Zeven verdedigingen en de doolhof van dwalingen der medici

iedereen afmeten hoe eerlijk die handel is. Doctoren, barbiers,
badhouders 120 , leerlingen, knecht en schurken. Moet daar een
lam van komen? Uiteindelijk levert dat een wolf op! Met die
moet ik te voet hollen en hem berijden. In elk geval troost het
mij allerwegen, dat ik volhard en blijf, terwijl zij verdwijnen en
men hen verkeerd begrijpt. Ook is het zo, dat doctoren zich over
mij beklagen. Dat is niet vreemd, want het zeggen van de
waarheid doet iemand pijn wiens list aan den dag wordt
gebracht. Hoevelen zijn er echter, die daarom gunstig over mij
spreken? Daar zijn ook doctoren onder. Verder zijn de apothekers
mij vijandig gezind. Zij zeggen dat ik zeldzaam, wonderlijk
ben, et cetera. Niemand kan mij recht doen, terwijl toch
eenieder die redelijk handelt mij recht kan doen. Doch er is mij
niets aan gelegen, dat ik een vervangingsmiddel 121 geef, feces in
plaats van musk 122 . En ook niet, dat ik het leerlingenboek 123 , het
vervangingsmiddel, toelaat en aanvaard, noch voor gebruik
toesta. Van datgene wat zij mijzelf geven, is niet een derde deel
goed, en verder in het geheel niets goeds, en ook niet van
gedeelten waarvan zij zeggen dat het dat is. Moet ik mijn zieken
het vervangingsmiddel toedienen dat niets uithaalt? Dat zou mij
tot schande, en mijn zieken tot verderf leiden, en wellicht de
dood in leiden. Zo ik dat meld op de mij aangeboren wijze, die
ik zeer vriendelijk inschat en acht, noemen de leeglopers 124 dat
een toornige, wonderlijke wijze. Andere doctoren zouden niet
zo zijn; alleen ik. Daarbij schrijf ik korte recepten, niet van
120
“Bader”, in de zin van chirurgen die een badhuis dreven,
aderlatingen uitvoerden en body scrubs toepasten.
121
“Quid pro Quo”, „voor wat, hoort wat‟. Volgens Sudhoff werd
deze term in de middeleeuwen gebruikt voor een farmacologisch
vervangingsmiddel wanneer het origineel niet voorhanden was.
122
“Merdum pro Musco”.
123
“Bachantenbuch”. Een „Bachant‟ was in de 15e en 16e eeuw een
aankomend student.
124
“Dickendacker”, een onomatopee. Feitelijk: „dobbelaars‟.
68