De magie als natuurwetenschap - The Alchemy Web Site

zij om zich te verwijderen. Tijdens de somnambulistische slaap
kon zij deze voorwerpen echter heel goed aanraken. Een boek
waarin zij tijdens het somnambulisme had gelezen, kon zij na
het ontwaken niet aanraken en ze kon er niet naar kijken. Van
twee vierkante papieren, die hetzelfde opschrift droegen, kon zij
de versie die zij tijdens de slaap gelezen had, na het ontwaken
niet aanraken, doch het andere wel. Toen haar vader haar niet
wilde wekken, verklaarde zij het zelf te willen doen. Zij nam
een van zijn kledingstukken, en liet zichzelf ontwaken door
daarmee elkaar kruisende vegen over haar voorhoofd te
maken. 185 Wasgoed, kledingsstukken en voorwerpen voor
dagelijks gebruik, zijn magnetisch geïmpregneerd en werken
magnetisch. Ricard had een horlogemaakster als patiënte, die
alle door haar aangeraakte voorwerpen onwillekeurig magnetiseerde,
zodat ze ijzervijlsel, naalden, kleine schroeven, et
cetera, aantrokken, wat voor haar in haar beroep zeer hinderlijk
was. 186 Du Potet voert een man ten tonele, die nooit een horloge
kon dragen dat langer dan een dag goed liep, zodat hij er
uiteindelijk maar helemaal geen meer droeg. 187 Iemand anders
had de ervaring, dat zodra hij met grote energie magnetiseerde,
zijn horloge onregelmatig liep, maar ook wel bleef staan. Zijn
somnambuliste gaf hem de verklaring van het verschijnsel. 188
Verder kan het impregneren zich uitstrekken tot een kamer, wat
de Romeinen reeds wisten. Volgens Plinius werden de
schaafsels van de muren van bad- en zweetruimten, alsook van
gevechtsruimten zorgvuldig bewaard en, met olie verwreven,
voor geneeskundige doeleinden ingezet. Het was toen ook al
bekend, dat hoofdpijn verlicht wordt wanneer men de
haarvlecht of de kap van een vrouw opzet. 189 Paulus genas in
185 Pigeaire: Electricité animale, 42-44.
186 Charpignon: Physiologie etc. du magn. an., 64.
187 Du Potet: Journal XVII, 469.
188 Du Potet: Journal XX, 662-665.
189 Plinius: Hist. Nat., XXVIII [lees: Naturalis Historiae. vert.]. Annales
du magn. an., VIII, 229-230.
109