Zeven verdedigingen en de doolhof van dwalingen der medici

HET NEGENDE HOOFDSTUK - OVER HET BOEK HOE
MEN DE MEDISCHE KUNST MOET VINDEN; NIET
DOOR SPECULEREN, DOCH DOOR EEN ZEKERE
OPENBARING
De geneeskunde moet een zekere basis hebben, die niet in
fantasie vanuit het hoofd komt, doch die geschiedt door een
waarachtig verkondigen en onderrichten. Daarom moet gij
allereerst weten, dat de ziekten verborgen zijn, evenals de
artsenij. Onder deze twee is er niets wat door het aardse gedaan
of uitgevonden moet worden, want het moet door het astrale
lichaam geschieden dat ze in de natuur ziet, zoals de zon door
een glas. Verder moet men weten, langs welke weg de
verborgen dingen die in het aardse lichaam niet zichtbaar zijn,
gevonden moeten worden. Hieruit volgt, dat alle dingen door de
magie kenbaar worden, zowel door hun soort als door de
kabbala, de kabbalistiek, et cetera. Die zijn het, die van de
verborgen natuur alle heimelijkheid openbaren. Het is nodig en
redelijk dat een arts hierin onderwezen wordt en ermee bekend
is. Zo niet, dan is hij een dwalende en goedwillende in de
geneeskunde, die meer op bedrog gericht is dan op de waarheid.
Daarvan vormt hij zelf het bewijs. Want de magie is de
anatomie van de geneeskunde. Op dezelfde wijze als waarop
een slager een rund uitbeent en men alles ziet wat daar in zit, en
hoe het is, hetgeen men niet door de huid heen kan zien, zo
beent ook de magie alle delen der geneeskunde uit waarin de
remedies zitten, namelijk in het lichaam. Want zoals de mens
zowel op de ene als op de andere plek zijn organen 276 in zich
heeft, hetgeen de fysische anatomie aantoont, zo zitten er in de
gewassen ook organen. Dat wil zeggen een hart, dat wil zeggen
een lever, dat wil zeggen een milt, et cetera, naar de inhoud van
de mens. Dat alle harten voor het oog een hart zijn, betekent
niets. Het gaat namelijk om een kracht, een hoedanigheid, die
276 “Glieder”, „ledematen‟, doch hier breder bedoeld.
129