Zeven verdedigingen en de doolhof van dwalingen der medici

de artsenij. Dan is de artsenij aanwezig. De alchemie en het
beroep van Vulcanus zijn dan aanwezig. Hij is een apotheker en
een laborant van de artsenij. En zoals het dikwijls geschiedt dat
gedegen goud, zilver, et cetera, gevonden worden, zo wordt ook
dikwijls een gedegen artsenij gevonden. Die is zoveel te eerder
gescheiden en bereid, net zoals het gedegen zilver slechts
gefulmineerd 223 en gebrand behoeft te worden. Wanneer dit
alles geschied is, dus dat de artsenij naar de inhoud van de kunst
der alchemie bereid is, wordt ze aan de zieke toegediend,
zoals 224 aan een gezonde zijn spijs. Ik geef een voorbeeld met
brood. De hogere kunst van de alchemie in de bakoven vermag
daar niet een eindproduct 225 van te maken, een resultaat; alleen
een tussenproduct 226 . Dat wil zeggen, dat de natuur het begin
maakt, tot aan de oogst. Daarna snijdt, maalt en bakt de
alchemie het, tot aan de mond. Nu is het uitstekend, en is het
tussenproduct tot stand gekomen. Nu vangt de alchemie van de
microkosmos aan. De persoon heeft de oerstof 227 in de mond,
dat wil zeggen, brood. Hij kauwt het. Dat is het eerste werk.
Daarna komt het in de maag. Dan wordt het de andere stof. Die
werkt erop in, zodat het tot bloed en vlees wordt. Dat is de
eindstof. Er is nog een andere alchemie aan de orde. Zwakheid,
dat is de oerstof. Daarna volgt een afname 228 , de tweede stof 229 .
De dood is de eindstof. En verder is de oerstof de verrotting.
Tot slot volgt de eindconsumptie, die stof en aarde 230 is. Zo
223
“Fulminirn”. Vertaling onzeker, vooral nu het woord overgankelijk
wordt gebruikt. „Bebliksemen‟ zou het equivalent kunnen zijn.
224
“oder”, „of‟, hetgeen hier niet logisch is.
225
“Ultimam materiam”.
226
“mediam materiam”.
227
“primam materiam”.
228
“declinatio”.
229
“secunda materia”. Bij al deze benamingen gaat het dus om de
materie of stof, in te delen naar een begin, een ontwikkelingsfase en
een eindresultaat.
230
“pulvis et terra”.
108