JOU VOORBEREIDING - CUM Books

DEEL EEN
JOU VOORBEREIDING

1
ONS DIEPSTE DORS
Eers jou eie, eerstehandse ervaring
Na ’n lang, warm reis te voet, gaan sit Jesus moeg en dors by ’n
put waaruit Hy nie water kan kry nie. Daar kom ’n vrou aan
wat ook water kort en sy het ’n skepding. Jesus vra haar water
en daar ont wikkel ’n gesprek tussen hulle waarin onder andere
die volgende gesê word (Joh 4:13-15):
Jesus antwoord haar: “Elkeen wat van hierdie water drink, sal weer
dors kry;
maar wie van die water gedrink het wat Ek hom sal gee,
sal in alle ewigheid nooit dors kry nie.
Nee, die water wat Ek hom sal gee,
sal in hom ’n fontein wees met water wat opborrel en vir hom
die ewige lewe gee.”
Die vrou het vir Hom gesê:
“Meneer, gee vir my van daardie water,
sodat ek nie weer dors sal kry en hier hoef te kom water haal nie.”
Ek nooi jou om die volgende metode te volg om hierdie gedeelte
nader te beleef:
1. lees dit ’n paar keer, ook hardop as jy wil
13

’n Dieper dors
2. kies een woord wat nou die duidelikste met jou praat (dit moet
’n woord wees wat jy in die verband verstaan)
3. sluit jou oë en spandeer twee minute of so om net na dié woord
te sit en luister (daar sal ander gedagtes ook deur jou kop beweeg
en dit moet jy as doodnatuurlik aanvaar, net solank jy jou
aandag weer tel kens rustig en sagkens kan terugbring na jou
woord, dalk deur dit net in jou kop te hoor)
4. antwoord die Here oor die saak
Ken ek dors?
Die meeste van ons het nie veel ervaring van ernstige dors nie. Ek kan
eintlik net een keer onthou. Dit was ’n nagmars saam met die Voortrekkers
toe ek so 15 was. Dit was ’n warm aand en ons moes kilo meters
deur digte bosveld naby Roodeplaatdam beweeg. Ons het nie besef
ons moet water saamneem nie. Toe ons uiteindelik by die kamp vuur
uitkom, was daar goedkoop koffi e, maar ek glo nie koffi e het al ooit vir
my so lekker gesmaak nie. Kan jy ’n soortgelyke ervaring op roep? Onthou
jy hoe droog jou mond en keel was en hoe jy na water ge smag het?
Daar is stories in Johannes wat ons kan help om nader te kom
aan die gevoel van fi sieke dors. Jesus is te voet op ’n reis van in totaal
sowat 100 kilometer. Op hierdie dag het hulle seker vroeg vertrek en
wanneer die son op sy warmste is, gaan sit Jesus moeg by ’n put. Dis
diep en Hy het nie ’n skepding nie, sodat Hy die water kan sien en
ruik, maar niks daarvan kan kry nie. Toe het Hy seker gevoel hoe dit
is om dors te wees! Kom ons verbeel ons dat ons saam met Jesus in
dieselfde situasie sit.
Daar kom ’n vrou aan. Kom ons leef ons in haar lewe met water
in. Die put is ’n ent uit die dorp en daar is nie ’n pyp wat die water
bring nie. Al die water wat sy vir was, kook en drink nodig het, moet
sy opkatrol en aandra. Water is swaar! ’n 20 liter maak die meeste
14

Ons diepste dors
mense gou moeg. As sy ooit ’n bietjie lam gevoel het om water te
gaan haal, sou sy dors leer ken het.
Voel ek my dieper dors?
Johannes sê daar is nóg ’n soort dors, dieper, belangriker, onmoontlik
om self te les.
Ken ons dit en weet ons hoe dit voel? Hierdie dors lê so diep dat
dit moeilik is om te ken. As ’n mens opmerksaam is oor jou eie binnewêreld
kom jy mos met jare agter dat ook ander dieper ge voelens
oor die lewe dikwels so laag lê dat jy hulle
nie maklik leer ken nie. Die dors waaroor ons
nou praat, is die heel diepste gevoel wat daar
in ’n mens se binneste skuil. Mense is anders
as die diere: nooit lê hulle hulleself heeltemal
neer by hoe dinge nou is nie; altyd voel hulle
dat daar nog iets meer moet wees; op die een
of ander manier, sterker of swakker, is die
ewi ge verlange altyd daar.
Dié verlange is deel van jou eintlike aard. Die Een na wie jy smag,
het jou gemaak (1:3), sodat jy nog voor jy tot geloof kom sy eiendom
is, sy eie mens (1:11) en sy lig jou wil verlig net omdat jy mens is (1:9).
Dit beteken jy is nie dors na jou Eienaar eers ná jy gehoor het hoe lief
Hy vir jou is nie, maar van die begin af, bloot omdat jy mens is. Jy
word eers wat jy gemaak is om te wees wanneer jy sy water drink. Die
smagting is nie bloot in jou kop nie, maar ook in jou hart en lyf, in al
jou selle. Die woorde van Psalm 63 is inherent deel van jou en smeek
om bewus te word: Ek soek U, o God, my God, ek dors na U; ek smag
na U soos in ’n dor en droë land, ’n land sonder water. As jy dié dors
nie voel nie en dié water nie kry nie, is jy van jouself vervreem, maar
wan neer jy dit ontvang, vind jy jou en kan jy ten volle jouself word,
voluit lewendig wees. Dié dors lê so diep dat ’n mens dit nie maklik
goed voel nie. Daar is ander kragte in jou wat dié dors wil onderdruk,
15
Die dors waaroor
ons nou praat, is
die heel diepste
gevoel wat daar
in ’n mens se
binneste skuil.

’n Dieper dors
want as dié dors jou beweeg, word jy omvorm.
Verder is dié dors in elke mens uniek, in elkeen anders as in al die
ander. Jy het jou eie smaak vir die lewe. Net jy weet wat die diepste
bewegings in jou hart begeer en waarin hulle tevrede tot rus sal kom.
Die enigste ander een wat dit weet, is die Kenner van ons harte. Hy
het ons elkeen so uniek gemaak en weet. Dis nou hoe groot die ewige
Kenner is: Hy ontmoet jou telkens waar jy is, in terme van hoe jou
verlange nou lê. Daarom kan niemand anders vir jou sê hoe jy jou
dors moet les nie – dis ’n saak tussen jou en die Kenner. Baie sal jou
op hierdie diepste vlak probeer lei, maar jy kan hopelik sien dat dié
wat dit probeer, nie wys is nie.
Ons kan dié dors skaars verstaan en beskryf, omdat die Water waarna
dit smag grootser is as wat ons mensies kan begryp. Dit smag nie
bloot na iets wat die ewige Een kan gee nie, maar na die ewi ge Een self,
die groot Diepte van die lewe, ver bo ons verstaan. Na hierdie ge heimenisvolle
Water strek jou dors sigself uit, daarvan wil dit al meer hê.
Daarom is die groot vraag vir hierdie dagreis: Voel ek my dors?
Dis van die kosbaarste wat ek in my binneste het, want dit draai my
na die water van die lewe toe. By tye kan dit ’n sterk opstand wees
teen hoe dinge nou in my lewe en binnewêreld is, ’n opstand wat my
vir nuwe moontlikhede oopstel.
Hoe word my dors geles?
Ek kan hierdie dors nie les deur self na water te soek nie. Dan sal
ek telkens weer by mindere fonteine uitkom – al die goeie en slegte
sigbare dinge wat dors tydelik les – want dié kan ek self kry. Dan sal
ek soos die Samaritaanse vrou wees wat telkens weer dors kry en moet
kom water haal (4:15).
Maar die omgekeerde kan gebeur en dan sal ek vind dat ek in alle
ewigheid nooit dors kry nie (4:14). Hoe gebeur dit? Wanneer God sy
dors les deur my te vind. Johannes suggereer dat dit nie net ons is wat
dors nie, maar dat God ook dors is vir die vriendskap van mense.
16

Ons diepste dors
Jesus vra die Samaritaanse vrou water, maar eintlik wil Hy haar en
die ander van haar dorp hê. Die storie handel oor sy dors vir Samaritane.
Sy dissipels gaan koop kos in die dorp, maar verstaan nie wat
gebeur nie. Jesus moet verduidelik: Ek het
voed sel om te eet waarvan julle nie weet nie, en
dit is om die wil te doen van Hom wat My gestuur
het, en om sy werk te voltooi – en dit is om
men se te wen (4:32, 34). God stil sy hon ger en
dors met mense. Hy dors na elkeen van ons.
My dors is dus eintlik die eggo van God
se dors in my binneste. Omdat die Vader na my dors, dors ek na
Hom. Hy het my gemaak omdat Hy na ’n liefdesverhouding met
my smag – daarom smag ek na Hom. Hy verlang daarna dat ek met
Hom verbonde moet wees, en daarom gee Hy die dors daarna in my
binneste. Die dors wat ek voel, is eintlik sy dors!
Soos met die vrou by die put, knoop Hy die gesprek met my aan.
Ek kan wegdraai, of my laat betrek, sodat sy woorde my bewus maak
van my dors en my sy water laat vra. Dan is ek gevind en word ek na
die ware water gelei.
Nader aan jou eie ervaring
• Wil jy Psalm 63 se woorde met jou hele hart nasê?
Ek soek U, o God, my God, ek dors na U; ek smag na U soos in
’n dor en droë land, ’n land sonder water.
• Watter verskil maak dit aan jou gevoelens as jy jou na dié
plek laat lei?
Om vinnig terug te kyk voor ek met môre se dagreis begin
Het ek die afgelope dag bewus geword van my dieper dors?
17
Ek kan hierdie
dors nie les
deur self na
water te soek nie.