De magie als natuurwetenschap - The Alchemy Web Site

De Academie van Parijs, die het systeem van Mesmer testte,
bestreed zoals bekend is het bestaan van het dierlijke
magnetisme. En een niet-bestaand fluïdum kon natuurlijk ook
niet oplichten. In het verslag van de Academie uit 1784 staat,
dat dit fluïdum niet bestaat, en als bewijs werd aangevoerd, dat
het zich aan alle zintuigen onttrekt. 65 Dat men met zulke
leerlingenlogica ook het minerale magnetisme moest ontkennen,
schoot deze heren niet te binnen. Elk van onze
zintuigen komt overeen met een elementaire werkzaamheid van
de natuur. Het oog is, zoals Plotinus en Goethe zeggen - zonnig.
Doch niet iedere werkzaamheid in de natuur komt met een
zintuig overeen, en zelfs wanneer het zintuig aanwezig is, kan
de indruk zich niettemin aan de waarneming onttrekken,
wanneer de sterkte van zijn prikkel voor dit zintuig te zwak is.
De door de Academie aangegeven reden is dus zeer
onwetenschappelijk. Zeker, de verklaringen van de somnambulisten
over het oplichten van het magnetische fluïdum zijn
nog geen bewijs, maar men had ze toch hypothetisch moeten
toelaten en dan naar objectieve bewijzen moeten zoeken. Dat
gebeurde echter niet, en zo toonde het scepticisme - door iets te
verwerpen zonder het te testen - zich wederom als een remblok
op de vooruitgang. Tegenwoordig echter is de objectiviteit van
dit licht - door Reichenbach od-licht genoemd - bewezen. De
talrijke verklaringen van de somnambulisten winnen dus
achteraf aan waarde en het is waarschijnlijk, dat ook de details
van hun verklaringen gefundeerd zijn.
Mesmer gaf, zoals bekend is, aan het magnetiseren de vorm van
het magnetisch strijken met de hand, en de somnambulisten zijn
het er bijna unaniem over eens, dat daarbij uit de vingers van de
uitgestrekte hand licht stroomt. Aangezien echter enkele
magnetiseurs berichten dat hun somnambulisten geen licht zien,
stond men snel met de conclusie klaar, dat alleen die
65 Rapport des Commissaires chargés par le Roi de l'éxamen du
magnétisme animal.
69