ve l\atholieke * Journalist

More documents

Recommendations

Info

eigenaardige welwillendheid werd toegegeven dat de krant die zwaar verantwoordelijke zedelijke taak om tal van redenen toch niet zou kunnen volbrengen. Van uitgeverszijde is door Paul Brand ter vergadering van Sint Jan al op het grote gevaar van I.D.I.L. gewezen, voordat het van de zijde der schrijvers beklemtoond werd. Afgezien van dit gevaar echter (een der grootste gevaren, waardoor het katholieke bevolkingsdeel wordt bedreigd, is de drang, om door middci van organisatie tot algemeen gelden de verbodsbepalingen te komen) moet men blijven inzien, dat de krant geen orgaan ter opstelling van geestelijke verkeersregels is, maar een orgaan ter verspreiding en beoordeling van nieuwsberichten. ET verschijnen van een belang H wekkend boek is nieuws, evenals het uitbreken van een brand, het aftreden van een minister of de uitslag van een wedstrijd. Zulk nieuws te toetsen op zijn waarde, dient te geschieden uit een cultureel normbesef, dat zich uiteraard zedelijk moet' kunnen verantwoorden. Cultureel normbesef is echter niet hetzelfde als de uitstekende toepassing van voorzichtigheidsmaatregelen of hetgeen hier soms zeer ten onrechte op lijkt. Het vraagt bij gerechtvaardigde voorzichtigheid ook noodzakelijke vrijmoedigheid. Men kan zijn gedragingen mee geheel laten voorschrijven door angst voor werkelijke of denkbeeldige gevaren Men moet zich minstens evenzeer laten leiden door verworven inzicht redelijke verwachting en gegronde hoop. Cultureel normbesef af te scheiden van alle historische kennis zou even onmogelijk zijn als het te vereenzelvigen met behoudzucht jegens elk vooroordeel. Het is niet waarschijnlijk, dat in de eerstkomende kwarteeuw de woordencombinatie ,,goed katholiek" toegepast op mens of boek geheel anders van betekenis zal worden dan ze was in de vijf en twintig jaren, op de feestvergadering van Sint Jan herdacht. Toch zijn er tekenen, dat een lichte semantische wijziging aan deze uitdrukking blijft voorbehouden. NS katholieke publiek — aldus O Van Duinkerken — hecht gelukkig een grote gemoedswaarde aan het antwoord op de vraag, of mens of boek „goed katholiek" zijn, maar wat het hier precies mee bedoelt, weet het zelf niet altijd onder passende woorden te brengen. De toetsing vertrouwt het blijkbaar toe aan bevoegden, maar de bevoegden voor de kansel en de bevoegden voor de tribune hebben wederzijds te waken, dat hun opvatting over de begripsinhoud van de woorden „goed katholiek" niet verder uiteenloopt dan hun verschillende functies gedogen. De fluctuaties der betekenis te laten bepalen door een naamloze groep van „geschikte onbekwamen", is niet raadzaam. Haar dictatoriaal te beheersen is goddank niet lang 2 Bij groot dagblad in het Zuiden des lands is plaats voor een katholiek JOURNALIST met ervaring 1 en degelijke vooropleidïinig. Van sollicitanten wordt verwacht, dat zij prima verölaggeverstalienten hebben, eigen initiatief ontplooien, in het redectieigeheel een stuwend element mede zijn en de mentaliteit van de Zuidelijke bevolking, vooral ook die ten pliattélande, volledig aanvoelen. Brieven met uitvoerige inlciittagen onder Z. K. 3353, Adv. Bur. De la Mar, Amsterdam. ^. J Hearst is geen Pauselijk Graaf Een dementi, dat niet kon uitblijven E vermelding van onderscheidin D gen geeft ons menigmaal een klein schokje, zij het ook niet zo hevig als waarover collega Elias na de jongste lintjesregen in Elsevier zulk een geestige boutade heeft geschreven. Het gebeurt namelijk wel eens, dat onze eerste reactie daarop — en ik bezweer u, dat „jeuk in het knoopsgat" er vreemd aan is — zich formuleert in: „Wat? Die vent!" Laten wij er aan toevoegen, dat ons dit niet alleen bij het lezen van koninklijke — en van buitenlandse! — decoraties ontsnapt, maar evenzeer als we eens de pauselijke knoopsgatvullinkjes nagaan, die we in de loop der jaren hebben moeten opnemen. We hebben iets nog ergers gezegd, toen we onder „Wist u dat"... in „De Journalist" moesten lezen, dat de befaamde William Randolph Hearst niets minder dan pauselijk graaf zou geworden zijn. Deze titel is in onze contreien zeldzaam; een enkele warenhuiseigenaar voert ze en vroeger in West-Brabant een bankier, alles vanwege hun verdiensten voor de Kerk. Voorts waren diverse leden van ons Hoogwaardig Episcopaat pauselijk graaf. Opgemerkt zij, dat onze wet deze titel niet erkent, al belet ze niemand een kroon met negen parels boven zijn naamcijfer op zijn autoportier te schilderen. Maar dat nu Citizen Kane ook al in de pauselijk adel moest worden ingelijfd het was ons, 's mans verleden kennende (net als dat van zo- •vele andere geridderden) al te bar. Aan de titel krantenkoning had deze beheerder van de Yellow Press toch wel genoeg, dacht ons. mogelijk. Haar door voorzichtige, maar toch niet kruidenierlijke weging en overweging met aandacht beurtelings te volgen en te leiden, is een voorwaarde der verantwoordelijkheid. Dit betekent: een voorwaarde der vrijheid. ">> AT is er intussen gebeurd? Zo W goed als hier te lande bepaalde grote gebaren aan de gemeenschap beloond worden — voor het schenken van een museum of van een mooi dorpsraadhuis krijgt u de Nederlandse Leeuw in uw knoopsgat gesprongen — zo is dat bij kerkelijke onderscheidingen ook. De bisschop van Monterey-Fresno in Californië blijkt niet de gewetenloze speler met wereldbelangen, niet de promotor van de Spaans-Amerikaanse oorlog (The Brass Cheque) doch de bevorderaar van de restauratie van oude missiekerken in zijn gebied voor een decoratie vanwege de Heilige Stoel te hebben voorgedragen. U kunt dit lezen in een telegram van Ass. Press in de New York Herald Tribune van 12 October IX De vertegenwoordiger van de bisschop, rev. George Yahn, heeft verklaard, dat voor Hearst de orde van St. Sylvester was aangevraagd en dat op 10 November in de St. Janskathedraal van Fresno dit ereteken zou worden uitgereikt. Toen we dit lazen, hebben we geconcludeerd, dat het in ons land toch maar simpeltjes toegaat, waar de orde van St. Gregorius de Grote (Si- Sylvester staat een streepje lager genoteerd) gemeenlijk met een speechje van de deken op de pas t0 ^ rie of ten huize van de feesteli«o wordt opgespeld. De in Rome verschijnende Daily American wist zeli" bijzonderheden te melden. Toen was het blijkbaar genoe-,- Er kwam een officiële, mede doo Radio Vaticana verspreide mededeling van de pauselijke staatssecret** rie, die een volledig dementi bevat- • Volgens Vaticaanse kringen — a a ' gehaald door Associated Press — l de voordracht van rngr. Willing afgewezen. Het enige, waarmee W 1 liam Randolph Hearst nu is g el "?f g gemaakt, is het dusgenaamde K-ru van Lateranen, een decoratie, die kanunniken van St. Jan van L.a L ranen kunnen verlenen. K Voor de hier en elders de za
Katholiek Perscongres op 16-18 Februari te Rome PHN internationale Katholieke persbijeenkomst te Luzern heef; de laatste voorbereidingen getroffen voor'het grote pers-congres, dat op 16, 17 en 18 Februari 1950 te Rome zal worden gehouden. Dit pers-congres, dat een der belangrijkste gebeurtenissen van het Heilig Jaar belooft te worden, zal als algemeen thema hebben: „De Katholieke pers in dienst van de waarheid, de gerechtigheid en de vrede", dat door tal van vooraanstaande sprekers zal worden behandeld in de algemene secties, terwijl de bijzondere secties de arbeid van de Permanente Commissie en van het Bureau zullen behandelen. ^ Aan het congres kunnen deelnemen als daadwerkelijke leden (dus met recht van spreken en stemmen) alle katholieke journalisten, terwijl de katholieke publicisten in elk geval aan de besprekingen mogen deelnemen. De Heilige Vader heeft zich persoonlijk met de voorbereidingen van dit Perscongres bezig gehouden, omdat Hij deze grandioze samenkomst te Rome van katholieke journalisten uit alle delen van de wereld als eeii der belangrijkste feiten van het komende Heilig Jaar beschouwt. Voor inlichtingen en mededelingen kunnen katholieke journalisten zich wenden tot het Algemeen Congressecretariaat, of tot ons eigen secretariaat KNJK, dat zakelijke mededelingen uit Rome zal ontvangen. . De Gelderlander 75 jaar dagblad Zaterdag 1 October vierde De Gelderlander als dagblad zijn 75-jarig jubilé. Zoals wij in het begin van dit jaar, toen De Gelderlander zijn eeuwfeest vierde, hebben beschreven, dateert de stichting van dat blad al van vroeger datum, van 1848. Maar het boorüngske, dat Simon Petrus Langendam toen ter wereld bracht, was een weekblaadje, een onaanzienlijk dingske met een paar honderd abonne's en anderhalve advertentie. Dit Weekblaadje groeide geleidelijk uit, gang na enkele jaren tweemaal per Week verschijnen, totdat op 1 October 1874, de toenmalige eigenaar Simon ! Petrus Langendam de gewichtige stap dorst wagen en in zijn drukker ij.tje De Gelderlander als dagblad ging uitgeven. Het was een curieus klein blaadje, bestaande uit vier Pagina's; de bladspiegel der pagina's Was 34 cm hoog en 23 cm breed. Op elke pagina stonden maar drie kolommetjes. LEKEN IN DE KERK E eeuwige Herder en Bestuur D der onzer zielen heeft, met de bedoeling om het heilbrengend werk der verlossing te bestendigen, de Heilige Kerk willen stichten, waarin, als in het huis van den levenden God, alle gelovigen door de band van één geloof en één liefde zouden worden samengehouden." Aldus luidt de plechtige uitspraak van het hoogste kerkelijk leergezag, de Bisschoppen van heel de wereld samen met de Opperherder, de Bisschop van Rome. Als we dit lezen en gelovend aanvaarden staan we midden in het Mysterie der Kerk, waarin de Menswording van Gods Zoon zich voortzet. Het heilbrengend werk der verlossing bestendigen, dat is in diepste werkelijkheid het wezen der Kerk en het eigenlijke doel, dat Jezus Christus haar stichter, beoogde. Hoe heilzaam de inwerking en de invloed der Kerk ook moge geweest zijn en nu nog zijn op wetenschappelijk, cultureel en maatschappelijk gebied, toch is dit alles Volkomen ondergeschikt aan dit éne ontzagwekkende: de Kerk is de voortzetster van Christus' verlossingswerk. Door haar moeten de kostbare vruchten van het levensoffer des Heren, toen door de dood van de Godmens het Leven overwon, aan alle mensen worden meegedeeld. IT is de verheven taak der Kerk. D Dus van allen, die in de Kerk, Gods huis, door de band van één geloof en één liefde worden samengehouden. Maar is dit medewerken aan het verlossingswerk niet juist de eigen functie van die uitverkoren leden der Kerk, die gezonden zijn om „te dopen, te prediken en te onderrichten"? Worden niet juist daarom enkelen ;,uitgenomen uit het volk en ten bate'der mensen aangesteld voor hun betrekkingen tot God?" (Hebr. 5, 1). Zij worden gewijd om als priester in de kracht van de Heilige Geest het eucharistisch offer te vieren en in de naam van God zonder te vergeven, om middelaar te zijn tussen God en de mensen. Zijn zij dan niet de weg, waarlangs de mensen kunnen gaan tot God en waarlangs God wil afdalen onder de mensen? Inderdaad, de wijdingsmacht en de leermacht werd door Christus geschonken aan de twaalf mannen, die Hij uitkoos en aan de Bisschoppen en priesters, die dit heilbrengend werk zouden voortzetten. OCH in de Kerk zijn vele en ver D scheiden ledematen: ,,er is verscheidenheid van genadegaven, maar er is slechts één Geest en verscheidenheid van bediening, maar slechts één Heer en verscheidenheid van werkingen, maar slechts één God, die allen in allen werkt (1 Cor. 12, 46). Deze éne Heer riep allen, priesters en leken, tot zijn Kerk en wanneer geheel de Kerk, zoals het Con cilie leert, het werk der verlossing moet voortzetten en duurzaam maken, dan hebben ook de leken, op hun eigen wijze, deel aan deze taak. De verlossingsmacht van Christus leeft ook voort in de ledematen der Kerk, die wel niet door het karakter der priesterwijding, maar toch wel door dat van het Doopsel en Vormsel getekend zijn. Een heerlijke macht, waaruit een dure plicht volgt. „Wij verlangen, dat allen, die de Kerk als hun Moeder beschouwen, ernstig overdenken, dat he* de plicht \£ niet slechts van de priesters en van hen, die zich in het religieuze leven aan God hebben gewijd, maar ook van de overige leden van het Mystieke Lichaam van Jezus Christus, ingespannen en naarstig, overeenkomstig ieders rang, mede te werken aan de opbouw en uitbreiding van dit Lichaam". Aldus spreekt Paus Pius XII in zijn Encycliek over het Mystieke Lichaam. ET is een verheugend verschijn H sel, dat in de naoorlogse jaren de leken meer dan vroeger doordrongen zijn van deze uitverkiezing en ook van deze verplichting. In dit opzicht mogen we de katholieke journalist zeker bevoorrecht noemen. Want naast persoonlijk geestelijk leven en andere activiteit biedt juist zijn eigen taak, publiciteit in katholieke geest, een unieke gelegenheid tot medewerking aan de opbouw van het Rijk Gods. P. HEYMEIJER S.J. Geestelijk Raadsman. • December, maand der verrassingen, nadert I Keet langer denken... * geschenken I
Page 1: m MA J~l 19 4e Jaari OVEMBER 1949 v
Page 5 and 6: POLITIEK IN DE I.O.J. Federatiebest
Page 7 and 8: „Reclame in de redactiékoiommen
Page 9 and 10: Zijn de dagen van de linotype getel
Page 11 and 12: De pers in N Wenen zijn méér dan
Page 13 and 14: voor de rechtbank in discussie is,
Page 15 and 16: Het mannetje met de rijksdaalder kl
Page 17 and 18: Ministerie jyan 'Propaganda control
Page 19 and 20: BOEKEN ~ JOURNALISTEN The British P
Page 21 and 22: SPORTJOURNALISTIEK EN EEN •• "-
Page 23: IN AMERIKA IS HET BETER Een land he

ve l\atholieke * Journalist

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?