Zeven verdedigingen en de doolhof van dwalingen der medici

hetwelk de mens niet geven kan vanuit zichzelf en uit eigen
begrip. Iets vormt de mens, doch onvolmaakt. Wat volmaakt
moet worden, moet men verder zoeken, namelijk aan de bron
waaruit alle mensen drinken. Ook al hebben God, St.-Petrus en
andere heiligen de macht om de duivel uit te drijven, de doden
levend te maken, et cetera, kunnen zij deze macht aan niemand
schenken, want zo luiden de lering en het onderricht van God.
Ook moeten wij het 150 van God en bij God verkrijgen. Daarom
is het in de geneeskunde zo, dat de mens slechts een eenvoudig
voorschrift kan geven. Het volmaakte moet aan het licht der
natuur ontnomen worden, zoals de apostelen het aan God
hebben ontnomen. U moet aan het volgende voorbeeld denken.
De apostelen hebben Christus niet vanuit henzelf gepredikt,
doch door Hem, die met vurige tongen in hen gesproken heeft.
Die is hun onderwijzer geweest. Een dergelijke school is ook bij
de artsen te vinden. Het licht der natuur onderwijze de arts,
vanuit de filosofie, vanuit de astronomie. De mens krijgt het
onderwijs dus niet van zichzelf, omdat het licht zich immers in
het geheel niet in hem bevindt. En opdat dit door u goed wordt
begrepen, heb ik mij voorgenomen de belangrijkste boeken van
het natuurlijke licht te presenteren, opdat gij ziet waar de school
der filosofie ligt, en hoe men de juiste boeken moet zoeken. Ik
bedoel hiermee, dat het niet nodig is om verder de papieren
boeken ter hand te nemen; voor u, net zo min als voor mij.
Want wie komt met het aanhoren van de flauwekul van een
willekeurige prediker tot een conclusie of vindt de waarheid? In
de boeken 151 kan niemand verleid worden, want als men die
doorleest, treft men daarin alleen de waarheid aan, hetgeen
hierna zal blijken. Want in hen staat geschreven hoe wij allen
onze naasten moeten en mogen dienen, tot hun nut en niet tot
hun schade. Daarmee beveel ik u, zoals gij zijt - nu gij
lichaamsverzorgers wordt - van ganser harte aan bij de
150 Het natuurlijke licht.
151 “in den Büchern”. Hier is bedoeld: „in de belangrijkste boeken van
het natuurlijke licht‟, waarnaar Paracelsus zojuist verwees.
78