Zeven verdedigingen en de doolhof van dwalingen der medici

HET VIJFDE HOOFDSTUK - OVER HET BOEK DER
ALCHEMIE, ZONDER HETWELK DE ARTS GEEN ARTS
KAN ZIJN
Ook het vijfde boek behoort men te leren. Vanwege zijn naam
echter, is het voor sommigen onaangenaam. Maar hoe kan een
wijs man die er vanaf weet, datgene vijandig zijn wat misbruikt
wordt? Wie kan er wat op een vernislaag tegen hebben,
wanneer de schilder daar iets unieks van maakt? Wie kan iets
tegen een steen hebben die door de beeldhouwer verknoeid is?
En voorts geldt: voor wie kan de alchemie vijand zijn,
aangezien deze niet schuldig is? Hij daarentegen is schuldig die
er niet echt wat van afweet, die haar niet echt nodig heeft. Wie
is iemand tot vijand die zelf niemand beledigt? Wie kan het een
hond kwalijk nemen dat hij bijt, wanneer men hem op zijn
staart trapt? Welk van beide beveelt de keizer dat er aan de galg
moet worden gehangen? De dief of hetgeen hij gestolen heeft?
Vanzelfsprekend de dief. Daarom moet kennis niet veracht
worden omdat er onkundigen zijn.
Het is een kunst die noodzakelijk is en aanwezig moet zijn. En
in haar is de kunst van Vulcanus. Daarom moet men weten, wat
Vulcanus vermag. De alchemie is een kunst; Vulcanus is in haar
een kunstenaar. Wie de Vulcanus is, die is de kunst machtig;
wie hem niet is, die is haar in het geheel niet machtig. Gij moet
allereerst de dingen van deze kunst weten te begrijpen, en dat
God alle dingen heeft geschapen, en wel iets uit niets. Dat iets
is een zaad. Het zaad produceert het resultaat 221 van zijn
voorbestemming en zijn taak. En zoals uit het niets tot aan het
resultaat alle dingen geschapen zijn, is er niets wat reeds een
resultaat is. Dat wil zeggen, het gaat tot aan het resultaat, maar
vormt niet het gehele resultaat, want Vulcanus moet het
voltooien. De dingen zijn tot zover geschapen, dat ze in onze
221 “das Ende”.
106