nog een pint gedronken met Gerald,<br />
en ‘k zijn dan begonnen met al de cafés<br />
af te doen aan de Vaart.<br />
Veel jonkheid dat aan ’t hangen is.<br />
- ‘Heeft er iemand Jimmy gezien?<br />
Zo een grote lange met zwart krolhaar,<br />
een basketter ah zo, altijd lachen,<br />
zo een beetje een filmacteur,<br />
Will Smith maar dan in ’t wit.’<br />
Ze keken naar mij van tussen de smoor.<br />
'Wat komt dienen ouden hier doen?'<br />
‘k Had ’t verstaan, Jimmy was daar niet.<br />
- ‘Hé, ge zit hier niet op uw plek, hé, maat?’<br />
‘k Wijs zo naar dat plakkaat:<br />
‘Volgens mij moogt ge hier niet smoren.’
De nacht na ’t stekske,<br />
dat ‘k dat stekske uit Patrick zijn vingers had gesnakt,<br />
was 'k achter dat geld geweest bij Rudy Debruyne.<br />
'k Hield hem tegen<br />
zjuust voordat hij in zijne Volvo stapte:<br />
‘k Zeg: ‘Ik ga al uw banden doorstekken.’<br />
’t Ging zeer.<br />
'k Had al dat geld<br />
in nen bruinen envelop in mijn vestzak,<br />
‘k ging bellen naar Edwin en Patrick<br />
dat ze er mochten achter komen,<br />
'k passeer langs den Tanzanika,<br />
staat Ramona daar teken te doen.<br />
Ramona.<br />
Hete Ramona met haren diepen décolté.<br />
Als ge d’r geld instak dan knikte ze<br />
lijk de zwarte knikmannekes op de comptoirs<br />
in de winkels in den tijd,<br />
als ge geld gaf voor de missies:<br />
‘Dank u, dank u, dank u.’<br />
‘Zoudt ge niet binnenkomen?’<br />
Den dezen hier,<br />
zeventien jaar met zijn dwaas verstand<br />
en dat spel hier tussen zijn binnen,<br />
naar binnen vaneigen.<br />
Ze had geld vandoen.<br />
'k Zeg: ‘Ramona, ge hebt gij altijd geld vandoen.’<br />
Neenee, ’t was voor medicatie,<br />
voor haar broer, hij was ziek.<br />
Liegen, liegen, dat ze kon,<br />
ze had zij geen broer,<br />
en hij was hij niet ziek,<br />
liegen dat ze zwart zag.<br />
Ze was achtendertig,<br />
ze ging nekeer naar buiten,<br />
ik pakte haar pas uit haar portefeuille,<br />
ze was ter godverdomme zesenveertig.<br />
Ze was danseuse geweest, zei ze, in Singapore,<br />
in de Crazy Horse in Parijs met haar tetten bloot -<br />
‘Ge geraakt daar zomaar niet binnen, zun.<br />
‘k Ben zeker dat ge mij gezien hebt<br />
met oudejaarsavond op televisie, op TF1.’<br />
Ze stond dat daar te plekke uit te vinden.<br />
Naaste keer was ’t dan weer etwa anders,<br />
't was al goed voor mij.
- ‘Zeg, ge zoudt ter lijk dorst van krijgen.<br />
Zouden we geen fles opendoen?<br />
‘k Voel diene bruinen envelop in mijn vestzak.<br />
- ‘Het is goeie champagne, zun.’<br />
Ze trekt mij ah zo mee aan mijn mouw:<br />
‘Zouden we wat ons niet in ’t zetelke zetten?<br />
En steekt ondertussen wat geld in de jukebox.’<br />
'k Sta daar voor dienen jukebox:<br />
‘Godverdomme, Ramona,<br />
ge hebt gij hier REDBONE op uw jukebox staan.’<br />
‘Wat heb ‘k?’ Zegt ze.<br />
- 'F5 - Redbone.<br />
We we‘re all wounded at Wounded Knee.<br />
Wist ge dat, Ramona?<br />
Ik ben nen indiaan, nen echte,<br />
Black Coyote van bij de Sioux.<br />
Dat liedje gaat over hoedat ze de indianen<br />
hebben uitgemoord bij de slag van Wounded Knee,<br />
ge weet wel al die foto’s met die kadavers<br />
die bevroren rechtstaan in de sneeuw.<br />
Ze hadden honger,<br />
ze kwamen daarvoor in opstand,<br />
ze hebben ze al afgeslacht,<br />
venten, vrouwen, kinders.’<br />
‘k Heb haar daar nen helen uitleg staan doen.<br />
‘k Wist daar alles van,<br />
ze konden mij niets meer leren,<br />
‘k had dienen boek daarover,<br />
‘k had hem wel zeker - wadde? -<br />
vijftien keer gelezen,<br />
‘k kende hem van buiten.<br />
'D’r zit niet veel in, hé, in zo’n fles?’<br />
- 'Gow.'<br />
‘k Heb Ramona verteld over de geestendansen,<br />
‘k heb dat daar staan uitbeelden aan haar,<br />
hoedat de indianen pinnen staken door hun vel,<br />
en hun eigen ophingen aan koorden in hunnen tipi,<br />
gelijk dat ze aan ’t vliegen waren,<br />
dat ze ah zo geloofden dat ze zo de wasichu’s<br />
zouden verjagen, de blanke mannen.<br />
Ramona heeft haar deur op slot gedaan,<br />
en we hebben daar heel de nacht<br />
indianendansen staan dansen.<br />
’t Was vijvenhalf als ze mij buitenstak,<br />
mijne envelop was leeg,<br />
‘k had ’t er al doorgedraaid.
Mijn geld, dat was nietten,<br />
maar dat van Edwin en Patrick,<br />
ze gingen nogal een beetje kontent zijn:<br />
‘Waar is ons geld?’<br />
‘k Ging ekik d’er mij wel weer uitlullen.<br />
‘k Stond op nen deal waardat ‘k echt groot geld<br />
mee ging verdienen,<br />
dan had ‘k ze niet meer nodig.<br />
Fuck, Edwin en Patrick.<br />
De zon was op,<br />
ik was vol van de indianen,<br />
‘k had geen goesting voor naar huis te gaan,<br />
‘k heb daar een velo getsjoept,<br />
'k ben beginnen rijden, de ring op.<br />
Ik passeer daar aan Transport International,<br />
de eerste camions waren aan ’t aanzetten,<br />
voor mij waren dat buffalo’s.<br />
Beetje verder aan den abatoir,<br />
waren ze koebeesten aan ’t uitladen,<br />
in ‘t passeren 'k roep:<br />
‘Fucking cowboys! Dirty Rednecks!<br />
We won't bow down!’<br />
Ik reed zo zeer,<br />
de wind schuifelde langs mijn oren,<br />
tot aan Maria Bedevaart.<br />
'k Kom daar aan,<br />
'k smijt mijn velo langs de kant.<br />
‘k Kruip over dat hekken,<br />
‘k kom aan de grot:<br />
‘Goeiemorgen, Heilige Maria,<br />
ik kom drinken en mij laven aan uw bron,<br />
ik kniel en kus de grond aan uw voeten.<br />
Boetvaardigheid. Boetvaardigheid. Boetvaardigheid.’<br />
Ik zit daar neffen Bernadette:<br />
‘Maar Bernadette?<br />
Wat hebben ze met uw neuske gedaan?’<br />
D’r was een stuksje af.<br />
‘Allez, gow, Maria, hoe zit dat hier met dat mirakel?<br />
Geeft dat kind haar neus weer.’<br />
‘k Heb daar wel tweehonderd kaarsen aangestoken<br />
in die grot,<br />
warm dat dat daar was,<br />
‘k heb al mijn kleren uitgespeeld,<br />
‘k ben beginnen dansen in mijnen bloten,<br />
met mijne piet boven die vlammen staan zwaaien.<br />
Kwam er daar opeens een pastoor af:<br />
‘Maakt dat ge weg zijt, stuk krapuul!’<br />
‘k Was niet welkom,<br />
‘k werd verjaagd uit ’t paradijs,
ze moesten daar niet hebben van mij.<br />
‘k Kon niet naar huis.<br />
Edwin en Patrick staan daar op mij te wachten.<br />
‘k Heb al mijn kleren gepakt,<br />
en ‘k ben naar de volkstuintjes gereden<br />
en ‘k heb daar een caravan opengebroken,<br />
‘k heb daar alles gepakt van lakens, sargies,<br />
gordijnen en gazetten,<br />
en ‘k heb mij daar lijk nen engel ingedraaid.<br />
Koud dat ’t was.<br />
‘k Wilde dat mijn broer d’r was,<br />
en bij mij lag,<br />
twee beren in een hol.<br />
‘Hebt gullie toevallig Jimmy niet gezien?<br />
‘k Stond daar met mijne sleutel aan mijnen auto,<br />
d’r hingen twee meiskes aangeplakt.<br />
‘Ah, is dat uw voiture.’<br />
Zo een lange roste met een veel te kort rokske.<br />
‘Sorry, zun, meneer.’<br />
'k Peins: Kan 't maar vragen, hein?<br />
‘k Zeg: ‘Zo een lange grote met zwart krolhaar.<br />
Nen basketter. Will Smith in 't wit.'<br />
Zegt ze: 'Jimmy den basketter?'<br />
Maar vaneigen dat ze hem kende,<br />
ze hadden thopen op school gezeten.<br />
Ah ja? En ofdat ze toevallig ook wist waar dat hij zat?<br />
‘Zijn ma is op zoek naar hem.'<br />
Ze kijkt ah zo naar haar vriendin,<br />
zo een kleine muis<br />
met van die zwartgemaakte ogen<br />
en van dat purper stekkerhaar.<br />
Zeg ze: ‘Als ge ons naar huis voert,<br />
dan gaan we ’t u zeggen.’<br />
- ‘Hoe heet gullie?’<br />
Beginnen ze daar alletwee te lachen:<br />
‘Margot en Marjorie.'<br />
Ze waren een beetje banaan.<br />
'k Zeg: ‘Gow, stapt in.’<br />
‘k Stap in, Marjorie neffen mij,<br />
nu kon 'k echt de kleur van haar onderbroekske zien.<br />
‘k Wil starten -<br />
Zegt ze: ‘Wacht efkes, meneer,<br />
als ge ’t niet erg vindt,<br />
Margot moet eerst efkes kotsen.'<br />
We zitten daar.<br />
- 'Mag ‘k een sigaret hebben?’ Zegt ze.<br />
'k Zeg: ‘Ja, maar mag ekik dan weten waardat hij zit?’
Ze haalt haar GSM boven.<br />
‘Jamaar.’ Zegt ze, ‘Ik ga toch eerst een keer checken<br />
bij Jimmy ofdat ‘k dat wel mag zeggen.’<br />
- ‘Godverdomme, ge hebt zijne numéro?'<br />
'k Snak dienen telefon uit haar handen.<br />
en ‘k begin daar te zoeken:<br />
'Waar staat hij hier Jimmy?<br />
‘k vind ekik geen Jimmy.’<br />
- ‘Ah nee, meneer, onder de D.’<br />
‘k Zeg: ‘Wat dadde de D?’<br />
‘De D van Djimmy.' Zegt ze. 'Meneer.’<br />
‘k Peinsde bij mijn eigen:<br />
’t kan toch niet zo simpel zijn,<br />
‘k Hoor Jimmy zijn stem: ‘Ah, Marjorie.’<br />
‘k Zeg: ‘Nee, Jimmy, ’t is Chief hier.’<br />
- 'Chief? Hoe is dat nog met u?'<br />
'k Zeg: 'Goed. En met u?<br />
’k ben kontent van u te horen.'<br />
Hij had zijn leven gebeterd,<br />
hij had al drie weken niet meer gesmoord,<br />
hij was nu bezig met muziek.<br />
Ja, hij wist dat hij stommiteiten had uitgehaald.<br />
'k Zeg: 'Stommiteiten, Jimmy,<br />
dat is niet nieuw, hein?'<br />
Jamaar, hij zat er mee in,<br />
hij had gelogen tegen zijn ma,<br />
tuig dat hij gezeid had dat hij ging weerbrengen<br />
maar dat intussentijd – allez gow - verloren gegaan was.<br />
Maar hij ging het goed maken.<br />
'Ik zweer het u, chief.'<br />
Ik voel zo aan mijn vest trekken:<br />
'Meneer, mijn belkrediet!<br />
‘k Zeg: 'Marjorie, wat is 't?<br />
‘k Betaal u dat wel weer, schete.<br />
Pakt mijn sigaretten,<br />
ge moogt ze al opsmoren.'<br />
'k Stap uit, 'k zeg:<br />
'Waar zit ge ieverans, Jimmy?'<br />
'k Hoorde drums en orgel op den achtergrond.<br />
Hij woonde nu bij ne maat.<br />
'k Zeg: 'Waar dat?'<br />
- 'In Lede.'<br />
'k Zeg: 'Waar dat in Lede?'<br />
Hij gaf mij dan een adres.<br />
‘Hé, Chief, ik heb al drie weken niet meer gesmoord,<br />
goed, hé?'<br />
'k Zeg: 'Heel goed.'<br />
- 'Ik ga papa worden.<br />
Moet ge niet proficiat zeggen dan?'
'k Zeg: 'Toettoet. Wadde? Met die Heidi?'<br />
Neenee, Heidi, ’t was al lang gedaan met Heidi,<br />
hij was nu met een Vietnamese.<br />
Thuong, en ze was drie maanden ver.<br />
'Hé, we hebben 't hartje al zien kloppen,<br />
dat is 't één en 't ander, zun, chief.<br />
Zeg, 'k moet u laten,<br />
we zijn eigenlijk aan ’t repeteren met de groep. <br />
Mag 'k u weerbellen?'<br />
'k Zeg: 'Vergeet niet te bellen naar uw ma.'<br />
Zo was dat gesprek ongeveer,<br />
zo heb ‘k ’t ook doorverteld aan Cato,<br />
en 'k heb haar dan dat adres in Lede gegeven.<br />
'k Zeg: 'Ge weet nog niet alles,<br />
Jimmy verwacht een kleine.'<br />
Begint ze daar te bleiten:<br />
Wat vertelt gij mij nu?<br />
Ik ga bomma worden.’<br />
‘k Peins in mijn eigen: Wat moet ekik daar mee?<br />
‘k Had godverdomme gelijk goesting<br />
om haar een trek in haar wezen te geven.<br />
'k Ben door 't rood licht gereden.<br />
Gow, kalmeert, 'k heb een koffie vandoen<br />
Naar de Liberté.<br />
‘k Kom daar aan: 'plus de liberté',<br />
hadden ze heel dienen blok platgelegd,<br />
ze gingen d’r veertien serviceflats opzetten,<br />
d’r waren d’r nog twee te koop.<br />
‘k Duw dat hekken open,<br />
‘k loop over den den brikaljon<br />
tot waar dat den toog had gestaan in den tijd.<br />
Daar stond 'k ook,<br />
na die nacht van Ramona,<br />
Maria, de caravan en de indianen,<br />
een koffie te drinken.<br />
Kwam ter zo een gast naast mij staan,<br />
hij kijkt ah zo naar mij.<br />
‘k Zeg: ‘Is ter etwa?<br />
Ken ekik u misschien?<br />
Hij had zijn haar zo helemaal kortgeknipt,<br />
een hoofd gelijk een doodskop.<br />
Hij had hier zo een gouden kruisje.<br />
- ‘Zijt ge niet kontent van mij zien dan?’<br />
‘k Zeg: ‘Waar komt gij uit?’<br />
Hij kwam weer van Lille.<br />
‘Dat is mijne maat Omar.’ Zegt hij.
D’r kwam zo nen Arabische gast bijstaan.<br />
Ze waren naar ‘t trouwfeest<br />
van Omar zijn zuster geweest in Lille,<br />
en in 't weerkeren naar Amsterdam,<br />
waren ze van de autostrade gereden,<br />
Omar wou nekeer zien geweest<br />
hoedat 't was bij ons.<br />
Ze waren eerst van plan geweest<br />
van maar een dag te blijven,<br />
maar den auto stond in panne,<br />
’t was den delco,<br />
de garagist had dat niet binnen,<br />
hij moest dat bestellen, ’t was een oud model,<br />
ze hadden dan een hotelkamer gepakt aan de statie,<br />
Omar had nog nooit mossels met frieten gegeten,<br />
allez, met échte frieten,<br />
ze waren dan in de wijn en de whisky gevlogen,<br />
ze waren al twee nachten op tsjok,<br />
en vanochtend had hij gezeid:<br />
‘Heb ge al nekeer echt goeie koffie gedronken, Omar?’,<br />
en ze waren dan hier in de Liberté beland.<br />
'Allez, broere.'<br />
Hij begon mij daar te tooten,<br />
en met zijn knokkels over mijne kop te wrijven:<br />
'Kom, broere, we moeten dat vieren, zeg!<br />
‘k Trakteer, zouden we niet naar de zee gaan?<br />
Wat is dat? Op een uurke staan we daar.<br />
Zeg het een keer, broere, gij moogt kiezen.'<br />
Broere,<br />
gelijk dat woord uit de mond kwam<br />
van dat skelet met hier drie tanden uit.<br />
Mijn broer is die gast die tussen zijn maten stond<br />
als hij ’t weer serieus aan ’t uitleggen was<br />
en dan opeens naar mij keek<br />
en mij een knipoog geeft.<br />
'k Zeg: 'Blijf van mij.<br />
Blijf met uw vuile poten van mij.<br />
Wie zijt gij? Ge zijt gij mijn broer niet.<br />
Mijn broer heeft schoon zwart haar en witte tanden.<br />
Wie zijt gij? Ik ken u niet.’<br />
Waar zat ge diene nacht toen dat ‘k wakker werd<br />
dat ons ma met haar schaar in mijn haar zitten snijden.<br />
terwijl dat ‘k aan ’t slapen waren?<br />
Ofdat 'k alleen, met eenenveertig graden koorts<br />
te voet naar ’t hospitaal moest,
omdat ‘k den dokteur niet kon bellen<br />
omdat ma met haar schaar<br />
den draad van den telefoon had doorgeknipt?<br />
De flieken die alle lappen aan ons deur stonden.<br />
Dikke Willy en Mark Sys die mij stonden op te wachten<br />
aan ’t school met hunne Golf,<br />
die dan traag achter mij reden<br />
en dan in ene keer optrokken.<br />
Ge zijt te laat!<br />
Hij stond daar zo.<br />
'Ik ga een keer naar 't WC.'<br />
‘k Zeg tegen Omar:<br />
'Wat is dat hem? Is hij ziek?'<br />
Zegt hij: 'Hij heeft hepatitis.'<br />
- 'Pakt ie geen medicatie?'<br />
- 'Hij wil niet luisteren.<br />
Hij wil nou absoluut scoren,<br />
dat kan ie beter doen,<br />
maar wat doe je d ’r aan?'<br />
'k Zei tegen Omar dat er plekken waren<br />
waar dat ze maar beter konden wegblijven.<br />
‘Dat er een aantal mensen zijn, Omar,<br />
dat mijn broer maar beter niet tegen 't lijf kan lopen,<br />
Dikke Willy en Mark Sijs vooral.’<br />
- ‘Hij is voorzichtig, weet?’<br />
Nen Hollandsen Arabier!<br />
'k Hoor de chasse doortrekken,<br />
de deur van 't WC gaat open,<br />
'k zeg: ‘Omar, ‘k moet weg,<br />
'k heb dringend telefoons te doen<br />
dat niet kunnen wachten.’<br />
'k Stond buiten,<br />
'k ben beginnen lopen,<br />
vier straten ver, echt.<br />
'k Was ‘t einde<br />
Edwin en Patrick,<br />
’t kon mij niet schelen.<br />
'k Ga naar huis.<br />
'k Sta in de living,<br />
‘k kon niet meer asemen,<br />
de fond was uit mij geslagen,<br />
‘k had lijk een gat in me waarin dat ‘k leegliep<br />
gelijk als in een putje.
In mijn slaapkamer<br />
onder mijn kopkussen had 'k een kaart,<br />
waarop dat ‘k heel mijn reis had uitgetekend met rooien Bic:<br />
Arizona, Utah, Montana, South Dakota,<br />
heel den indianentocht die 'k ging doen.<br />
'k Heb daar naar staan kijken.<br />
Den telefoon ging af, het was Omar.<br />
‘t Ging niet goed met mijn broer,<br />
hij lag op de vloer van de hotelkamer<br />
te schudden met zijn armen en benen<br />
en naar asem te snakken,<br />
Omar kreeg hem niet onder controle,<br />
hij had een ambulance gebeld,<br />
maar die kwam maar niet af.<br />
'k Zeg: ‘Wat heeft hij gepakt?’<br />
Zegt hij: ‘Een soort speedball,<br />
waarschijnlijk met slechte heroïne.‘<br />
Hij had hem ne valium gegeven,<br />
mijn broer bleef maar schokken.<br />
'k Zeg: ‘Wacht, ik kom af.<br />
Ik sta daar subiet.’<br />
'k Kom buiten,<br />
een cutter tegen mijn keel.<br />
Edwin en Patrick.<br />
'k Had 't moeten weten,<br />
'Mee gij!'<br />
Ze sleuren mij daar in nen auto,<br />
dikke Willy achter 't stuur,<br />
Mark Sys d'r neffenst,<br />
heel ’t orkest au complet.<br />
- 'Waar is uw broer?'<br />
‘k Zeg: 'Dat 'k 't niet weet,<br />
‘k heb geen broer, hij is dood.'<br />
Edwin en Patrick in mijn oren aan ’t briesen:<br />
dat ze genoeg verwittigd hadden dat 'k moest delen,<br />
als 'k niet wilde luisteren,<br />
dat ‘k ’t maar moest voelen,<br />
Ah, ‘k peinsde dat ‘k kon lachen met hen?<br />
Dan Mark Sys: Mijn broer en ik,<br />
't was gedaan met ons,<br />
we hadden nietten meer te zeggen,<br />
we konden t schuiven,<br />
ze hadden een groot zwart kruis gezet<br />
over mij en mijn broer,<br />
voor altijd, schlüss!<br />
‘k Kreeg daar van die tape
tegen mijn toote geplakt<br />
dat ‘k niet meer kon zien,<br />
mijn handen samengebonden,<br />
en we zijn beginnen rijden,<br />
gezellig, met een cassetje.<br />
Af en toe kreeg 'k nog wat stompen.<br />
’t Was zo een stom onnozel liedje.<br />
Wat zijn ze van plan?<br />
Ze doen mij uitstappen,<br />
'k Kon 't water horen van 't sas,<br />
Gaan ze mij in 't dok smijten?<br />
Ze trekken mij voort,<br />
ze duwen mij op mijn knieën,<br />
ze klemmen mijn armen vast,<br />
en ze leggen mijn handen op etwa kouds,<br />
etwa van ijzer, een ijzeren paal.<br />
Komaan gasten.<br />
Ze hebben al de botjes van de vingers<br />
van mijn één hand gebroken<br />
en den duim van mijn ander hand,<br />
met een hamer.<br />
Ze zijn dan met mij tot aan de hoeren<br />
op de steenweg gereden,<br />
mijn broek uit, mijn onderbroek,<br />
dat vonden ze geestig,<br />
ze hebben mij uit den auto geduwd,<br />
en dan nog wat geld achter mij gesmeten:<br />
'Hier, nu dat ge uw handjes niet meer kunt gebruiken,<br />
laat u maar bedienen door de vrouwkes<br />
hier van ’t Hazegras.'<br />
‘k Lag daar met alles open en bloot,<br />
gekwakt midden op de weg.<br />
Auto’s aan 't tuuten.<br />
Verblind door de phares,<br />
draai ‘k mijne kop weg,<br />
en 'k zie die vrouwen in de vitrines,<br />
de bevlekte Madonna’s in hun kapellekes,<br />
ze trekken zeer hun gordijntjes toe.<br />
'Fuck, ik moet naar mijn broer.'<br />
‘k wil rechtstaan, ‘k klets uit<br />
en 'k ben van mijn suus gedraaid<br />
't Is mijn zuster geweest<br />
die ’t mij komen zeggen is in 't hospitaal,<br />
van mijn broer.
Achteraf hebben we gehoord van nen specialist:<br />
Omar had hem nooit gene Valium mogen geven,<br />
valium op heroïne dat versterkt alles<br />
en mijn broer is 't er ingebleven.<br />
Jimmy zat daar niet in Lede,<br />
dat dat adres bestond zelfs niet.<br />
Ze hebben hem gevonden in ’t stadspark<br />
onder de rodondendrons, kompleet onderkoeld.<br />
'Gaat hij ’t halen, dokter? Gaat hij 't halen?'<br />
Cato tegen dienen dokter,<br />
lijk een plaat die bleef hangen –<br />
‘Gaat hij ’t halen? Gaat hij ’t halen?’<br />
Ik zit met Cato te wachten op 't spoed,<br />
‘k peinsde bij mijn eigen:<br />
’t Gaat toch niet weer van dat zijn?!<br />
Enfin, ze hebben er hem doorgehaald.<br />
Dezen hier op de WC’s aan ’t bletten<br />
op zijn knieën voor de lavabos.<br />
‘k Ben nu ene keer in de week taxichauffeur voor Cato,<br />
Eeklo is een beetje ver met de bus.<br />
Jimmy zit daar in De Sleutel,<br />
al viermaandenhalf aan ’t ontwennen.<br />
'k Voer haar als ze hem gaat bezoeken.<br />
't Gaat beter met hem, hij eet weer.<br />
Hij was ter wreed aan toe.<br />
Wat dat ze allemaal niet gevonden hebben in zijn bloed,<br />
maar vent toch, ’t heeft geen naam.<br />
Hij moet zich anders leren opstellen in ’t leven,<br />
zeggen ze daar.<br />
Van de week had ze haar kleinkind mee - Cato,<br />
de kleine van Jimmy en Thuong,<br />
in een MaxiCosy,<br />
helegans ingemoffeld gelijk een eskimootje,<br />
ge kon alleen maar zijn neuske zien.<br />
Ze past er op drie keer in de week<br />
als Thuong gaan werken is bij de Manicure.<br />
Cato de bomma.<br />
We zijn aan 't rijden,<br />
die MaxiCosy neffen me,<br />
Cato in de achteruitkijkspiegel,<br />
‘k zeg: ‘Hebt gij u nu voor mij opgedaan?’
‘Ja ’k.’ Zegt ze.<br />
‘k Zeg: ‘Gij slunse,<br />
ge moest niet meer hebben van mij,<br />
'k stak u tegen, 'k was ne klootzak,<br />
'k had u herpes gegeven,<br />
'k was niets waard in bed,<br />
'k maakte uw dromen kapot,<br />
‘k verstond nietten,<br />
‘k zag uw problemen niet<br />
ik deed niet genoeg moeite om u te verstaan,<br />
‘k deed u altijd zeer,<br />
gij hebt mij buitengestoken,<br />
dat ging niet meer met mij.’<br />
Cato en ik, ‘k weet ’t gelijk niet, zun.<br />
We zijn weer altijd ruzie aan ’t maken.<br />
‘k Weet exact weer waarom<br />
dat we uit mekaar zijn gegaan.<br />
Grote discussies<br />
over waar dat Jimmy gaat wonen<br />
met Thuong en de kleine binnen een paar maand<br />
als hij naar huis mag komen.<br />
Cato heeft hem al ingeschreven op een lijst,<br />
voor een appartementje.<br />
'k Zeg: ‘Ik zie dat eigenlijk feitelijk niet zitten,<br />
ik wil desnoods meebetalen, maar dat is te dicht. '<br />
- 'Te dicht bij wat?' Zegt ze.<br />
- 'Te dicht bij ’t reservaat.<br />
- Godverdomme, zijt ge daar weer met uw reservaat?'<br />
Cato stemt NVA,<br />
met mijn theorieën,<br />
‘k moet daar niet mee afkomen bij haar.<br />
‘Uw leven, dat maak ge zelf.’ Zegt ze,<br />
‘En als ge dat niet doet, zijt ge 't niet waard.’<br />
Discussie gesloten.<br />
'En kunt ge hier afrijden?<br />
‘k Moet nog wat commisses doen voor Jimmy.'<br />
We staan daar in dat naftestation,<br />
Cato binnen in die winkel,<br />
‘k zie daar die camions aanschuiven,<br />
van overal, van Roemenië, Slovenië,<br />
Hongarije, Polen, Spanje, Portugal,<br />
Griekenland, Litouwen,<br />
ze tanken hunnen bak vol<br />
en dan zeer weer weg naar overal,<br />
van hier naar daar, kriskras door Europa,<br />
treins, camions, allemaal door mekaar,<br />
naar de havens, inladen in boten en dan weg
naar de rest van de wereld,<br />
boten die toe komen,<br />
die worden uitgeladen,<br />
transport dat direct vertrekt,<br />
rapper en rapper, just in time.<br />
'k Mag klappen, als mijne container,<br />
nog maar een kwartier te laat is,<br />
sta ‘k al aan den telefoon.<br />
Goedkoper en goedkoper,<br />
’t mag al niets kosten,<br />
't is een fabriek, ’t moet draaien.<br />
We gaan niet op u wachten,<br />
als ge niet mee kunt, vliegt ge d'r af,<br />
vliegt ge d'r uit.<br />
'We zetten u aan de kant,<br />
gow, ge staat in de weg.<br />
Dan staat ge alleen, trekt uwe plan.'<br />
‘Uw leven, dat kiest ge zelf.’<br />
Zegt ze madame NVA,<br />
pardon, mevrouw NVA.<br />
Ik kijk naar mijn handen op 't stuur.<br />
Mijn kreupelhanden,<br />
‘k heb ekik daar niet voor gekozen.<br />
Mijn ma, ‘k heb ekik ook niet voor gekozen.<br />
Mijn pa, dat 'k hem nooit niet mocht zien,<br />
'k heb ekik d’r ook niet voor gekozen<br />
Cato mag zeggen wat dat ze wilt,<br />
mijn broer, ik zeg:<br />
hij heeft er ook niet voor gekozen.<br />
Weet ge wat dat ge moogt kiezen?<br />
Uw kist, dat moogt ge kiezen.<br />
‘k Zie ons nog daar nog zitten,<br />
mijn zuster en ik, bij die begrafenisondernemer<br />
in zijne showroom tussen zijn al modelkisten.<br />
- ‘Wat zoudt ge pakken? Eik? Beuk? Of den?’<br />
'k Zeg: ‘Mijn broer zat heel zijn leven in een doos,<br />
gaat ge hem nu weer in een doos steken?’<br />
‘k Zeg: ‘Weet ge wat we gaan doen?<br />
‘k Zal ekik ’t nekeer zeggen,<br />
we gaan dat doen gelijk bij de indianen,<br />
we leggen hem op staken<br />
en we steken hem in brand,<br />
of we leggen hem op een kano<br />
en laten hem wegdrijven.<br />
Dat gaan we doen,<br />
‘k meen ‘t, hein, maat!’<br />
‘k Zie hem zo naar zijnen telefon kijken:
Zou 'k nu naar de flieken bellen?<br />
Waarom is dat ook altijd<br />
zo triestig die begravingen bij ons?<br />
’t Laatst ook weer,<br />
ge staat daar zo aan dat zwart gat,<br />
ge krijgt daar zo een goedkoop bloemeke in uw handen geduwd,<br />
ge moogt dat daar dan in diene put smijten,<br />
ge geeft dan zo een slap handje,<br />
iedereen staat daar op zijn eigen,<br />
alleen te zijn.<br />
Ons eskimootje was wakker geworden,<br />
hij zat zo van opzij naar mij te kijken.<br />
‘k Zeg: ‘Wat is ‘t, junior?’<br />
Hij bleeft zo kijken met zijn grote zwarte bolleketten.<br />
‘k Zeg: ‘New Orleans!<br />
Zo zou dat moeten zijn bij ons,<br />
als ge doodgaat, met luide fanfares en luide muziek,<br />
niet dat ge triestig zijt dat ge dood zijt,<br />
maar dat ge kontent zijt dat ge zo goed geleefd hebt,<br />
met mensen dat dansen en springen.<br />
Wat peinst ge, Junior? Zijn we akkoord?’<br />
'k Moest in ene keer zo wreed pissen.<br />
Waar blijft ze nu Cato?<br />
'k Stap uit, 'k zeg:<br />
'Wat ga 'k met de kleinen doen?<br />
'k Kan hem toch niet in de auto laten zitten?<br />
Straks is er hier een kinderdief mee weg.'<br />
'k Pak hem d'r zo in zijn MaxiCosy uit,<br />
'k cross naar diene WC: DEFECT.<br />
‘k Zeg: ‘Miljaar, zeg dat ’t geen waar is.’<br />
‘k Loop naar dat veldje, in de bosjes,<br />
die MaxiCosy neer, mijn broek open,<br />
't was een verlossing.<br />
‘Wat zijt gij nu aan 't doen?’<br />
Cato achter mij.<br />
'k Zeg: ‘Ik ben aan 't pissen.’<br />
- 'Waardat die kleinen bij is?’<br />
'k Begon daar te lachen -<br />
Lachen en pissen, pissen en lachen<br />
Mijn blaas was leeg, broek toe,<br />
‘k zeg: 'Kom, we zijn weg, dwaas wijf.'<br />
Jimmy zag ter goed uit.<br />
Cato loopt altijd direct naar de verantwoordelijke<br />
voor alles te bespreken.<br />
zij wil alles in de hand houden,
dat er haar niets zou ontsnappen.<br />
We zijn een beetje gaan wandelen<br />
- ze hebben daar ne schonen hof In Eeklo -<br />
Jimmy, ik en Junior in de MaxiCosy.<br />
Jimmy staat daar te kijken over ’t weiland,<br />
en ik ben hem aan ’t uitleggen<br />
hoedat ge kunt zien<br />
ofdat iets etwa echten Tiki is,<br />
real Tiki, gemaakt in Amerika,<br />
ofwel een vervalsing,<br />
faken Tiki, gemaakt in China.<br />
‘k Kijk zo naar hem,<br />
'k peins: Is hij nu aan ’t luisteren naar mij?<br />
Gij gaat hervallen, maat,<br />
clean en weer hervallen,<br />
dat is ’t programma, dat is ah zo.<br />
Weet ge wat? Pak uw tijd,<br />
wij gaan wachten op u,<br />
ik wil niet dat ge op uw achtendertigste<br />
met een geweer tegen uwe kop staat.<br />
Hij draait zijne kop naar mij,<br />
't was gelijk dat hij mij gehoord had.<br />
De zon zat achter de wolken.<br />
‘Kom, 't begint te koud te worden,<br />
we gaan naar binnen,<br />
te veel wind is niet goed voor dat kind.’<br />
Mijn broer, ’t is dertig jaar geleden,<br />
‘k peins nog elken dag aan hem.<br />
Ik ben twaalf jaar,<br />
mijn broer heeft mij meegepakt,<br />
op zijn nieuwe brommer naar Cap Gris Nez.<br />
We staan daar op het strand,<br />
we smijten steentjes in de zee,<br />
en de één of andere reden,<br />
ik weet niet voor wat,<br />
beginnen we altijd<br />
met grotere en grotere stenen te smijten.<br />
Op een gegeven moment,<br />
ik draai mijn kop om,<br />
mijn broer heeft nen blok vast,<br />
echt waar niet op te heffen,<br />
hij krijgt hem toch omhoog,
zijn kop staat op springen,<br />
hij begint er mee te lopen,<br />
stapt tot aan zijn knieën in de zee<br />
en hij laat hem vallen.<br />
<strong>Lacrima</strong><br />
première 12 juli <strong>2012</strong><br />
tekst en regie <strong>Arne</strong> <strong>Sierens</strong><br />
met Jan Hammenecker<br />
Sayaka Kaiwa<br />
scenografie Guido Vrolix<br />
choreografie Ted Stoffer<br />
kostuums Ilse Vandenbussche<br />
licht Timme Afschrift<br />
realisatie Koen Demeyere<br />
produktie Compagnie Cecilia