Zeven verdedigingen en de doolhof van dwalingen der medici

en gij moet u niet door de substantie, en wat de ogen voor ogen
staat, laten misleiden. Daarom is door sommigen goed gesproken,
die zeggen: waar de filosoof ophoudt, daar vangt de arts
aan. Dat krijgt in die zin vorm, dat de filosoof de grote wereld
onderkent in de hemel en op aarde, en in alle voortbrengselen.
Dan bezit hij de kennis om de kleine wereld te begrijpen. Wie
in een dergelijke filosofie en lering niet thuis is, kan de
microkosmos niet kennen, en wat hij over de aard van de mens
schrijft, is niets beter dan zoals de blinde over kleur spreekt. Hij
verbeeldt zich slechts, hij droomt er slechts over, en ziet de
gouden bergen 220 in Spanje. Daarom is het redelijk dat ik u
voorhoud, dat ge in dit vierde boek moet studeren, aangezien
daarin meer grondslag is dan in enig ander dat uit de pen vloeit.
Gij moet het weten. Die anderen schreven net als iemand die de
mens zou willen beschrijven vanuit de spiegel. Die brengt er
niets van terecht, behalve dan de gedaante. Verder weet hij niet
wat er in, of achter hem is, en heeft hij net zoveel fundering in
zijn schrijven als een kalf dat een nieuwe deur bekijkt. Een
dergelijk kalververstand en het portret van de spiegel hebben de
pseudomedici tot pilaren gemaakt.
220 “Aureos Montes”.
105