De magie als natuurwetenschap - The Alchemy Web Site

De magie als natuurwetenschap - The Alchemy Web Site De magie als natuurwetenschap - The Alchemy Web Site

alchemywebsite.com
from alchemywebsite.com More from this publisher
30.09.2013 Views

tafel begon te knetteren en te kraken, te wankelen en aan haar loop begon. Op het moment dat hij begon te wandelen, was zijn licht het helderst. De tafelvoet begon op te lichten, en de steunen, die over de vloer voortgleden, lieten daarop brede, lichtende strepen achter, waar de personen die de tafel volgden op rondstapten. Terwijl dat gebeurde, werden ook de personen stapsgewijze lichtend. Zij kregen het aanzien alsof ze allen in sneeuwwit linnen waren gekleed. Hun handen en gezichten, wit als marmer, leken op levende standbeelden en kwamen daarbij zo duidelijk uit, dat men de gelaatstrekken van de gezichten kon gewaarworden en men elkaar konden herkennen. Voordat de tafel in beweging kwam, en toen de mensen er nog omheen zaten, had zich uit het midden ervan een lichtende klomp verheven, die zich op het tafelblad opstapelde. Aanvankelijk werd hij qua grootte vergeleken met een luchtpompklok, door anderen met een meloen; door een derde met een kruidenpot. Vervolgens groeide hij steeds verder de lucht in tot op manshoogte. Tot slot bereikte hij het plafond van de kamer en stond hij aldus als een fijne, lichtende, spookachtige ronde zuil angstaanjagend midden op de tafel. Aan het plafond ontstond een witachtige gloed ter grootte van een tafel. Daar omheen was een krans van lichte ronde schijven, die door de hoofden van degenen die daar in een kring zaten, waren geproduceerd. Niet wetend wat dat voor een geweldige verschijning was, liet ik mijn sensitieven hun voeten van de tafelvoet weghalen en zo ver mogelijk onder hun stoel terugtrekken. Ogenblikkelijk verbleekte de lichtzuil, en voordat er een minuut was verstreken, was ze bijna verdwenen. Door de voeten weer naar voren te schuiven en dan weer terug te trekken, steeg de zuil weer uit het tafelblad omhoog en verhief zich tot aan het plafond, om daarna weer net zo te verdwijnen. Nu liet ik alleen de rechtervoeten tegen de tafel zetten. De zuil trad weer op, doch vaalblauw. Ik liet de rechtervoeten terugtrekken en alle linkervoeten tegen de tafelvoet plaatsen. 252

Het blauw verdween en de zuil straalde nu in een roodgeel, helderder licht." 627 In de kantlijn moet nog vermeld worden, dat pas onlangs Luys en Rochas in Parijs de objectiviteit van deze odische uitstromingen hebben geconstateerd. Enerzijds namen zij ze waar als blauw, anderzijds als rood aan de tegenover gestelde ongelijksoortige magneetpolen, als wel aan de menselijke gezichtshelften. 628 Aan het vaststellen van de motorische kracht van deze uitstroming heeft Rochas een heel boek gewijd. 629 In Duitsland echter zijn, meer dan ergens anders, boeken - wanneer ze nieuwe denkbeelden bevatten - voor de maanbewoners geschreven. Reichenbach vermocht niet zijn tijdgenoten ervan te overtuigen dat in het tafeldansen een zeer belangrijk vraagstuk huist. Hem stond het autoriteitsgeloof in de weg dat ertoe leidt dat wij, zoals Goethe zegt, in geen enkel vak ook maar één stap verder komen. De kwestie kreeg pas weer een impuls door het dialectische gezelschap in Londen. Daar knielden de gezamenlijke experimentatoren op hun stoelen, legden hun armen op de stoelleuningen en hielden hun handen enkele Zoll boven het tafelblad. E pur si muove! 630 De tafel kwam in beweging en daarmee was de kracht geconstateerd als een die op afstand werkt. Men zag van de handen fosforescerende wolken uitgaan, en wanneer men de handen schudde, vlogen lichtende vonken als waterdruppels ervan af. 631 "Al met 627 Reichenbach: Die odische Lohe, 141, 142. 628 Annales des sciences psychiques, IV, 129-162. 629 Rochas: L 'Extériorisation de la motricité. 630 [Lees: "Eppur si muove!", "En toch beweegt zij!" De beroemde woorden van Galileï in reactie op de kritiek op zijn stelling dat de aarde om de zon draait, in plaats van andersom. vert.] 631 Bericht der dialektischen Gesellschaft: I, 19-22, 40, 117, 126, 130. Vergelijk: Reichenbach: Aphorismen, 67. Reichenbach: Die odische Lohe, 109, 110. 253

Het blauw verdween en de zuil straalde nu in een roodgeel,<br />

helderder licht." 627<br />

In de kantlijn moet nog vermeld worden, dat pas onlangs Luys<br />

en Rochas in Parijs de objectiviteit van deze odische<br />

uitstromingen hebben geconstateerd. Enerzijds namen zij ze<br />

waar <strong>als</strong> blauw, anderzijds <strong>als</strong> rood aan de tegenover gestelde<br />

ongelijksoortige magneetpolen, <strong>als</strong> wel aan de menselijke<br />

gezichtshelften. 628 Aan het vaststellen van de motorische kracht<br />

van deze uitstroming heeft Rochas een heel boek gewijd. 629<br />

In Duitsland echter zijn, meer dan ergens anders, boeken -<br />

wanneer ze nieuwe denkbeelden bevatten - voor de<br />

maanbewoners geschreven. Reichenbach vermocht niet zijn<br />

tijdgenoten ervan te overtuigen dat in het tafeldansen een zeer<br />

belangrijk vraagstuk huist. Hem stond het autoriteitsgeloof in de<br />

weg dat ertoe leidt dat wij, zo<strong>als</strong> Goethe zegt, in geen enkel vak<br />

ook maar één stap verder komen. <strong>De</strong> kwestie kreeg pas weer<br />

een impuls door het dialectische gezelschap in Londen. Daar<br />

knielden de gezamenlijke experimentatoren op hun stoelen,<br />

legden hun armen op de stoelleuningen en hielden hun handen<br />

enkele Zoll boven het tafelblad. E pur si muove! 630 <strong>De</strong> tafel<br />

kwam in beweging en daarmee was de kracht geconstateerd <strong>als</strong><br />

een die op afstand werkt. Men zag van de handen fosforescerende<br />

wolken uitgaan, en wanneer men de handen schudde,<br />

vlogen lichtende vonken <strong>als</strong> waterdruppels ervan af. 631 "Al met<br />

627 Reichenbach: Die odische Lohe, 141, 142.<br />

628 Annales des sciences psychiques, IV, 129-162.<br />

629 Rochas: L 'Extériorisation de la motricité.<br />

630 [Lees: "Eppur si muove!", "En toch beweegt zij!" <strong>De</strong> beroemde<br />

woorden van Galileï in reactie op de kritiek op zijn stelling dat de<br />

aarde om de zon draait, in plaats van andersom. vert.]<br />

631 Bericht der dialektischen Gesellschaft: I, 19-22, 40, 117, 126, 130.<br />

Vergelijk: Reichenbach: Aphorismen, 67. Reichenbach: Die odische<br />

Lohe, 109, 110.<br />

253

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!