De magie als natuurwetenschap - The Alchemy Web Site
De magie als natuurwetenschap - The Alchemy Web Site De magie als natuurwetenschap - The Alchemy Web Site
Hij had het recht een nieuwe benaming op te stellen, omdat hij bevonden had, dat dit od niet slechts aan menselijke organismen hecht, doch in de gehele natuur verbreid is. De beweging van de tafels berust volgens Reichenbach op het overladen van od. 622 In de eerste plaats bewees hij, dat de draaiende beweging van de tafels uit meer componenten bestaat. Het is een vereveningsbeweging. De kracht op zich werkt in een rechte lijn. Wanneer de experimenterenden niet rondom de tafel zitten, doch slechts één kant innemen, de vingers parallel aan elkaar op de tafel leggen, vindt de beweging niet draaiend maar rechtuit plaats. 623 Voor het oog van de sensitieve mensen is het od een lichtverschijnsel. Reichenbach kwam daardoor op het idee, het tafeldansen te laten plaatsvinden in de donkere kamer. De overlading toonde zich daarbij inderdaad op het tafelblad als lichtschijnsel. De vingers van de experimenterenden leken vlamvormig verlengd te zijn, en de odische gloed verbreidde zich over het tafelblad. 624 Ook de polariteit van deze odische uitstroming uit de handen verried zich. "Liet ik op de tafel louter rechterhanden leggen, onder weglating van alle linkerhanden, dan werden de lichtschijnsels meer als grijsachtig of blauwachtig gezien. Wanneer ik daarentegen alle rechterhanden liet wegnemen en louter linkerhanden op het blad liet leggen, dan werden de algemene lichten versterkt. De helderheid won aan intensiteit. De grijsblauwe tint verdween en er greep een geelroodachtige kleuring van alle od-lichtschijnsels plaats. (…) Bij de hele test hechtte ik geen waarde aan de handenketen, want de handen bleven allemaal vrij en vormden onderling geen samenhang. (…) Daarmee vormt deze inhoudsrijke poging niet slechts een volledige bevestiging van de vroegere waarnemingen, maar 622 Reichenbach: Der sensitive Mensch, II, 121-126, 330. 623 Reichenbach: Aphorismen, 69, 70. 624 Reichenbach: Der sensitive Mensch, I, 821. Ibid.: II, 69. 250
leert deze verder dat de odische lichten met het aanvangen van het tafeldraaien beduidend aan lichtintensiteit toenemen, niet alleen op de tafel, maar ook aan de deelnemende personen; dat deze lichten toenemen tot de kleuren van de regenboog; dat ze door mannenhanden donkerder, en door vrouwenhanden lichter uitvallen; dat ze door rechterhanden grijsblauwachtig, en door linkerhanden geelroodachtig worden; dat evenzeer de rechtervoeten de lichtzuil op de tafel grijsblauwachtig, en de linkervoeten geelroodachtig maken; dat de tafelvoet op de kamerbodem oplichtende strepen veroorzaakt; en dat de deelname door handoplegging niet alleen de personen lichtend maakt, doch ook - wanneer zij sensitief zijn - hun gezichtsvermogen doet toenemen." 625 Reichenbach beschrijft zeer fraai de lichtschijnsels in zijn verhandeling over het tafeldansen, die overigens de beste is die over dit onderwerp is geschreven 626 : "Een gezelschap van acht sensitieven had het geduld om eerst twee uur lang in het donker af te wachten tot alle leden voldoende duidelijk od-licht zagen, en zich dan door mij naar een klaargezette grote, ronde draaitafel te laten voeren. (...) De licht uitstromende vingers werden op de tafel gelegd. Boven deze vingers verbreidden zich twee lange, rechte, lichtende strepen. Iedere vinger had die afzonderlijk. Aan de rand ontstond een brede, lichtende ring, net zo breed als de handen lang waren. In het midden van het tafelblad vormde zich een oplichtende, grote ronde vlek, waarin de vingerstrepen zich verenigden. Deze en de ring namen in lichtheid toe. Beide werden groter, groeiden naar elkaar toe, bereikten elkaar. In aanzien lichtte nu het hele tafelblad op, alsof hij met een witte tafeldoek bedekt was. Nu was het moment aangebroken dat de 625 Sens. Mensch, II, 125. [lees: Reichenbach: Der sensitive Mensch. vert.] 626 Reichenbach: Die odische Lohe, 108-148. 251
- Page 200 and 201: oven en volgde met de arm de langza
- Page 202 and 203: zegenrijk uit tevoorschijn komt. (.
- Page 204 and 205: poosje later nam Home een handbel d
- Page 206 and 207: Experiment 5: "Wees zwaar." Dit kee
- Page 208 and 209: ouwen. Een van hen liet zijn bijl i
- Page 210 and 211: gevingskracht, van het gewaarworden
- Page 212 and 213: vertrokken was, vielen ze naar bene
- Page 214 and 215: ondanks hun vaart, in het raam stek
- Page 216 and 217: scheiden. Wanneer voorwerpen door g
- Page 218 and 219: stukken wordt geslagen, behoudt elk
- Page 220 and 221: lichaam verhief zich vrij zwevend.
- Page 222 and 223: lichaam op de rand van het bed rust
- Page 224 and 225: hij als hout op het water drijft en
- Page 226 and 227: deze ene gedachte, dat zijn lichaam
- Page 228 and 229: feiten, afgescheiden van de religie
- Page 230 and 231: mannen hem nauwelijks van zijn plek
- Page 232 and 233: pesanteur; diabolique, c'est un sim
- Page 234 and 235: Brookes komt een betoverde jongeman
- Page 236 and 237: hij erop, en bij de derde keer ston
- Page 238 and 239: gewicht. Bij de dematerialisering v
- Page 240 and 241: eginsel is het verschijnsel identie
- Page 242 and 243: stoten. De komeetstaarten, de miner
- Page 244 and 245: Het tafeldansen, dat in de jaren vi
- Page 246 and 247: eschreven. 606 Ook aan de Joden is
- Page 248 and 249: invloed van één enkele persoon, t
- Page 252 and 253: tafel begon te knetteren en te krak
- Page 254 and 255: al" - zo staat het daar - "heeft uw
- Page 256 and 257: persoon dit, want hij voelde ogenbl
- Page 258 and 259: IX DE MYSTERIEUZE PROJECTIELEN Nu v
- Page 260 and 261: Een opsporingsambtenaar die thuis i
- Page 262 and 263: neerslaan, sloeg hij met groot gewe
- Page 264 and 265: gewond. 652 Toen bij het spook in T
- Page 266 and 267: stromende bergstroom. Doch steeds k
- Page 268 and 269: de projectielen heet aanvoelde. Dat
- Page 270 and 271: lijkbaar op de daarmee verbonden mo
- Page 272 and 273: lezer die de moeite neemt om de ber
- Page 274 and 275: scepticisme van de geleerden te kam
- Page 276 and 277: Zelf heb ik ooit gesproken met een
- Page 278 and 279: Deze gewaarwordingen zijn er veelvu
- Page 280 and 281: len. 697 Hier en daar is sprake van
- Page 282 and 283: magie werkende, dynamische agens bl
- Page 284 and 285: langzaam op af. Als op commando nee
- Page 286 and 287: graag wil weten. (…) Bij deze en
- Page 288 and 289: vermeld, dat de proefnemingen die m
- Page 290 and 291: invloed vaak de natuurkundige domin
leert deze verder dat de odische lichten met het aanvangen van<br />
het tafeldraaien beduidend aan lichtintensiteit toenemen, niet<br />
alleen op de tafel, maar ook aan de deelnemende personen; dat<br />
deze lichten toenemen tot de kleuren van de regenboog; dat ze<br />
door mannenhanden donkerder, en door vrouwenhanden lichter<br />
uitvallen; dat ze door rechterhanden grijsblauwachtig, en door<br />
linkerhanden geelroodachtig worden; dat evenzeer de<br />
rechtervoeten de lichtzuil op de tafel grijsblauwachtig, en de<br />
linkervoeten geelroodachtig maken; dat de tafelvoet op de<br />
kamerbodem oplichtende strepen veroorzaakt; en dat de<br />
deelname door handoplegging niet alleen de personen lichtend<br />
maakt, doch ook - wanneer zij sensitief zijn - hun gezichtsvermogen<br />
doet toenemen." 625<br />
Reichenbach beschrijft zeer fraai de lichtschijnsels in zijn<br />
verhandeling over het tafeldansen, die overigens de beste is die<br />
over dit onderwerp is geschreven 626 :<br />
"Een gezelschap van acht sensitieven had het geduld om eerst<br />
twee uur lang in het donker af te wachten tot alle leden<br />
voldoende duidelijk od-licht zagen, en zich dan door mij naar<br />
een klaargezette grote, ronde draaitafel te laten voeren. (...) <strong>De</strong><br />
licht uitstromende vingers werden op de tafel gelegd. Boven<br />
deze vingers verbreidden zich twee lange, rechte, lichtende<br />
strepen. Iedere vinger had die afzonderlijk. Aan de rand<br />
ontstond een brede, lichtende ring, net zo breed <strong>als</strong> de handen<br />
lang waren. In het midden van het tafelblad vormde zich een<br />
oplichtende, grote ronde vlek, waarin de vingerstrepen zich<br />
verenigden. <strong>De</strong>ze en de ring namen in lichtheid toe. Beide<br />
werden groter, groeiden naar elkaar toe, bereikten elkaar. In<br />
aanzien lichtte nu het hele tafelblad op, <strong>als</strong>of hij met een witte<br />
tafeldoek bedekt was. Nu was het moment aangebroken dat de<br />
625 Sens. Mensch, II, 125. [lees: Reichenbach: <strong>De</strong>r sensitive Mensch.<br />
vert.]<br />
626 Reichenbach: Die odische Lohe, 108-148.<br />
251