De magie als natuurwetenschap - The Alchemy Web Site

elektriciteit, licht en warmte, et cetera, doch die aan geen van
deze krachten identiek zou zijn. Ze is de oorzaak van bepaalde
gewaarwordingen, deels van blauw of roodgeel licht, deels van
koelte of lauwheid, deels van onbestemde weldadige of
afschuwwekkende indrukken, waarvoor slechts weinigen ontvankelijk
zijn, maar wel zo, dat deze weinigen steeds voor al
die wonderbaarlijke indrukken gelijkelijk toegankelijk zouden
zijn." Uit de zojuist aangehaalde definitief valt niet af te leiden
of het begrip od als mannelijk, vrouwelijk of onzijdig moet
worden gezien. Pierer's beschouwt het immers als een kracht,
dus vrouwelijk. Meyers Grosses Konversations-Lexikon (1908)
spreekt er eveneens over als over een kracht, dus vrouwelijk,
maar spreekt ook over het onzijdige "das Od." Ik heb daarbij
aangesloten.
Du Prel spreekt over "het dierlijke magnetisme dat Reichenbach
later de naam odyle heeft gegeven." Het is mij niet geheel
duidelijk wat Reichenbach (1788-1869) met het begrip od heeft
willen toevoegen aan het reeds lang gangbare begrip aura. Ook
daarvan stelt men, dat het zowel een fysieke als een zieleexponent
is. Een onderscheid tussen beide begrippen is zo een,
twee, drie niet te ontdekken. Beide noemt men vormen van
elektromagnetische energie, waarbij de fysieke pendant van het
stoffelijke organisme uitstroomt (denk aan de Kirlianfotografie),
en de psychische pendant van het innerlijk wezen van
de mens. Bovendien wordt aan de aura een beschermende
kracht toegeschreven tegen negatieve psychologische en
biologische krachten van buiten, en zou ze zich in ruimte en tijd
kunnen uitbreiden.
Ook Du Prel onderkent, dat er in bepaald opzicht geen
onderscheid is tussen od en aura, als hij zegt: "Het zijn echter
niet alleen de handen, waaruit odisch licht stroomt, doch meer
of minder alle lichaamsdelen." En iets verderop: "Het aureool
der heiligen in de christelijke mystiek is deze voor de
5