2007 nr. 17 - Boissevain

Dr. MIA BOISSEVAIN (1878-1959)
– als destijds vrij doof en daardoor vrij saai neefje -
als hekkensluiters mee te wandelen achter een
groot groep vrolijk pratende familieleden.
Lagere school
Op een dag in september is het uit met de pret en
gaat Mia voor het eerst naar een lagere school aan
het Frederiksplein. Ze vindt naar school gaan niet
zo leuk en ze heeft moeite met de manier waarop
standsverschillen een rol spelen. Het jaar daarop
Vijf jongedames op de trap. V.l.n.r. bovenaan: Mia Boissevain (16 à 17 jaar), Jet Palthe,
Maria van Geurs en Sisi Blijdenstein. Onderaan: Stien Moltzer.
11
gaat ze naar een particuliere jongens- en meisjesschool,
die ze bepaald leuker vindt. Ze wordt een
bengel en is haantje de voorste bij spelletjes. Qua
leerprestaties behoorde ze waarschijnlijk tot de
goede maar niet uitstekende leerlingen. De laatste
jaren van de school had ze middelmatige onderwijzers
en het laatste jaar vond ze ronduit onaangenaam,
ook vanwege de spanningen tussen de
beginnende pubers.
Middelbare school
Vervolgens gaat Mia vijf jaar
naar de Middelbare School
voor meisjes. De school was
gevestigd in een van de
mooie huizen aan de
Heerengracht nabij de
Vijzelstraat en had de bijnaam
‘gouden meisjesschool’.
Deze was opgericht door een
groep vermogende
Amsterdammers, die extra
goed onderwijs voor hun
dochters wensten. Naast de
school hadden de meeste
meisjes nog piano-, zang- of
andere extra lessen, gymnastiek-
en godsdienstles.
Mia had ook pianoles en
ging naar catechisatie ten
huize van de dominee.
Daarbij zaten nog zo’n dertig
andere jonge meisjes, waaronder
meisjes die al een
betrekking hadden als
dienstbode. Over die schooljaren
had Mia gemengde
gevoelens: te weinig vrijheid,
huiswerk, extra lessen, piano
studeren en ander verplichtingen
maakten vooral dat ze
erg verlangde naar de tijd dat
ze de schooldeur voor goed
achter zich dicht kon doen.
Ze verbeeldde zich dat er
daarna een gouden tijd zou
aanbreken.