Zeven verdedigingen en de doolhof van dwalingen der medici

Mij is ook tegengeworpen, dat ik de ziekten nieuwe namen
geef die niemand kent, noch begrijpt. Waarom blijf ik niet bij
de oude naamgevingen? Hoe kan ik de oude namen gebruiken,
terwijl ze niet tot de kern gaan van waaruit de ziekte voortkomt,
en het slechts overkoepelende namen zijn, waarvan waarachtig
niemand weet of hij met die naam de ziekte al dan niet recht
doet? Waarom zou ik - nu ik een dergelijke onzekere
motivering aantref en onderken - mij druk maken over de
namen? Wanneer ik de ziekte begrijp en ken, kan ik die zelf wel
een naam geven. Hoe zal ik haar noemen: „apoplexis‟ 68 of
„apoplexia‟? Waarom zal ik mij ermee bezighouden of
verlamming veroorzaakt of opgelopen wordt? En of caducus
fulguris 69 „epilentia‟ of „epilepsia‟ heet? En wat kan het mij
schelen of die Grieks, Arabisch of uit de Algäu is? Ik
bekommer mij er slechts om, de oorsprong van een ziekte en de
genezing daarvan te ontdekken, en in de naam ervan tot
uitdrukking te laten komen. Verder zijn het slechts kwesties die
alleen maar tijd kosten door nutteloos geklets.
Opdat ik u verder onderwijs geef met betrekking tot de nieuwe
ziekten, meld ik, dat er op tal van manieren nog vele andere
redenen zijn, die ertoe dwingen op zoek te gaan naar nieuwe
ziekten. En wel omdat de hemel iedere dag in beweging is en
dagelijks zijn karakter verandert. De oorzaak is, dat ook die
ouder wordt. Want op dezelfde wijze verandert een kind dat
geboren wordt, als het ouder wordt; en hoe meer, des te
ongelijker wordt het aan zijn jeugd, totdat het moment van de
dood is aangebroken. Nu is de hemel ook een kind geweest,
heeft hij eveneens een aanvang gehad, en is hij qua einde
voorbestemd, net als de mens, en met de dood omgeven en
verbonden. Zoals ieder ding verandert bij het ouder worden, zo
veranderen ook de werken. Wanneer nu de werken veranderen,
wat baat mij dan de knoet van de jonge kinderen? Ik spreek
over de huidige monarchie, vanwege de ouderdom van het
68 Beroerte.
69 “flitsende ziekte‟.
45