Zeven verdedigingen en de doolhof van dwalingen der medici

algoritmen 188 zijn verschenen. Ze zitten daar op dezelfde wijze
in als in hout. Dat wil zeggen, iedere vorm die men wil, kan
men daaruit snijden: een beeld of iets anders. Een lichaam is net
zo. Dat produceert de complexies, en toch is het daaraan niet
gelijk. De arts moet zulke dingen begrijpen, en de reden is, dat
hij niet de eigenschappen en humores, doch de elementen
aanduidt als moeder, en haar voortbrengselen als soort; niet de
humores. Men moet niet vragen om welke humores 189 het gaat.
Melancholici - aangezien melancholie niets anders is dan een
dwaze, onzinnige, gefantaseerde ziekte - vormen niet één van
de vier zuilen 190 . Men moet ook niet vragen welke
complexies 191 aan de orde zijn bij cholera, want het gaat om een
„warm gemoed‟ 192 . Ook cholera vormt niet een van de vier
zuilen, doch is gezien alle soorten aanwijzingen een ziekte. En
van welke eigenschap 193 is het bloed? Het is niet een der vier
zuilen, doch het lichaam van het bloedvat 194 , zoals de wijn in
het vat. Vraag ook niet van welke aard slijm is. Slijm 195 komt
rood uit de neus; wat heeft dat met de buik te maken? En uit
welke elementen bestaat het water, de aarde, het vuur en de
lucht? Het antwoord luidt, dat cholera niet uit het vuur komt, de
melancholie niet uit het aardrijk, het slijm niet uit het water, en
het bloed niet uit de lucht. Zo klopt het weer. Men moet niet
over de melancholie spreken, aangezien noch de hemel, noch de
aarde iets van de melancholie afweet. Men moet niet zeggen dat
iets cholera is, slijm, bloed, et cetera. De natuur proeft er in haar
188
Volgens Sudhoff is hiermee de berekeningswijze bedoeld van de
vier soorten, lees: van aarde, water, vuur en chaos (lucht).
189
“Cuius humores?”
190
Dus uit de vier humores.
191
“Cuius complexionis?”
192
“Calidae sectae”, ofwel heetgebakerd.
193
“Cuius Qualitatis”. Paracelsus is in deze passages moeilijk te
volgen, aangezien hij losse begrippen neerzet, zonder gezegden.
194
“Corpus Venarum”.
195 “Phlegma”.
98