De magie als natuurwetenschap - The Alchemy Web Site

De magie als natuurwetenschap - The Alchemy Web Site De magie als natuurwetenschap - The Alchemy Web Site

alchemywebsite.com
from alchemywebsite.com More from this publisher
30.09.2013 Views

tussen de natuurlijke dingen, die het onderwerp van de magie vormen. Toen de Parijse Academie de opdracht kreeg het systeem van Mesmer te onderzoeken, was ze er ver van verwijderd de draagwijdte van deze ontdekking te overzien. Met de logica van een leerling velde ze het oordeel dat het dierlijke magnetisme niet bestond, aangezien het zich aan alle zintuigen onttrok. Dat alleen het zintuiglijk waarneembare werkelijk is, was van oudsher de taal van degenen die alle filosofie voor ontbeerlijk houden; die zich direct aan de kenbare objecten houden, zonder voorafgaande kritiek op het kennisorgaan; nooit over hun enge vakwetenschap heen naar buiten kijken; en dan op deze smalle basis een wereldbeeld willen optrekken. De kennistheorie leert in tegendeel, dat wij met onze zintuigen slechts werkingen op ons organisme waarnemen, doch niet het werkende. Juist het reële is voor ons verborgen; het werkelijke is bovenzintuiglijk. Het heeft Mesmer niet ontbroken aan pogingen om het magnetisme manifest te maken. Doch Reichenbach heeft er pas de natuurkundige basis voor gelegd, en de werkingen van de odische invloeden op het gezicht en gevoel geconstateerd. Omdat deze mogelijkheid tot waarnemen niet bij alle mensen kan worden aangetroffen en alleen bij de sensitieven, was men snel klaar met de conclusie dat Reichenbach niet een objectief, natuurlijk procedé had ontdekt, doch slechts een subjectieve pathologische toestand bij bepaalde mensen. Zo vaak als het de wetenschap lukt om weer een brokstuk van het bovenzintuiglijke te herleiden tot een zintuiglijk verschijnsel, kunnen wij er zeker van zijn dat er merkwaardige ontdekkingen aankomen. Door deze komen wij nader tot kennis van de werkelijke essentie der dingen, en wordt wederom een deel van de magie omgezet in natuurwetenschap. Op deze wijze zijn de weinige opvolgers beloond die Reichenbach gevonden 88

heeft. Ik spreek hoofdzakelijk over Martin Ziegler die, nadat hij zijn vermogen had verbruikt in experimenten die hem evengoed geen erkenning brachten, in kommervolle omstandigheden stierf; maar ook over Rochas, de nog levende geleerde, die het gegeven lijkt te zijn dat hij het definitieve bewijs leverde dat er een dierlijk magnetisme is en dat dit de sleutel tot de magie is. Overigens zijn de pogingen om de uitstralingen van het menselijke organisme en andere lichamen door fotografische afbeeldingen objectief vast te stellen, in volle gang, onder meervoudige deelname, en ze zullen vervolgens wel tot definitieve resultaten leiden. Wanneer de natuurwetenschap er niet meer mee volstaat om delen van de natuur in de hand te houden, doch de geestelijke band daarvan zoekt, en wanneer ze met weidse blik zal opstijgen tot de hoogste beginselen, zal blijken, dat er slechts één oerkracht is, met een Proteusachtig 126 vermogen tot veranderen, die de grootste en kleinste verschijnselen omvat, de macrokosmos en de microkosmos. Men zal dan in deze kracht de wereldziel van de Ouden weer herkennen, die zich er reeds in de begintijd van de Griekse filosofie mee bezighielden alle verschijnselen te herleiden tot één oerelement. Wanneer Heraclitus bij deze pogingen het oervuur tot het beginsel van alle dingen maakt, moeten wij hem niet de onzin in de schoenen schuiven als zou hij het allesverterende element tot het allesbarende hebben gemaakt. Wij hoeven hem echter ook niet welwillend te verontschuldigen, zoals professor Zeller, die van mening is, dat Heraclitus slechts een symbolische visie heeft gekleed in een zintuiglijke vorm 127 , of zoals Lassalle, die in dit oervuur een metafysische abstractie ziet. 128 Wij zullen het oervuur van Heraclitus veel meer geheel feitelijk, natuurkundig 126 [Proteus, zeegod met voorspellingsgave. Hij veranderde vaak van gedaante, zodat men hem hiermee niet zou lastigvallen. vert.] 127 Zeller: Philosophie der Griechen, I, 585. 128 Lassalle: Heraklit der Dunkle, I, 361. 89

heeft. Ik spreek hoofdzakelijk over Martin Ziegler die, nadat hij<br />

zijn vermogen had verbruikt in experimenten die hem evengoed<br />

geen erkenning brachten, in kommervolle omstandigheden<br />

stierf; maar ook over Rochas, de nog levende geleerde, die het<br />

gegeven lijkt te zijn dat hij het definitieve bewijs leverde dat er<br />

een dierlijk magnetisme is en dat dit de sleutel tot de <strong>magie</strong> is.<br />

Overigens zijn de pogingen om de uitstralingen van het<br />

menselijke organisme en andere lichamen door fotografische<br />

afbeeldingen objectief vast te stellen, in volle gang, onder<br />

meervoudige deelname, en ze zullen vervolgens wel tot<br />

definitieve resultaten leiden.<br />

Wanneer de <strong>natuurwetenschap</strong> er niet meer mee volstaat om<br />

delen van de natuur in de hand te houden, doch de geestelijke<br />

band daarvan zoekt, en wanneer ze met weidse blik zal<br />

opstijgen tot de hoogste beginselen, zal blijken, dat er slechts<br />

één oerkracht is, met een Proteusachtig 126 vermogen tot<br />

veranderen, die de grootste en kleinste verschijnselen omvat, de<br />

macrokosmos en de microkosmos. Men zal dan in deze kracht<br />

de wereldziel van de Ouden weer herkennen, die zich er reeds<br />

in de begintijd van de Griekse filosofie mee bezighielden alle<br />

verschijnselen te herleiden tot één oerelement. Wanneer<br />

Heraclitus bij deze pogingen het oervuur tot het beginsel van<br />

alle dingen maakt, moeten wij hem niet de onzin in de schoenen<br />

schuiven <strong>als</strong> zou hij het allesverterende element tot het<br />

allesbarende hebben gemaakt. Wij hoeven hem echter ook niet<br />

welwillend te verontschuldigen, zo<strong>als</strong> professor Zeller, die van<br />

mening is, dat Heraclitus slechts een symbolische visie heeft<br />

gekleed in een zintuiglijke vorm 127 , of zo<strong>als</strong> Lassalle, die in dit<br />

oervuur een metafysische abstractie ziet. 128 Wij zullen het<br />

oervuur van Heraclitus veel meer geheel feitelijk, natuurkundig<br />

126 [Proteus, zeegod met voorspellingsgave. Hij veranderde vaak van<br />

gedaante, zodat men hem hiermee niet zou lastigvallen. vert.]<br />

127 Zeller: Philosophie der Griechen, I, 585.<br />

128 Lassalle: Heraklit der Dunkle, I, 361.<br />

89

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!