De magie als natuurwetenschap - The Alchemy Web Site

zintuigen is, dan bleef toch nog de wereld van de odische
essenties over.
Dit nu is het punt waar de kwestie van de onsterfelijkheid reeds
aan de magische natuurkunde kan worden gerelateerd. Ze moet
dus hier reeds tot een gedeeltelijke bespreking leiden. Het
onderzoek naar de eigenschappen van het geëxterioriseerde en
overgedragen od van de mens, beantwoordt voor ons ten minste
gedeeltelijk de vraag welke eigenschappen wij aan het astrale
lichaam kunnen toeschrijven. Allereerst komt het nu aan op de
vraag of het astrale lichaam een levend mechanisme is, ofwel -
zoals de materialisten leren - het leven slechts een functie van
het stoffelijke organisme is, en derhalve met het uiteenvallen
daarvan vernietigd wordt. Aan het astrale lichaam moet het
leven worden toegeschreven wanneer via experimenten zou
kunnen worden bewezen, dat het od, ook als het geëxterioriseerd
en overgedragen is, zich als drager van de
levenskracht betoont, en die doet toenemen. Dat kan zeker niet
bij elke overdracht plaatsvinden. Geëxterioriseerd od kan zijn
eigenschappen slechts analoog aan het karakter van de
ontvanger uiten. Op een tafel overgedragen, kan het weliswaar
verschijnselen van beweging oproepen, doch als drager van de
levenskracht kan het zich slechts uiten in een organisme.
Mesmers ontdekking bestaat eruit, dat het magnetisme, overgedragen
op zieken, hen herstelt. Daarom definieerde hij dit
magnetisme als het overbrengen van de levenskracht. 202 Jussieu
zegt in zijn verslag over het systeem van Mesmer, dat er bij het
magnetiseren van een zieke door een gezonde een nivellering
van hun krachten plaatsvindt. 203
202 Mesmer: Aphorismen, 159, 160, 237.
203 Jussieu: Rapport de l'un des Commissaires, 27. [lees: Antoine
Laurent de Jussieu, botanist, 1748-1836: 'Rapport de l'un des
commissaires chargés par le roi de l'examen du magnétisme animal'.
Niet te verwarren met zijn zoon Adrien-Henri de Jussieu, eveneens
een bekend botanist. vert.]
113