De magie als natuurwetenschap - The Alchemy Web Site

die voor het eerst de exacte onderzoeksmethode heeft toegepast
op dit duistere vraagstuk. Hij heeft ons, die sinds Maxwell zeer
veel zijn vergeten, geleerd: 1. Dat het menselijke organisme
odische uitstromingen, dus een odische wezenskern heeft; 2. dat
dit od kan worden geëxterioriseerd, waarbij het; 3. zijn
vermogen tot gewaarworden bewaart; 4. dat het in levenloze
substanties kan worden opgeslagen, en bijvoorbeeld door
vloeistoffen kan worden opgezogen; 5. dat beschadigende
invloeden op dergelijke substanties kunnen worden overgedragen
op de od-bron.
We hoeven trouwens niet tot aan de paracelsisten terug te gaan
om voorlopers van Rochas te vinden. Hij heeft ze ook onder de
mesmeristen, van wie echter onze huidige geleerden in de regel
net zo weinig afweten als van de paracelsisten. Laten wij eerst
teruggaan naar het jaar 1819. In een brief aan Deleuze bericht
een zekere heer Le Lieurre de l'Aubépin over de door hem
behandelde, zeer merkwaardige somnambuliste Manette T., en
hij schrijft:
"Manette was tijdens mijn afwezigheid ingeslapen, door een
mirte in de hand te nemen die ik met opzet voor dit doel had
gemagnetiseerd. Toen ik terugkwam, liep ik op haar af terwijl
ze sliep. Ik was in gezelschap van mijn broer, die mij sinds
enkele dagen bij de verzorging van deze vrouw ondersteunde.
Ik was zeer verbaasd te zien, dat zij in een zeer pijnlijke crisis
lag, die vooraf niet door haar was aangekondigd. Nadat ik haar
had gerustgesteld, zocht ik naar de oorzaak van deze crisis. Tot
mijn grote verbazing antwoordde zij, dat het de schuld was van
mijn broer, omdat hij een takje van de mirte waarmee zij in
contact had gestaan, met zijn vingernagel had afgesneden, wat
bij haar op datzelfde ogenblik pijn in alle zenuwen
veroorzaakte. Daarbij merkte ik op, dat de mirte meer dan zes
122