De magie als natuurwetenschap - The Alchemy Web Site

te kunnen verklaren, houdt echter niet altijd gelijke pas met het
vermogen om alles te verklaren. Alexander von Humboldt is
prijzenswaardiger. In 1853 besloot hij in een Berlijns gasthuis
een gevoerd gesprek over het tafeldansen met de woorden: "De
feiten zijn onloochenbaar, doch de wetenschap blijft de
verklaring schuldig." 619
Men maakte vorderingen toen men experimenten deed waarbij
de mechanische invloed, ook die afkomstig waren van
onbewuste minimale spierbewegingen, was uitgeschakeld.
Kerner stipt een experiment aan waarbij een tafel die in een
boot was vastgenageld, en waarop men de handen legde, de
boot in beweging bracht. 620 Gasparin 621 en anderen bewezen,
dat de beweging ook dan optrad, als men de punt van een over
de tafel uitgespreide doek aanpakte, of de eindstukken van
koorden die los afhangend aan het tafelblad bevestigd waren.
Daarmee was bewezen, dat een uit de handen stromende kracht
de tafel bewoog. Wie het dierlijke magnetisme kende, moest nu
vanzelf op de juiste verklaring uitkomen. Hier was inderdaad
het magnetisme gemakkelijker te constateren dan bij het
magnetiseren van de mens, waar het bezwaar van de suggestie
kan worden aangevoerd. Helaas echter verloor men het
natuurkundige oerverschijnsel steeds meer uit het oog, toen het
tafelkloppen en tafelschrijven aan de beurt kwamen. Pas
Reichenbach ging weer naar het oerverschijnsel terug en dat
vormde voor hem de spil waarom alles draaide. Het is heel
natuurlijk dat juist hij ertoe geroepen was om de oplossing van
het raadsel te vinden. Hij had de kracht die aan het verschijnsel
ten grondslag ligt, reeds op andere gebieden gevonden, en zo
vormde voor hem het tafeldansen slechts een bevestiging van
een leer die hij reeds in handen had. Wat tot dan toe dierlijk
magnetisme genoemd was, werd door Reichenbach od gedoopt.
619 Reichenbach: Odische Begebenheiten, 57.
620 Kerner: Die somnambulen Tische, voorwoord.
621 Gasparin: Les tables tournantes.
249