De magie als natuurwetenschap - The Alchemy Web Site

V DE SYMPATHETISCHE KUURMETHODE
De sympathetische kuurmethode is de keerzijde van de hekserij,
doch berust op hetzelfde beginsel. In het vorige hoofdstuk is
gebleken, dat geëxterioriseerd od zijn vermogen tot
gewaarworden bewaard, en dat een magnetisch contact met de
od-bron blijft voortbestaan. Vandaar dat schadelijke inwerkingen
van de eerste op de laatste worden overgedragen. De
door Rochas uitgevoerde experimenten dienaangaande hebben
aangetoond, dat een aanzienlijk deel van de middeleeuwse
hekserij op deze wijze zijn natuurkundige verklaring vindt.
Laten we hieruit allereerst een logische conclusie trekken.
Wanneer men door een schadelijke inwerking op geëxterioriseerd
od ook de od-bron, het organisme kan beschadigen,
ligt de conclusie voor de hand dat weldoende inwerking op
geëxterioriseerd od juist nuttig kan zijn voor het organisme. De
reactie in de bron moet in beide situaties optreden. Deze
logische gevolgtrekking heeft men reeds in de middeleeuwen
getrokken en daarop de magisch-magnetische heelkunde
gegrondvest, die een tak vorm van de magia naturalis. Hierover
schrijven behalve de reeds genoemde Maxwell en Tenzel ook
Paracelsus 263 , Wirdig 264 en anderen, bij wie het ook vaak
sympathetische heelkunde wordt genoemd. Ze is ook heden nog
als zodanig bekend, doch het begrip ervoor is verloren gegaan,
en ze wordt bijna alleen nog door boeren op het land
uitgeoefend. Dat er echter plaats voor haar is in het medische
systeem, zal iedereen duidelijk zijn die de verschijnselen van
het magnetisme en het magnetische contact kent.
Rond de kern van waarheid omtrent de sympathetische kuur
heeft zich in de loop der tijd veel bijgeloof genesteld, en als de
uitleg dit bijgeloof verwierp, heeft hij het kind met het badwater
263 Paracelsus: I, 844, 851, 857, 1070. Ibid.: II, 313 (Hufer).
264 Wirdig: Nova Medicina Spirituum.
139