VSOA-Onderwijs laakt standpunt Jong VLD ivm. vaste benoeming

Ondanks de meesten van Jong VLD al dan niet van de schoolbanken
zijn, zouden zij meer voeling moeten hebben met de onderwijswereld.
Zij gaan voorbij aan de reële problematiek zoals onstabiele betrekkingen,
interim na interim, ongekende administratieve last, duivel-doe-al-syndroom
(onderwijs moet alle problemen oplossen in
een snel veranderende maatschap-pij), ontoereikende middelen, beperkte
verloning, onderwaardering, weinig tot geen doorgroeimogelijkheden,
verbaal en/of fysiek geweld, sociale achterstelling…
Dit zijn de werke-lijke redenen, waarom jonge leerkrachten
afhaken, zeker in de stad. Zowel prille én zeer ervaren leerkrachten
willen samen zich met hart en ziel inzetten en de daaraan gekoppelde
erkenning krijgen, die ze verdienen.
Vaste voet onder de grond krijgen, werkzekerheid zijn evenzeer van
belang. Beginnende leerkrachten hebben het zelfs moeilijk, als ze
een hypothecaire lening willen afsluiten. In het onderwijs staan als
‘tijdelijke’ wordt nu nog meer dan vroeger door de banken beschouwd
als ‘onzeker’. Begrijpe wie kan : Volgens Jong VLD is dit
eenvoudig op te lossen door de vaste benoeming simpelweg af te
schaffen. Nu al verlaat 1/3 van het personeel binnen de 5 jaar het onderwijs.
Wil Jong VLD nog een grotere leegloop organiseren?! 1

VSOA-onderwijs wil Jong VLD er fijntjes op wijzen, dat onder de
toenmalige Open VLD-onderwijsminister Marleen Vanderpoorten
een studie is gedaan, waarin o.a. volgend besluit staat : concreet uitzicht
hebben op een vaste benoeming maakt deel uit van de verloning.
Daarenboven heeft zij destijds de onderwijspool opgericht, waardoor
beginnende leerkrach-ten een aanstelling voor een schooljaar konden
krijgen en vanuit de pool ter beschikking stonden voor verschillende
interims.
Sinds dan is de uitstroom -tijdelijk- een halt toegeroepen. Het blijft
jammer, dat haar SP.a-opvolger Frank Vandenbroucke in zijn bezuinigingsijver
de positieve effecten met één pennestreek heeft weggestreept.
De gevolgen zijn ondertussen zichtbaar : weer een leegloop, zoals
vroeger. Een herinvoering zit er niet in bij de huidige SP.a-minister
Pascal Smet. De door zijn voorganger en partij-genoot voorziene
Brussel-premie is zelfs geliquideerd, maar gelukkig blijft hij wel
achter de vaste benoeming staan. Zijn partijgenoot en toenmalig onderwijsminister
Luc Van den Bossche heeft zelfs laten onderzoeken,
wat de vaste benoeming opbrengt voor de overheid : vast benoemden
leerkrachten zijn goedkoper, meer bepaald omdat de sociale afdrachten
voor hen lager liggen tov tijdelijken.
De oudere leerkrachten hebben gemiddeld 10 jaar of nog langer
moeten wachten op een vaste benoeming. Dit is de erkenning voor
de dagelijkse tomeloze inzet van duizenden Vlaamse onderwijsmensen.
Schoolbesturen kunnen ieder jaar rekenen op hun vaste, bekwame
en gedreven krachten en voor de kinderen en ouders zijn het vertrouwde
gezichten. Kortom alle participanten varen er wel bij.
Het is overigens niet de eerste keer, dat Jong VLD persberichten
stuurt, die kant noch wal raken en vooral zonder kennis van zake gespuid
worden.
2

Rond nieuwjaar hekelde men de perequatie van de overheidspensioenen
nog. Aan dit mechanisme, waardoor de pensioenen gelijke tred
blijven houden met de evoluerende ambte-narenlonen, is al gesleuteld.
Gelukkig is dit mechanisme overeind gebleven en met een duidelijke
reden : een overheidspensioen is een vorm van uitgesteld
loon. De wedde van een ambtenaar is de ganse loopbaan vrij laag in
vergelijking met de privé-sector.
Dat Jong VLD deze compensatie op de koop toe wil afnemen, gaat
echt te ver. Wil men een betoog houden voor arm leven én arm sterven?!
De zgn. hoge ambtenarenpensioenen hebben eigenlijk een normaal,
leefbaar niveau. Het is tendentieus steevast te verwijzen naar
de uitzon-derlijk hoge pensioenen van enkele topambtenaren, rechters…
Deze bedragen zijn zeker geen gemiddelden en absoluut niet
representatief voor de geviseerde groep. Bovendien is de privé-sector
met een serieuze inhaalbeweging bezig door het invoeren van de 2 de
pensioenpijler.
VSOA-onderwijs wil geen Angelsaksische toestanden. Een ‘samenleving’
is pas haar naam waardig, als men solidair is, kansen creëert,
mensen stimuleert en niet betuttelt. CAO’s, ziek-te- en arbeidsongevallenverzekering,
werkloosheidsvergoeding voor wie getroffen
wordt door de harde economische wetten, een kwaliteitsvolle oudedag
met een behoorlijk pensioen zor-gen voor een veilig gevoel en
sociale vrede. Dat bepaalde systemen dienen gemoderniseerd te worden
is begrijpelijk; het afschaffen niet. Gisteren niet, vandaag niet,
morgen niet !!
3