Een klassiek experiment - Erasmus Universiteit Rotterdam
Een klassiek experiment - Erasmus Universiteit Rotterdam
Een klassiek experiment - Erasmus Universiteit Rotterdam
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Een</strong> <strong>klassiek</strong> <strong>experiment</strong> Hoofdstuk 1 – Op zoek naar aansluiting<br />
1.2 Voorbeelden van aansluiting<br />
<strong>Een</strong> aantal televisieprogramma’s probeert een brug te slaan tussen de wereld van de hoge<br />
kunst, waartoe ook het <strong>klassiek</strong>e concert behoort, en de niet‐liefhebber daarvan. In 2008<br />
zond de AVRO het programma Cultuurshake uit, waarbij geprobeerd werd om mensen die<br />
niets met hoge kunst hadden hier toch enthousiast voor te maken. In iedere aflevering werd<br />
een groep ‘gewone mensen’ meegenomen door een bekende Nederlander om gezamenlijk<br />
een drietal culturele activiteiten te ondernemen. Van den Haak (2009) stelt dat dit<br />
programma gestoeld is op twee peilers: de culturele hiërarchie en het verheffingsdiscours.<br />
Met andere woorden, er is een verschil tussen hoge en lage kunst en de hoge kunst moet<br />
gepopulariseerd worden voor een breder publiek. In werkelijkheid blijkt het<br />
verheffingsdiscours verpakt te zijn als gelijkheidsdiscours, waarbij mensen blootgesteld<br />
worden aan iets ‘anders’ waarvan ze in alle vrijheid mogen beslissen of ze het ‘ook’ mooi<br />
vinden of niet (Van den Haak: 119). Het getuigt immers van elitaire arrogantie om het volk<br />
expliciet te willen verheffen. De deelnemers aan het programma staan grotendeels<br />
onverschillig tegenover mogelijke hiërarchieën, vanwege gemengde gevoelens ten aanzien<br />
van de waarde van hoge kunst. Men vindt hoge kunst niet bijzonderder dan andere kunst en<br />
zodoende blijft het oninteressant. Culturele uitingen worden door de deelnemers vaker<br />
naast dan boven elkaar geplaatst. Opmerkingen als ‘het is gewoon niet zo mijn ding’ en ‘het<br />
sprak me niet aan’ zijn niet van de lucht. De methode die in dit programma gehandhaafd<br />
wordt om mensen te interesseren voor hoge cultuur is onsuccesvol gebleken. Uit het<br />
voorbeeld van Cultuurshake blijkt dat het vrijwel onmogelijk is om niet‐liefhebbers te<br />
overtuigen door ze met cultuur te confronteren.<br />
Meer succesvol is de formule van het Engelse televisieprogramma Popstar to Operastar, dat<br />
begin 2010 uitgezonden is op de zender ITV1. 3 Gemiddeld heeft het programma 3,9 miljoen<br />
kijkers weten te boeien. In iedere aflevering kregen bekende Engelse popsterren onder<br />
begeleiding van professionele operazangers de technieken van het opera zingen aangeleerd,<br />
die zij vervolgens tijdens de uitzending ten gehore brachten. Op deze manier werden niet<br />
alleen de popsterren vertrouwd gemaakt met het opera repertoire, maar ook de kijker thuis.<br />
Het ziet ernaar uit dat deze nieuwe televisieformule ook in Nederland potentie heeft. In het<br />
VARA programma De Wereld Draait Door is Ernst Daniël Smit reeds uitgenodigd om twee<br />
3 Zie http://en.wikipedia.org/wiki/Popstar_to_Operastar, geraadpleegd op 19 mei 2010.<br />
12