Een klassiek experiment - Erasmus Universiteit Rotterdam

Een klassiek experiment Hoofdstuk 3 – De methode
(laag), tussen de € 1250 en € 2499 (midden), en € 2500 of meer (hoog). In de analyses die ik
met sociaal‐demografische achtergrondkenmerken uitvoer, zijn dit de onafhankelijke
variabelen.
Cultureel kapitaal is een term die ik geleend heb van Bourdieu (zie Hoofdstuk 2, p 16) om de
mate van cultuurparticipatie van de proefpersonen te kunnen uitdrukken, waarbij ik de
opvoeding ook meeweeg. In dit onderzoek worden de proefpersonen gevraagd om aan te
geven hoe vaak ze het afgelopen jaar naar de volgende activiteiten zijn geweest: ballet‐ of
dansvoorstellingen, cabaret, bioscoop, musical, muziekuitvoering of –concert,
theatervoorstelling, musea of galerie, en festivals. De antwoordcategorieën zijn: (1) nog
nooit geweest, (2)wel ooit maar niet in het afgelopen jaar, (3) één keer in het afgelopen jaar,
(4) een paar keer in het afgelopen jaar, (5) een paar keer in het afgelopen half jaar, (6) één
keer per maand, (7) meer dan één keer per maand. Om analyses te kunnen uitvoeren met
cultureel kapitaal, maak ik een nieuwe variabele van cultureel kapitaal op ordinaal
meetniveau door het aantal culturele items waarop de proefpersonen score 4 of hoger
hebben, op te tellen. Op deze manier wordt duidelijk hoeveel verschillende soorten
activiteiten meer dan één keer in het afgelopen jaar zijn ondernomen. Hoe meer activiteiten
dit zijn, hoe groter het culturele kapitaal is. Daarnaast laat ik de opvoeding van de
proefpersonen, waarbij duidelijk wordt hoeveel cultuur ze van huis uit hebben
meegekregen, meewegen in het bepalen van de omvang van het cultureel kapitaal. Dit doe
ik met behulp van informatie uit de groepsinterviews.
Met sociaal netwerk bedoel ik de compositie van de groep relevante anderen met wie een
persoon een bepaalde relatie heeft (zie Hoofdstuk 2, p 19). In dit onderzoek bestaan de
sociale netwerken uit vriendschapsrelaties, waarin een persoon met tenminste één andere
persoon uit het netwerk bevriend is. De openheid van het netwerk op het gebied van
culturele smaak stel ik vast door te kijken naar de gevarieerdheid van de muzikale smaken
van een netwerk. Ik ga voor ieder individu in het sociale netwerk na hoeveel muziekgenres
leuk gevonden worden, door een nieuwe variabele op ordinaal meetniveau te maken van
openheid. Daarbij tel ik de scores van de proefpersonen op de variabele muzieksmaak mee
vanaf het moment dat ze het muziekgenre leuk vinden. Met andere woorden, wanneer ze er
eerder wel dan niet, iets minder dan wel graag, of totaal wel graag naar luisteren. De
individuele scores van de proefpersonen op de nieuwe variabele openheid voeg ik samen
door het gemiddelde van het sociale netwerk te berekenen. Op deze manier kan ik de
26