De magie als natuurwetenschap - The Alchemy Web Site
De magie als natuurwetenschap - The Alchemy Web Site De magie als natuurwetenschap - The Alchemy Web Site
zoals de zuidpool van de minerale magneet aanvoelt. 351 De linkerkant komt overeen met de noordpool. Van twee glazen water smaakt dat wat aan de noordpool van de magneet is blootgesteld, lauw en onaangenaam; dat van de zuidpool fris en aangenaam. Neemt men de glazen in de hand, dan wordt het glas dat door de rechterhand wordt aangepakt, fris en aangenaam, doch dat van de linkerhand lauw en onaangenaam. De rechterhand is dus od-positief; de linkerhand od-negatief. Rochas zegt, dat men een glas water positief of negatief kan opladen, al naar gelang men het met het linker-, dan wel rechteroog fixeert, en met de linker- of rechterhand magnetiseert. Een dergelijk water toont alle werkingen van de polariteit, zodat wanneer het in de mond wordt genomen, er - al naar gelang - in de linker- of rechterkaak krampen optreden. 352 Water laat zich echter ook door de voltaïsche stroom odisch laden en zelfs polariseren. 353 Eveneens door zonlicht. Reichenbach plaatste van twee glazen het ene in de zon, het andere in de schaduw, doch wierp in beide, om ze dezelfde temperatuur te laten houden, ijsklontjes. Het 'gezonde' water smaakte veel kouder en aangenamer dan het 'geschaduwde'. Verscheidene sensitieven liet hij water uit twee glazen proeven. Daarna zette hij het ene glas in de zonneschijn en het andere in de schaduw. Na een minuut of zeven liet hij beide weer proeven, en nu bevonden alle sensitieven dat het zonnewater frisser en koeler was dan het beschaduwde. Voor de niet-sensitieve personen was het omgekeerde het geval. Zij beweerden allen, dat het zonnewater lauw en akelig was. Beide partijen raakten in een strijd verwikkeld, omdat de ene over de thermoscopische warmte sprak, en de andere over de odische. 354 Uit zijn proefnemingen trok Reichenbach de conclusie, dat de zonne- 351 [vertaling onzeker; de originele zin loopt namelijk niet. vert.] 352 Rochas: Les forçes non définies, 368. 353 Reichenbach: Der sensitive Mensch, I, 618. 354 Reichenbach: Der sensitive Mensch, I, 657. 172
stralen negatief od over de aarde uitstrooien, dus dat de zonnebol overwegend od-negatief is. De od-negatieve werking gaat van het blauwe einde van het spectrum uit, en de odpositieve van het rode einde. 355 Het in het blauwe spectrum staande water bevat voor de sensitieven een aangename, zurige smaak. Dat van het rode spectrum smaakt onaangenaam en lauw. 356 Het menselijke od komt niet alleen maar natuurkundig in beeld, maar ook fysiologisch en psychisch, en is daarom ook van een veranderlijke kwaliteit. Waarnemingen van deze aard zijn al heel oud. Professor Wolfart, een leerling van Mesmer, voelde zich ooit niet goed. Hij vroeg professor Kluge om water voor hem te magnetiseren en hij dronk het op, waarop hij snel herstelde. Toen hij daarna een somnambuliste magnetiseerde, zei deze, dat zijn uitwerking niet meer dezelfde was als in de dagen daarvoor. Ze voelde een vreemde invloed en dat zijn wil aan die van iemand anders onderworpen was. 357 Zoals het od hier fysiologisch veranderd blijkt te zijn, zo is het in andere gevallen psychisch veranderd. Een magnetiseur had naar een vrouw een flesje meegenomen om het te magnetiseren. Hij droeg het in zijn jaszak toen hij naar een andere vrouw ging, zonder te weten dat beiden elkaar vijandig gezind waren. Toen hij de laatstgenoemde in somnambulisme bracht, beklaagde zij zich erover, dat hij iets bij zich droeg wat zij weerzinwekkend vond en wat hij moest wegleggen. Toen hij het flesje terzijde legde, was ze direct gekalmeerd. 358 Men zou hier het vermoeden kunnen uitspreken, dat de vijandschap tussen beide dames op odische antipathie berustte. Daloz had een zieke somnambuliste die, wanneer zij haar water zelf magnetiseerde, daardoor als vergiftigd werd. 359 Omgekeerd 355 Ibid.: 666. 356 Congrès magnétique international de 1889: 418. 357 Bibliothèque du magn. an.: V, 86. 358 Ibid.: V, 70. 359 Daloz: Entretiens sur le magn. an.: 226. 173
- Page 122 and 123: die voor het eerst de exacte onderz
- Page 124 and 125: wordt. Men moet die integendeel in
- Page 126 and 127: gewaarwording toe 221 , en Maxwell
- Page 128 and 129: deze melk als de od-drager van de h
- Page 130 and 131: noemt dat alles slechts misleiding
- Page 132 and 133: geestelijke stemming een weldadige
- Page 134 and 135: juristen zeer interessante proces i
- Page 136 and 137: waarover Crookes 255 bericht. 256 V
- Page 138 and 139: Theologen en spiritualistische filo
- Page 140 and 141: weggegooid. Wij echter, die de basi
- Page 142 and 143: er een magnetisch contact tussen he
- Page 144 and 145: verder, dat wanneer vogels zulke ha
- Page 146 and 147: Tot slot kan men het inzaaien ook m
- Page 148 and 149: middel ter sympathetische genezing
- Page 150 and 151: Kanselier Bacon vertelt, dat toen h
- Page 152 and 153: die tijd onrustig worden, terwijl d
- Page 154 and 155: voor de delen van het lichaam zelf
- Page 156 and 157: somnambulisten zwendel zijn. Dit pr
- Page 158 and 159: voortdurende samenzijn - met die va
- Page 160 and 161: Dat is sindsdien anders geworden, e
- Page 162 and 163: dat alle natuurlijke lichamen hun e
- Page 164 and 165: naarmate de artsen die de met gras
- Page 166 and 167: kunnen toeschrijven, aan inbeelding
- Page 168 and 169: gebleven. Charpignon merkte, dat ge
- Page 170 and 171: ook uit opstijgen; uit het linkergl
- Page 174 and 175: kon een magnetiseur slechts water d
- Page 176 and 177: chemisch, doch odisch. Wanneer hij
- Page 178 and 179: water met de wil dat het als citroe
- Page 180 and 181: kon verdragen, nam die graag tot zi
- Page 182 and 183: Toen haar een gemagnetiseerd water
- Page 184 and 185: VII GRAVITATIE EN LEVITATIE 1. Het
- Page 186 and 187: zijn zwaarte bestaat slechts uit he
- Page 188 and 189: dat ik uit de verschijnselen de oor
- Page 190 and 191: ze duidelijk te vinden zijn: in de
- Page 192 and 193: kern ontwikkelde dampen, gedragen z
- Page 194 and 195: denker was. Er werd nog nooit een o
- Page 196 and 197: verschijnsel in de lichamen zelf te
- Page 198 and 199: De Medische Academie in Parijs: "Wi
- Page 200 and 201: oven en volgde met de arm de langza
- Page 202 and 203: zegenrijk uit tevoorschijn komt. (.
- Page 204 and 205: poosje later nam Home een handbel d
- Page 206 and 207: Experiment 5: "Wees zwaar." Dit kee
- Page 208 and 209: ouwen. Een van hen liet zijn bijl i
- Page 210 and 211: gevingskracht, van het gewaarworden
- Page 212 and 213: vertrokken was, vielen ze naar bene
- Page 214 and 215: ondanks hun vaart, in het raam stek
- Page 216 and 217: scheiden. Wanneer voorwerpen door g
- Page 218 and 219: stukken wordt geslagen, behoudt elk
- Page 220 and 221: lichaam verhief zich vrij zwevend.
zo<strong>als</strong> de zuidpool van de minerale magneet aanvoelt. 351 <strong>De</strong><br />
linkerkant komt overeen met de noordpool. Van twee glazen<br />
water smaakt dat wat aan de noordpool van de magneet is<br />
blootgesteld, lauw en onaangenaam; dat van de zuidpool fris en<br />
aangenaam. Neemt men de glazen in de hand, dan wordt het<br />
glas dat door de rechterhand wordt aangepakt, fris en<br />
aangenaam, doch dat van de linkerhand lauw en onaangenaam.<br />
<strong>De</strong> rechterhand is dus od-positief; de linkerhand od-negatief.<br />
Rochas zegt, dat men een glas water positief of negatief kan<br />
opladen, al naar gelang men het met het linker-, dan wel<br />
rechteroog fixeert, en met de linker- of rechterhand magnetiseert.<br />
Een dergelijk water toont alle werkingen van de<br />
polariteit, zodat wanneer het in de mond wordt genomen, er - al<br />
naar gelang - in de linker- of rechterkaak krampen optreden. 352<br />
Water laat zich echter ook door de voltaïsche stroom odisch<br />
laden en zelfs polariseren. 353 Eveneens door zonlicht. Reichenbach<br />
plaatste van twee glazen het ene in de zon, het andere in de<br />
schaduw, doch wierp in beide, om ze dezelfde temperatuur te<br />
laten houden, ijsklontjes. Het 'gezonde' water smaakte veel<br />
kouder en aangenamer dan het 'geschaduwde'. Verscheidene<br />
sensitieven liet hij water uit twee glazen proeven. Daarna zette<br />
hij het ene glas in de zonneschijn en het andere in de schaduw.<br />
Na een minuut of zeven liet hij beide weer proeven, en nu<br />
bevonden alle sensitieven dat het zonnewater frisser en koeler<br />
was dan het beschaduwde. Voor de niet-sensitieve personen<br />
was het omgekeerde het geval. Zij beweerden allen, dat het<br />
zonnewater lauw en akelig was. Beide partijen raakten in een<br />
strijd verwikkeld, omdat de ene over de thermoscopische<br />
warmte sprak, en de andere over de odische. 354 Uit zijn<br />
proefnemingen trok Reichenbach de conclusie, dat de zonne-<br />
351 [vertaling onzeker; de originele zin loopt namelijk niet. vert.]<br />
352 Rochas: Les forçes non définies, 368.<br />
353 Reichenbach: <strong>De</strong>r sensitive Mensch, I, 618.<br />
354 Reichenbach: <strong>De</strong>r sensitive Mensch, I, 657.<br />
172