Vathorst Perspectief

VP
23
Vathorst Perspectief
EEN WERELD VAN VERSCHIL Jaargang 14 | September 2012
De Kas als ontmoetingspleK | samenwerKen aan groen en water
Samenwerken aan kwaliteit

COLOFON
Coördinatie en eindredactie:
Marjolein Hoogeveen
Concept & vormgeving:
Zwartbont / vormgeversgroep
Luc Reefman & Marco Manders
Lithografie:
BFC graphics & design bv
Drukwerk:
Reproka visuele communicatie
© Vathorst Perspectief is een
periodieke uitgave van
Ontwikkelingsbedrijf Vathorst
Beheer BV
(Amersfoort, september 2012)
Via de website kunt u zich ook
aanmelden voor de nieuwsbrief.
U ontvangt dan informatie over
het laatste nieuws, woonmanifestaties
en start
verkoop-bijeenkomsten.
Voor meer informatie over
het woningaanbod en wonen
in Vathorst:
www.vathorst.nl
Veenslagen 2
3825 RV Amersfoort
033 451 10 12
i-centrum@vathorst.com
Geopend:
Woensdag 10.00 - 17.00 uur
Donderdag 10.00 - 17.00 uur
Vrijdag 10.00 - 17.00 uur
Zaterdag 11.00 - 16.00 uur
Zondag 12.00 - 16.00 uur
Maandag op afspraak
Dinsdag op afspraak
Feestdagen gesloten
12
22
In dit nummer
14
BijDaphne in de Kas, voor ontmoeting en local food 3
De Kas in de Bron is een bijzondere uitspanning.
Geen traditionele horecagelegenheid, geen
buurtcentrum, maar een dorpshuis 3.0 dat dienst
doet als huiskamer voor bewoners van De Bron.
Kort Nieuws 6
Waterschap Vallei en Eem is waterpartner 8
Vathorst is een waterrijke wijk en daarom is er een
belangrijke rol weggelegd voor het waterschap.
Het is duidelijk dat het water aan Vathorst begint
te wennen en andersom. Wat komt er allemaal
kijken bij de juiste waterkwaliteit?
Adriaan Geuze: ‘De buitenruimte in Vathorst werkt’ 11
Wijkcoach Jacqueline van der Laan 12
De wijkcoach stimuleert wijkinitiatieven die de
mentale of lichamelijke gezondheid van bewoners
in Vathorst positief beïnvloeden. Hoe doet ze dat?
Binnenkijken bij de familie Versteeg 14
Special 17
20
26 29
Jutterseiland 18
Dagelijks beheer van de buitenruimte door 20
Beheer Vathorst
Kijkje in de keet 22
Jan Willem Leusink, werkvoorbereider en civiel
engineer en Wicher Hoekzema, directievoerder, zijn
dagelijks buiten bezig. Ze vinden hun werk duidelijk
leuk en daarom vertellen ze er uitvoerig over.
Wijkmakelaars zorgen voor samenwerking 24
De Ridder Groen 26
Frank de Ridder heeft een speciale plek in zijn hart
voor Vathorst, en niet alleen omdat hij er zelf jaren
woont met zijn gezin. Deze groenondernemer heeft
ook een passie voor toekomstbestendig groen.
Fit2Move is een bewogen onderneming! 29
Kwintes wil graag omwonenden betrekken bij 32
opvang bijzondere jongeren
In de achtertuin 34
Soms weet je niet wat je ziet. Nieuwbouwtuinen saai?
In dit artikel leest en ziet u waarom niet.
Nieuw concept BijDaphne in de Kas
Dorpshuis 3.0 in De Bron
BijDaphne in de Kas, is een geheel nieuw concept dat
zich moeilijk in een hokje laat plaatsen. Het is geen eetgelegenheid,
geen buurthuis, geen educatiecentrum en
geen moestuincomplex.
Maar wat is het dan wel? Voor het antwoord op deze
vraag zocht de redactie van Vathorst Perspectief Daphne
op, in haar Kas aan het Victoriameer in De Bron.
Daphe Bartels (43), inwoonster van Vathorst is moeder van een zoon van
vier. Ze heeft een enorme passie voor streekproducten, is horecaonderneemster
in hart en nieren en kind van ouders die een bloemenkas hadden.
Zie hier de ingrediënten voor haar nieuwste locatie: BijDaphne in de
Kas. ‘Mijn dorpshuis 3.0, een ontmoetingsplek voor alle Vathorsters, waar ik
85 mensen tegelijk van een eerlijke maaltijd kan laten genieten, maar ook
3 kinderen kan laten knutselen. De Kas moet een uitvalsbasis worden voor
nieuwe initiatieven in de wijk, niet alleen voor die van mijzelf, maar ook
voor leuke ideeën van anderen.’
thema
Bartels: ‘Aanvankelijk was het plan een theehuis te openen in De Bron,
maar als beoogd uitbater was ik in gesprek met Heijmans (eigenaar van
het gebouw, red.) en had het idee om de kas van mijn ouders hier te laten
plaatsen. Daar bleken toch te veel haken en ogen aan te zitten. Nu is het
dan deze kas geworden, ook een ‘echte’ maar dan meer geschikt voor
mensen dan voor planten.’
Streekproducten
Bij lokale en regionale boeren, scharrelslagers, moestuinen en ander
leveranciers van streekproducten is Daphne een goede bekende. Zij is al
jaren bezig met producten die met passie worden gemaakt. ‘Ik kook met
mijn hart en dat gaat een stuk makkelijk als ik met streekproducten werk’,
zo vertelt spraakwaterval Daphne. Zij heeft in het kader van Amersfoort
Hoofdstad van de Smaak zichzelf ten doel gesteld zoveel mogelijk
Vathorsters te laten kennismaken met streekproducten. ‘Dat wil ik onder
andere doen door het moestuinproject, samen met openbare basisschool
3

Atlantis en de buitenschoolse opvang. Door kinderen te betrekken bij het
aanleggen en onderhouden van een moestuin, wordt de relatie tussen wat
er buiten groeit en wat er op je bord ligt ineens een stuk duidelijker. Ik zou
graag zien dat binnen vijf jaar alle basisscholen in Vathorst een moestuin
hebben; bij de scholen zelf of bij de Kas. Daar is ruimte voor en ik zie dat
als een enorme verrijking voor de kinderen en voor de wijk. De eerste
spade voor de moestuin van 170m² bij mij voor de deur - ontworpen door
de mensen van Tuinpark Laakzijde- is de grond ingegaan. De moestuin is
verdeeld in vakken, waarin diverse kruiden en groenten worden gezaaid
of gepoot. Ook kijk ik alweer naar het najaar. Dan gaan de kinderen fruitboompjes
en aardbeien- en frambozen planten. Heel boeiend allemaal,
zeker als de kinderen hun zelf verbouwde producten verwerken in gerechten
die ze gaan maken tijdens de kookworkshops voor kinderen.’
Wijkactiviteiten
Daphne vertelt dat ze veel leuke plannen heeft om bewoners bij de Kas te
betrekken en ze zodoende ook aan de wijk te binden. ‘Mijn rol is mensen
verbinden met verrassende activiteiten. Zo denk ik aan de scharrelbox,
een abonnement op scharrelvlees van de lokale scharrelslager die wijkbewoners
via mij kunnen bestellen, aan het organiseren van zelfplukochtenden,
aan kookworkshops voor kinderen, aan het oprichten van een
leesclub, aan het bieden van werkplekken aan zzp-ers, aan knutselen voor
kinderen, aan educatieprojecten, leer-werkprojecten en zo kan ik nog wel
even doorgaan. Veel van de ideeën komen van mensen uit de wijk, van
andere (semi)professionals en natuurlijk uit mijn eigen brein’, zegt Daphne
lachend. ‘Ik ben al best ver met het uitwerken van veel van deze plannen
en in combinatie met een weekend-horecalocatie ben ik helemaal in mijn
element hier in mijn dorpshuis, op de rand van stad en platteland.’
Samen met drie andere indieners was Daphne deze zomer een van de
winnaars van het Duurzaamste idee van Amersfoort. Drie ideeën werden
gecombineerd: ‘het groente- en fruitabonnement van Corina Weggers;
Bij Daphne in de Kas, waar Daphne Bartels allerlei activiteiten rond streekproducten,
verbinden en kennis delen organiseert en het realiseren van
Stadsboerderij Amersfoort van Wytze Nauta. ‘
BijDaphne in de Kas
Daphne is alleen in de weekenden open; vrijdagavond kookt zij met
producten uit de streek. U kunt dan aanschuiven en eten wat de pot
schaft. Op zaterdag en zondag is er heerlijke koffie en thee, gebak, een
smakelijke lunch of lekkere kleine gerechten. Zij verzorgt ook catering
voor bedrijven die eens iets anders willen. De rest van de week is ze open
op afspraak of voor feestjes, ontvangsten en dergelijke.
Voor meer informatie: www.bijdaphne.nl
Ontmoeting van groot belang voor prettig
leefklimaat
thema
Vanaf de eerste bewoning van Vathorst is het een belangrijk thema
geweest; ontmoeting, samenhang en verbinding tussen bewoners.
Elkaar kennen en weten te vinden bepaalt immers de sfeer in het
leven! Het verhoogt de betrokkenheid van de bewoners met de
omgeving.
Zo worden nieuwe bewoners al tien jaar welkom geheten door de
welkomstgroep onder leiding van Henny Rouwhorst uit Hooglanderveen.
Ontstaan vanuit de verschillende betrokken kerken en de behoefte om
nieuwe buren te leren kennen en welkom te heten. Iedereen in de wijk is
immers nieuw, relatief jong, met of zonder jonge kinderen en werkend in-
of buitenshuis. De bezoek(st)er brengt een tas met informatie en uiteraard
zichzelf mee om een praatje te maken en om mensen een beetje wegwijs
te maken in de wijk. Dat wordt nog steeds zeer op prijs gesteld, ook door
de 3e of 4e bewoners van een huis en door mensen die niet bij een kerk
zijn aangesloten. Het huis hoeft niet per se nieuw te zijn opgeleverd om
in aanmerking te komen voor een welkomstbezoek.
Maar ook de vele voorzieningen in de wijk zijn gericht op het samenbrengen
van mensen. Om er een paar te noemen: theater De Kamers, het
cultureel ontmoetingscentrum, is sinds najaar 2005 actief, en dorpshuis
De Dissel, sinds 2006 in een nieuw onderkomen. Daar heeft het levendige
verenigingsleven een riant onderkomen. Natuurboerderij De Brinkhorst is
er sinds september 2008 en het ICOON met de bibliotheek en Scholen in
de Kunst sinds 2010. En niet te vergeten de vele restaurants en terrassen
die Vathorst inmiddels rijk is. Het zijn vertrouwde plekken geworden waar
Vathorsters elkaar ontmoeten.
Tekst: Marjolein Hoogeveen Fotografie: Patrick Simons | Cees de Vries
5

6 Kort nieuws
Nieuwe hondenwandelkaart
Gemeente Amersfoort heeft deze zomer een nieuwe hondenwandelkaart
uitgegeven voor Vathorst en Hooglanderveen, die huis aan huis is
verspreid. Hondenbezitters kunnen op deze kaart zien waar de hond
los mag lopen en waar honden helemaal niet mogen komen. U kunt de
gebieden herkennen aan de bordjes. Het is de bedoeling dat hiermee de
overlast van hondenpoep afneemt.
De kaart is te downloaden op www.vathorst.nl/beheer
Als hondenbezitter in Amersfoort moet u de poep van uw hond
opruimen (dit betekent dat u altijd zakjes of een schepje bij u moet
hebben) en uw hond aanlijnen tijdens het uitlaten (met uitzondering
van de losloopgebieden) De gemeente zorgt voor voorzieningen
zoals hondenpoepbakken en wandelkaarten en voor handhaving
van de regels door overtreders te beboeten.
Meer hierover op: www.amersfoort.nl/hondenpoep
Wandelen met uw hond in Vathorst en Hooglanderveen (a)
versie 01 06 2012
Bronpark krijgt vorm
Dit voorjaar zijn drie bijeenkomsten georganiseerd om ideeën en suggesties van (toekomstige)
gebruikers van het Bronpark te inventariseren. De ingebrachte ideeën zijn zoveel mogelijk verwerkt
in het ontwerp. De planning is om dit najaar te starten met de aanleg van het park, zodat het in het
voorjaar van 2013 al (voor een deel) gebruikt kan worden.
Het park heeft veel te bieden; een natuurlijk deel met wilgenbosjes, speelplekken voor kinderen van
alle leeftijden, een moestuin en fruitbomen, een multifunctionele speelweide, een boulevard, de
uitkijktoren, een beachvolleybalveldje, een terras etc. BijDaphne in de Kas is nu al geopend; een unieke
uitspanning midden in De Bron, aan de rand van het park. Daarover leest u meer op pagina 3 t/m 5.
Begin oktober is het definitieve plan klaar en kan iedereen er kennis van nemen in het I-Centrum.
ontwerp: concreet geeft vorm
Hondenpoep: heldere regels!
Als hondenbezitter in Amersfoort moet u:
1. de poep van uw hond opruimen (dit betekent dat u altijd
zakjes of een schepje bij u moet hebben);
2. uw hond aanlijnen tijdens het uitlaten (met uitzondering
van de losloopgebieden, waar uw hond los mag
lopen, en de verbodsgebieden, waar uw hond helemaal niet
mag komen).
Vanuit de gemeente zorgen wij voor:
3. voorzieningen zoals hondenpoepbakken en wandelkaarten;
4. handhaving van de regels door overtreders te beboeten.
Op www.amersfoort.nl/hondenpoep leest u meer en vindt
u altijd de meest recente versie van deze hondenkaart.
Legenda
Losloopgebied (geen aanlijnplicht en geen opruimplicht)
Hondenwandelroute met poepbakken
(aanlijnplicht en opruimplicht)
Verboden voor honden
De gebieden op de kaart herkent u bij het uitlaten van uw
hond aan de volgende pictogrammen:
a
b
Kinderbelevingscentrum geopend
Vanaf vrijdag 1 juni 2012 is Kinderbelevingscentrum De Vathorst officieel
open en in gebruik als kinderopvanglocatie. Kindercentrum Bzzzonder
biedt kinderdagopvang, buitenschoolse opvang en meer kinderactiviteiten
vanuit Kinderbelevingscentrum De Vathorst. Het centrum heeft een moestuin,
een bewegingsruimte, een boomhut, een muziekruimte, een theater
en een kookstudio. Bij Bzzzonder is iedereen welkom. Ook als het kind een
extra zorgbehoefte heeft. Er wordt gekeken naar de mogelijkheden, niet
naar de beperkingen. De opvang wordt uitgevoerd door professionals.
Zij creëren met enthousiasme een gezonde, liefdevolle en stimulerende
omgeving. Elk kind krijgt er de gelegenheid zich te ontspannen, zijn
talenten te ontwikkelen, te ontdekken en het beste uit zichzelf te halen.
Meer informatie: www.bzzzonder.nl
Bankjes Boulevard in gebruik genomen
Wethouder Gert Boeve heeft op 12 juli, samen met de heer Wim Bergman, initiatiefnemer,
officieel de bankjes aan de Boulevard in gebruik genomen. Er bleek vanuit de bewoners van het
Sint Pieters en Bloklands Gasthuis behoefte te bestaan aan bankjes langs de route van en naar het
winkelcentrum Vathorst. De meeste bewoners kunnen de kilometerlange route niet in een keer
overbruggen. In die behoefte is nu voorzien door het plaatsen van zes bankjes. Ze stonden er al
even, maar met de officiële in gebruik name is letterlijk even stilgestaan bij dit initiatief.
Ontwikkelingsbedrijf Vathorst, de gemeente Amersfoort en Beheer Vathorst hebben nauw
samengewerkt om dit project te realiseren.
Heerlijk winkelen, dichtbij huis!
Kort nieuws
Bordje bij de Eik
van Kleinbuurtsdijk
Op een stralende dag in mei werd aan de
Lemmerkade in woonwijk De Laak het gedicht
van Jan Prins onthuld. Hij heeft zich hard gemaakt
voor het behoud en de verplaatsing van de Eik van
Kleinbuurtsdijk en hij schreef er zelfs een gedicht
over. De laatste strofe van het gedicht staat nu op
een bordje naast de eik aan de oever van de Laak.
In het bruisende hart van de wijk Vathorst ligt het gelijknamige winkelcentrum. Met een gevarieerd
winkelaanbod kunt u hier prima terecht voor dagelijkse boodschappen. Het centrum heeft ook
winkels met kinderkleding, damesmode, sieraden, cadeautjes, bloemen, boeken et cetera.
De horeca maakt het winkelaanbod compleet! Parkeren is bovendien gratis. Winkelcentrum Vathorst
organiseert regelmatig activiteiten. Op zaterdag 22 september komt de Surprise Shopper naar
Amersfoort. Medio november is Sinterklaas weer in het land. Op zaterdag 1 december zijn de Pieten
in Vathorst. Feest voor de kinderen! Op 15 december een sfeervolle Kerstmarkt met optredens én de
leukste cadeaus voor onder de boom. Meer informatie: www.vathorstcentrum.nl
7

Elmi Vermeij en Richard Sierat van het Waterschap Vallei & Eem
Het water went aan
Vathorst en andersom
Om Vathorst zo leefbaar en aangenaam mogelijk
te maken, is samenwerking tussen OBV, gemeente,
bewoners en het Waterschap van cruciaal belang.
Gelukkig is dat besef bij Waterschap Vallei & Eem volop
aanwezig: ‘In een werkrelatie moet je elkaar scherp
houden. Je doet het samen.’
Nederland is een waterland bij uitstek. Een land waar ruimschoots ervaring
is met de aanleg van kunstmatige meren, sloten en bassins. Vathorst is
daarvan een goed voorbeeld. Het stadsdeel Vathorst ligt in een voormalig
poldergebied, waar het water niet altijd zomaar vanzelf komt en vanzelf
wegstroomt. Toch is gekozen voor een waterrijke wijk waar bewoners op
allerlei manieren van het water kunnen genieten. En de waterkwaliteit in
Vathorst gaat volgens Richard Sierat, Adviseur afdeling Beheer en onderhoud
watersystemen bij Waterschap Vallei & Eem, alleen maar verder
vooruit. ‘Dat is op zich niet bijzonder,’ zegt hij relativerend. ‘Als je in een
voormalig agrarisch landschap nieuwe waterwegen gaat aanleggen, zoals
in Vathorst, is er altijd sprake van een aanpassings- of gewenningsperiode.
Biologische processen veranderen nu eenmaal door een wijziging in het
landschap. Van veel van die processen merk je als bewoner niks, maar als
er drab in de sloten komt of het gaat stinken, dan geeft dat overlast. Dat
moet het liefst voorkomen worden. Maar in het begin is dat lastig. Dan
went de natuur aan Vathorst, en Vathorst aan de nieuwe natuur. Ecologie is
geen kwestie van even een knop omzetten. Dat moet groeien’.
‘We zien onszelf graag als
waterpartner’
Waterstructuurplan is basis
Voor het publiek is de samenwerking tussen OBV, waterschap en bewoners
hoe dan ook moeilijk vast te leggen. Voorbeeld: ver voor de bouw van
Vathorst begon, was er achter de schermen al intensief overleg tussen OBV,
gemeente en het waterschap. Sierat: ‘Als je het waterbeheer volgens hoogwaardige
normen ter hand wilt nemen, zoals in Vathorst, is het belangrijk
dat je elkaar in een vroeg stadium intensief en gedetailleerd informeert.
Weten wat de plannen zij en hoe je daarop vervolgens moet anticiperen.’
Daarbij zijn de exacte ligging van de watergangen en de toestand van het
oppervlaktewater van belang. De verschillende typen bebouwing, groenobjecten
en wegen (en hun vermogen tot het bewaren en afvoeren van
regenwater) spelen daarbij ook een rol. Sierat: ‘Het is belangrijk om korte
lijnen te hebben met bewoners en OBV.
De door bewoners als hoog ervaren waterschapsbelasting komt ter sprake.
Sierat: ‘Lang niet alle mensen realiseren zich dat wij ook verantwoordelijk
zijn voor de zuivering van afvalwater, zoals toiletwater, douchewater,
wasmachinewater etc. Een flink deel van ons budget gaat op aan het laten
functioneren van waterzuiveringsinstallaties en het onderhoud daarvan.
Daarnaast hebben we zeggenschap over al het oppervlaktewater in
Vathorst. Wij moeten ervoor zorgen dat het water niet te hoog komt en
niet te ver zakt. Dat de waterkwaliteit op peil blijft en dus ook dat er geen
schadelijke stoffen of zwerfvuil vanaf het talud in het water terechtkomen.
Je ziet, dat is dat best een omvangrijk takenpakket.’
Nauw contact brengt begrip
Dossier
Vanzelfsprekend lopen de belangen van het waterschap niet altijd parallel
met die van Vathorsters. Het waterschap hecht aan een goede doorstroming
van het water, zodat er sprake is van maximale verversing, van
een bodem die goed gezond blijft en van dieren en waterplanten die hun
ecologische rol in het waterleven ongehinderd kunnen spelen. Sierat: ‘Vanuit
die invalshoek zijn we niet altijd blij met vlonders en andere bouwwerken
die Vathorsters in of vlakbij het water neerzetten. Zoiets kan zwerfvuil
aantrekken, de doorstroming nadelig beïnvloeden en de wateraf- en
toevoer bemoeilijken. Vandaar dat wij soms ingrijpen en zeggen: moet je
dat wel willen op die plek?’
Volgens Elmi Vermeij, adviseur Planvorming, is het essentieel om nauw
contact tot stand te brengen tussen burger en overheid. ‘Niet omdat je
geen meningsverschillen zou mogen hebben. Maar omdat je elkaar op de
lange termijn nodig hebt. Wij willen het graag zo snel mogelijk weten als
het water ergens stinkt. Of wanneer er een dode vis in drijft. Hoe eerder we
daarvan op de hoogte zijn, hoe sneller we kunnen handelen en hoe beter
dat is voor een gezond waterbeheer. Dat laatste belang is altijd wederzijds.
Geen enkele Vathorster heeft belang bij wateroverlast, stinkende sloten,
botulisme, blauwalgen of dode vissen.’
Ook met de gemeente en OBV moet het contact goed en direct zijn: ‘We
zoeken elkaar op vanaf de eerste plannen, bij de aanleg van water gangen
tot aan het onderhouden hiervan. We zien onszelf graag als waterpartner.
Wij stemmen bijvoorbeeld af wanneer bermen en water gangen gemaaid
worden. Daarmee voorkomen we dat we elkaar in de weg lopen of werkzaamheden
dubbel of zelfs niet doen. Samenwerken draagt zo direct bij
aan kwaliteit en leefbaarheid in Vathorst. En het werkt kostenbesparend.’
9

10 Dossier
Niet doen: eendjes voeren
Eén van de onderwerpen waarop nog winst te boeken is tussen waterschap
en inwoners, is het voeren van eenden. Het lijkt een onschuldig
gebaar dat uit dierenliefde voortkomt, maar de gevolgen zijn precies
omgekeerd. Eenden worden afhankelijk van het voeren, ze worden sneller
ziek, in het water komen schadelijke voedingsstoffen en één van de
ongewenste gevolgen daar weer van is het ontstaan van algengroei en
botulisme. Door de algengroei kan het zuurstofpeil in het water afnemen
waardoor bijvoorbeeld vissen sterven. Sierat: ‘We zien ook dat vijverplanten
door bewoners goed bedoeld in de sloten worden uitgezet. Helaas
brengen dit soort planten onwenselijke zuurstof in het water; veel planten
uit tuincentra zijn namelijk gekweekt en uitheems. Die nieuwe soorten
verdrijven de oorspronkelijke planten, waardoor het ecologisch evenwicht
uit balans raakt. En dat evenwicht is juist nodig om stank, kroos en drab te
voorkomen. Zo zie je: goedbedoelde initiatieven kunnen toch negatieve
effecten sorteren. Aan ons de taak om die boodschap zo helder en effectief
mogelijk over te brengen. Zodat we niet onnodig inboeten op de
waterkwaliteit.’ Tot slot: ‘Met de verfijning van de digitale communicatiemiddelen
moet het straks nóg makkelijker zijn voor de inwoners om ons te
bereiken, en wij hen. Goede samenwerking is echt de sleutel tot succes, in
dit geval een plezierige woonomgeving voor iedereen in Vathorst.’
Vragen?
Heeft u vragen over het watersysteem in Vathorst of bent u op zoek naar
specifieke regels voor uw tuin aan het water, zoals over de bouw van
schuurtjes, de aanleg van terrassen, vlonders of schuttingen, neem dan
contact op met Waterschap Vallei & Eem, telefoon 055 - 527 29 11 of kijk
op www.wve.nl/tuinenaanhetwater.
Een digitale folder over dit onderwerp staat op www.vathorst.com bij de
button Wonen.
Tekst: Hans van Willigenburg Fotografie: Luc Reefman
Inrichting buitenruimte geslaagd
Toen het afgelopen januari eindelijk vroor en ik de
winterse plaatjes op de grachten van Vathorst zag wist
ik het zeker: De inrichting van de openbare ruimte van
de Laak is geslaagd. Ik zag winterse taferelen zoals
geschilderd door Pieter Breugel de Oude op de grachten
van Vathorst.
De bewoners van de Laak gingen massaal het ijs op. Zonder enig toedoen
van boven af werd het water intensief gebruikt. Daarbij werkte de haven
aan de Laak als begin van de Elf bruggentocht, een door bewoners
georganiseerde schaatstocht door de wijk. De route voor de tocht werd
professioneel met veegmachines vrij van sneeuw gehouden. Centraal in
de Laak werd een waterplein ingericht met feestverlichting en vuurkorven
zodat het leven op het ijs kon doorgaan tot in de schemering. De taluds
van het Kaipark werkten als sleeheuvels waar zowel ouders als kinderen
fanatiek gebruik van maakten. De Calveense Wetering transformeerde
in een ijsboulevard in de zon om te zien en gezien te worden. Van
noodtrappen en privé steigers werd dankbaar gebruik gemaakt om het ijs
op en af te komen. Reuring en mensen overal. Het ijs was de plek waar de
bewoners ondanks de kou bij elkaar kwamen, waar spontane initiatieven
en ontmoetingen plaatsvonden, de plek waar men verbleef en genoot.
Vanaf het water beleef je De Laak vanuit een ander perspectief. Je ervaart
de extra dimensie voor Vathorst. De ijspret was echter alleen mogelijk
omdat er gezamenlijk hardnekkig is gewerkt aan een openbare ruimte die
bruikbaar is. Dat wil zeggen dat bruggen hoog genoeg zijn om eronder
door te schaatsen, en dat het water de gelegenheid krijgt om dicht te
vriezen. Het watersysteem is een netwerk, waardoor schaatsroutes door de
hele wijk konden ontstaan.
Adriaan Geuze
directeur en mede-oprichter West8, Landscape Architects bv
Column
Nu de winter alweer een tijd achter ons ligt en De Laak getransformeerd is
in een lommerrijke waterstad zie ik op de grachten bootjes dobberen de
kinderen spelen aan de oevers van De Laak. Ook nu zorgen de grachten
met bruggen, gemetselde landhoofden, groene oevers en steigers voor de
Hollandse sfeer in de wijk. Met deze beelden in mijn achterhoofd verheug
ik mij al op het moment dat De Laak wijk compleet is, uitgebreid met het
tweede deel met zijn groene grachten en natuurvriendelijke oevers.
De buitenruimte doet immers z’n werk en draagt bij aan de volwassenheid
van de wijk.
11

Lekker in je vel,
lekker in je wijk
Jacqueline van der Laan (43) startte in juni 2011 haar
bedrijf ‘Wijkcoach’. Ze coacht cliënten uit Vathorst, maar
is ook inzetbaar voor wijkinitiatieven die de mentale
of lichamelijke gezondheid van bewoners positief
beïnvloeden. De naam ‘Wijkcoach’ dekt dus letterlijk de
lading van haar werk. Dit komt door haar tweeledige
visie op welzijn, vertelt Jacqueline. ‘Welzijn wordt door
diverse factoren beïnvloed. Een deel daarvan wordt door
Jacqueline probeert de naamsbekendheid van
Wijkcoach te vergroten, door initiatieven
te ondernemen en contacten te leggen met
bewoners, bedrijven en welzijnsorganisaties.
‘Mijn invalshoek ligt dicht bij welzijnsorganisaties.
Maar ik ben zelfstandig ondernemer en kan
allerlei evenementen organiseren zonder
langdurige processen. Iedereen in de wijk, van
bewoner tot bedrijf, kan mij een opdracht geven.
Mijn criterium is wel dat het moet bijdragen
aan het welzijn in de wijk, dus aan beweging of
sociale samenhang. Dat is mijn corebusiness.’
Jacqueline neemt initiatief om jong en oud in
de wijk samen te brengen en in beweging te
krijgen. Zo organiseerde ze tijdens de Lentefair
de Kidsrun en het Kinderbelevingsveld samen
met Bzzzonder Kinderbelevingscentrum. ‘Heel
leuk om te doen en in opdracht van BKB ga ik
vanaf september maandelijks een prikkeldisco
organiseren voor kinderen tussen de 10 en
13 jaar. Dat zijn typisch opdrachten voor een
wijkcoach.’
De lijn trekken tussen betrokken wijkbewoner
zijn en haar werk als wijkcoach is niet altijd
makkelijk, bekent Jacqueline. Zo organiseerde ze
samen met buurtbewoners de Elf Bruggentocht
in januari, vanuit haar passie als bewoner, maar
tevens gesponsord door haar bedrijf. Ook was
ze een van de organisatoren van de Vathorst
jubileumdag eind juni van dit jaar.
‘Ik ben een organisator pur sang, een spin in het
web. Ik ken heel veel mensen, voel me overal
bij betrokken en ben makkelijk benaderbaar.
Daarom is de scheidslijn tussen commercieel
voor de wijk werken of ‘voor de gezelligheid’,
soms nog een beetje vaag. Ik krijg het wel
steeds duidelijker. Ik stuur een factuur als ik een
coachingstraject start of als ik een opdracht tot
een wijkinitiatief krijg. Zo houd ik het helder voor
mezelf.’
Welzijnsniveau
Hoe staat het met het welzijnsniveau in Vathorst,
volgens deze deskundige? ‘Het grootste deel
van de Vathorsters zie ik als hardwerkende
tweeverdieners, positief, energiek en met
kinderen. De andere kant van de medaille is dat
iedereen heel druk is, misschien wel te druk. De
kans dat mensen zichzelf voorbij lopen is hier
groot. Er zijn veel vage lichamelijke klachten,
waarvan men niet weet waar ze vandaan komen.
Ook levensvragen als ‘wie ben ik?’ en ‘waar word
ik nu eigenlijk gelukkig van?’, spelen hier in de
hoofden.’
Rust
Jacqueline moet lachen om de vraag hoe ze
voor haar eigen welbevinden zorgt. ‘Ik heb
het ook druk met een man, kind, hond, kat
en een eigen zaak. Wat dat betreft ben ik een
prototype Vathorstse. Maar ik zorg dat ik veel
persoonlijk
de overheid geregeld zoals huisvesting, werk, gezondheid
en veiligheid. Andere aspecten zijn minder gereguleerd,
denk bijvoorbeeld aan zelfontplooiing, maar zeker ook
aan sociale verbinding en invloed kunnen uitoefenen op
de woon-en leefomgeving. Dat mensen zich lekker voelen
in hun vel én in hun wijk is belangrijk. In beide gevallen
kan ik een helpende hand bieden.’
beweeg, ik houd van hardlopen, fitnessen en
mountainbiken. Daarnaast ontspan ik door te
koken, lekker in de keuken te rommelen en
veel mensen te ontvangen. Daar vind ik rust
in. Mijn huis staat eigenlijk altijd open voor
vrienden en kennissen. Ze kunnen mij vinden
voor gezelligheid of hulp. Op die schaal begint
wijkwelzijn eigenlijk al, zelf openstaan en
verbinding zoeken met mensen en vandaaruit
iets opbouwen.’
Tekst: Myra Kruimel Fotografie: Cees de Vries
13

Hans en Natascha Versteeg:
We houden van het volle leven
in Vathorst
In het kader van de Internationale Fotografie Biënnale
GRID 2012 | Amersfoort Fotostad kreeg Matthia Insolera
de opdracht het leven in Vathorst vast te leggen. Insolera
koos ervoor zich als voyeur in de wijk op te stellen en
bewoners van Vathorst, in al hun diversiteit, vast te
leggen tijdens de avondmaaltijd, of vlak daarna. De
schijnbaar geënsceneerde setting vormt een prachtig
contrast met het toevallige van het voyeurisme. Ook de
familie Versteeg werd door hem gefotografeerd.
Waarom zijn jullie naar Vathorst gekomen?
Hans: ‘We hadden destijds het verlangen om
kinderen te krijgen. En Natascha en ik wilden
allebei dat onze kinderen in een kinderrijke
omgeving zouden opgroeien. Vandaar dat we
ons oriënteerden op nieuwbouwwijk Vathorst.’
Natascha: ‘Klopt. Daar is de kans dat je kinderen
snel vriendjes en vriendinnetjes krijgen toch
het grootst. En in het ideale geval bellen ze na
verloop van tijd spontaan bij elkaar aan om te
spelen.’
Hans: ‘Dat beeld van een gezellige wijk, waar
mensen elkaar kennen en om elkaar geven, is
voor ons allebei de voornaamste reden geweest
om hier te gaan wonen.’
Is dat beeld realiteit geworden?
Hans: ‘Uiteindelijk wel. Maar dat gaat niet vanzelf.
In het begin kijken mensen toch wat onwennig
naar elkaar. En zijn ze afwachtend. Het heeft echt
wel een paar jaar geduurd voor de situatie in ons
wijkje ontdooid is.’
Natascha: In het begin hadden we zelf ook nog
geen kinderen. Dus dan is er eigenlijk niet zoveel
aanleiding om bij elkaar over de vloer te komen.’
Hebben jullie getwijfeld om terug te gaan naar
Leusden?
Hans: ‘Ja, inderdaad. Vlak voor we onze dochter
kregen, in 2007, dachten we serieus na over
verhuizen. Maar vanaf het moment dat Rosalie
werd geboren en zij hier begon rond te kruipen,
wisten we dat we zouden blijven.’
Hoe wisten jullie dat opeens zo zeker?
Natascha: ‘Het krijgen van een kind is een emotioneel
moment. En ik denk dat je daarbij automatisch
meer waarde gaat hechten aan de plek
waar je kind is geboren. Het laatste waar je na
zo’n ingrijpende gebeurtenis aan denkt is weggaan.
Integendeel. Je wilt dat je kind gelukkig
wordt. En we zagen al snel dat ze dat hier was.’
Hans: ‘En doordat je ineens een dochter hebt,
leer je andere mensen in de straat en de omge-
Binnenkijken
De redactie vroeg hen naar het dagelijks leven in Vathorst.
Hans en Natascha Versteeg wonen sinds 2003 in Velden I
en zijn daarmee al bijna ‘veteranen’ in Vathorst. Samen
met hun twee kinderen Rosalie (5) en Tristan (2) groeien ze
met de wijk mee en hebben ze naar volle tevredenheid het
dorpse gevonden waarnaar ze op zoek waren. Hans: ‘Ik
durf wel te stellen dat we hier de komende tien jaar blijven
wonen.’
ving kennen. Begint de wijk veel meer te ‘leven’.
Ik durf nu zelfs te zeggen dat we hier de komende
tien jaar zeker blijven wonen.
Bovendien: als je nu in Leusden rondloopt, zie
je plotseling wel duidelijk dat daar sprake is van
vergrijzing. Als je dan terugrijdt naar Vathorst,
rijd je als het ware het volle leven tegemoet.
Dat is een prettig gevoel.’
Natascha: ‘Het netwerkje dat we hier hebben,
is behalve gezellig ook heel praktisch. Als mijn
dochter buiten speelt en ik wil de aardappels
schillen, vraag ik aan de buurvrouw of ze even
op wil letten. En omgekeerd gebeurt het ook: dat
ik andermans kinderen in de gaten houd.’
Even los van jullie eigen woonomgeving. Hoe
ervaren jullie Vathorst?
Hans: ‘In vergelijking met Kattenbroek en Nieuwland
vind ik Vathorst een stuk knusser. Hier zie
je nog oude boerderijen, landweggetjes met
oude bomen. Dat maakt het makkelijker om een
emotionele band op te bouwen en te kunnen
15

16 Binnenkijken
zeggen: dit is onze wijk. Ook langs de Boulevard
beginnen de bomen nu echt wortel te schieten.
Ik vind het belangrijk dat het kale eraf gaat.’
Natascha: ‘En wat een groot verschil is met een
paar jaar geleden, is het aantal en het niveau
van de voorzieningen. Het winkelcentrum, de
sportclubs, de horeca. Waar je vroeger toch meer
op jezelf en je eigen leventje was aangewezen,
zie je nu een bloeiend sociaal leven ontstaan.’
Wat vinden jullie van de voorzieningen in de wijk?
Natascha: ‘Voor de kinderen is deze omgeving
ideaal. Ze kunnen alle kanten uit. De hoeveelheid
speeltuinen en parken is overweldigend.
Daarover zijn we super tevreden. Als ik wil kan
ik elke dag naar een andere speeltuin. Omdat ik
thuis kinderen opvang, is dat wel meer dan een
leuke bijzaak. Ik kan de opvangkinderen telkens
iets nieuws bieden.’
Hans: ‘Ook de natuurboerderij, hier vlakbij, vind ik
bijzonder. Het zou voor mij nog wat uitgebreider
mogen, maar het is een rustpunt, een idyllisch
plekje in de wijk. Dat is ook wat waard.’
En de winkelvoorzieningen?
Hans: ‘Die zijn deels nog in ontwikkeling. Wat het
assortiment betreft ben ik zeer over het nieuwe
winkelcentrum te spreken. Ook de gebouwen
zien er mooi uit. Maar als ik kritisch mag zijn: het
had, wat mij betreft, nog wel een tikkeltje meer
uitnodigend gemogen. Ik mis nog een plek waar
je gezellig neerstrijkt en elkaar ontmoet. Een
echte kern, zoals in een dorp. Maar wat niet is,
kan nog komen.’
Vathorst staat bekend als verkeersveilig. Klopt dat
wat jullie betreft?
Natascha: ‘Wat heel prettig is, is dat het verkeer
niet door de wijk dendert, maar grotendeels via
de Boulevard wordt omgeleid. Dat geeft rust
en veiligheid. Ik moet er niet aan denken dat er
sluipwegen zouden zijn. En dat er elk moment
een jongere met een opgevoerde auto of
brommer door de wijk sjeest.’
Hans: ’Haha! Als automobilist heb ik de neiging
binnendoor te steken. En vind ik het soms jammer
dat je altijd op de Boulevard bent aangewezen.
Maar Natascha heeft gelijk: het is beter zo.’
Natascha: ‘Vrienden van ons in Leusden durven
hun kinderen niet zomaar op straat te laten
spelen. Ze kijken hun ogen uit, want hier kan dat
dus wel.’
Spelen kinderen een centrale rol in jullie leven?
Natascha: ‘Voor mij geldt dat ik graag kinderen
om me heen heb. Hiervoor werkte ik eerst in het
basisonderwijs, daarna in het speciaal onderwijs.
Zeker in het laatste geval leer je geduld te hebben.
En de tijd te nemen voor kinderen. In mijn
rol als opvangmoeder komen die eigenschappen
goed van pas. Kinderen merken snel of je
goed in je vel zit.’
Hoeveel kinderen vang je maximaal op?
Natascha: ‘Tot nu toe, vijf kinderen. Als je er meer
neemt, kun je niet meer voldoende aandacht
geven.’
Hans: ‘Het loopt goed. Juist omdat we in een
kinderrijke wijk wonen, is er voldoende aanwas.
Een extra reden om heel tevreden te zijn over de
plek in Vathorst waar we nu wonen.’
Mattia Insolera
Mattia Insolera werd geboren in Bologna (Italië)
in 1977. Sinds 2005 heeft hij gefotografeerd voor
toonaangevende bladen en kranten zoals onder
andere: Esquire, Financial Times, Sportweek en
Le Monde. Hij won meerdere prijzen en eervolle
vermeldingen met als hoogtepunt de tweede
prijs in de categorie ‘daily life’ van de World Press
Photo in 2009. Hij woont en werkt in Barcelona.
www.mattiainsolera.com
Tekst: Hans van Willigenburg Fotografie: Mattia Insolera/ Cees de Vries
Special De Laak 1B
Architect: Drost en Van Veen Architecten
Opdrachtgever: Heijmans vastgoed
De 2de verdieping heeft een uitstekend
gevelsegment, uitkijkend over De Laak
en weilanden. Op het dak begint een
verhoging, waardoor het gevel element
gelijkenis vertoont met een ‘cameralens’.

Jutterseiland; rustig wonen op parkachtig eiland
Het project
Bestaand groen en veel water; dat zijn de belangrijkste kenmerken van
deelgebied De Bron, waarin het Jutterseiland komt te liggen. De Bron ligt
letterlijk in het hart van Vathorst en wordt een wijk met veel diversiteit.
Centraal in het gebied ligt een grote waterplas van 250 bij 170 meter.
De Bron biedt een combinatie van stedelijk en landschappelijk wonen.
Bestaande houtwallen worden ingepast en de centrale waterpartij ververst
zichzelf met in de bodem aanwezig kwelwater.
Het kleinschalige Jutterseiland, gelegen tussen de straten Victoriameer
en Oceaan, telt veertien unieke half vrijstaande cottages (152m² woonoppervlak)
en 6 vrijstaande cottages (162 m² woonoppervlak). Het eiland,
ontworpen door landschapsarchitect Hollandschap, is toegankelijk via
twee bruggen, met elkaar verbonden door een slingerweg. Het parkachtige
binnengebied geeft vrijheid, rust en ruimte. Het aantal parkeerplaatsen
is ruim, er is ruimte voor kinderen om te spelen en ontspannen gaat als
vanzelf aan de waterkant. De woningen, ontworpen door Willem-Jan
Bouwman (Van Manen Architecten, Noordwijk) hebben een klassieke
architectuur en staan speels op hun kavels. Bij het ontwerp is ook aandacht
besteed aan het slim omgaan met energie; een zeer goede isolatie en een
uitgekiende Warmte-Koude Opslag.
Door de breedte van de woningen en de oriëntatie op het water zijn er
veel mogelijkheden voor een ideale indeling. Daarvoor kunnen kopers om
de tafel gaan met de ontwikkelaar.
Bouw noordkant gestart
Inmiddels zijn er voldoende woningen verkocht om te kunnen starten met
de bouw van de eerste woningen. In week 26 van 2012 is begonnen met
de graafwerkzaamheden van de bouwnummers 1 t/m 6 aan de noordkant
van het eiland. In dit rijtje zijn nog drie woningen te koop. Volgens verwachting
worden de woningen begin volgend jaar opgeleverd.
De woningen zijn ontwikkeld in opdracht van Heijmans Vastgoed
en worden gebouwd door Heijmans Woningbouw Amersfoort.
Woonvast Makelaars is de verkopende partij.
Meer informatie: www.jutterseiland.nl
19

Iris Braakman Beheer Vathorst:
‘De betrokkenheid
hier is groot’
Namens Heijmans Infra Services zwaait Iris Braakman,
beheerder van Beheer Vathorst, de scepter over het
dagelijkse beheer van de buitenruimte in Vathorst.
Een verantwoordelijke baan, die staat of valt met goede
verbindingen tussen gemeente, OBV, bewoners en
Beheer Vathorst. Braakman: ‘Toch durf ik te zeggen dat
we ook in het beheer op het niveau Vathorst zitten.
Dat wil zeggen: bovengemiddeld.’
Wat is er specifiek aan het beheer in Vathorst?
‘ Vathorst is een wijk die aan alle kanten ambitie uitstraalt. De architectuur,
de voorzieningen, de activiteiten en de bewoners; aan alles merk je hier
dat je in 2012 werkt, met de bijbehorende verwachtingen en eisen.
Vathorsters weten, over het algemeen, wat ze willen. Ook als het om hun
woonomgeving gaat. Als ergens vuil ligt of hondenpoep, dan krijgen we
dat via ons meldpunt vrijwel onmiddellijk te horen. Je merkt, een relatief
hoge betrokkenheid bij hoe de wijk eruit ziet. Dat is prettig. Want die betrokkenheid
hebben we zelf ook.’
Brengt de bouw extra beheertaken met zich mee?
‘ Wij nemen meldingen over bouwterreinen in behandeling. En zorgen vervolgens
dat deze bij de juiste partij terecht komt. We koppelen het daarna
terug naar de bewoner. Bijvoorbeeld als het groen niet voldoende onderhouden
wordt, of als er veel bouwafval blijft liggen.’
Is er naast contact met bewoners ook regelmatig overleg met OBV?
‘ Zeker. Bijna wekelijks is er contact met OBV over de praktische beheerzaken.
Omdat we al sinds de inrichtingsfase bij Vathorst betrokken zijn,
weten we wat er speelt in de wijk. Het is goed om dat te delen met OBV.
Zo leer je van elkaar. Ook tijdens de overdracht
van een nieuw deel van de wijk wordt nauw
samengewerkt in een prima, zakelijke sfeer. Samen
streef je ernaar om Vathorsters zo tevreden
mogelijk in hun wijk te laten wonen. Contractueel
hebben we een kwaliteitsniveau B afgesproken.
Ook daarin zit die ambitie die ik noemde.
Vathorst is een wijk die uiterlijk zó uniek is, dat je
snel geneigd bent een stapje extra te zetten. Dat
doen we dan ook.’
Wat zijn de taken van Beheer Vathorst?
Dat is een behoorlijk lijstje. We zorgen er om te
beginnen voor dat drijfvuil en zwerfvuil wordt
verwijderd. We zijn verantwoordelijk voor het vegen
van de straten, voor de staat van de groenvoorzieningen,
voor het verwijderen van graffiti
en voor herstel als er in de openbare
ruimte iets kapot is. Ook de verwijdering van
hondenpoep proberen we zo systematisch
mogelijk aan te pakken. Meer in algemene zin
doen wij het technische en sociale beheer van
de openbare ruimte in Vathorst. Dat wil zeggen:
we proberen tot oplossingen te komen tússen
en met de bewoners en vervullende daarin een
coördinerende rol. Klachten over verlichting en
riolering geven we door aan de verantwoordelijke
partijen en koppelen we daarna weer terug.’
Welke taak vergt de meeste inspanning?
‘Dat is moeilijk te zeggen. Zeker is dat hondenpoep
een bijzondere en hardnekkige materie
is, die speciale aandacht vergt. Zo gaan we een
hondencampagne voeren om hondenbezitters
beter bewust te maken van hun gedrag. ‘
in beeld
Een hondencampagne. Wat houdt dat in?
‘Dat we onder meer posters ophangen op de
zogenaamde ‘hotspots’, dus daar waar veel
overlast is van hondenpoep. En dat we hier en
daar vlaggetjes in hondendrollen prikken. In de
eerste plaats om voorbijgangers te attenderen
op de drol. Maar ook om de omvang van het
probleem aan de Vathorsters te laten zien. Zodat
ze zich bewust worden van de hoeveelheid hondenpoep.
Het is een ludieke actie. Maar hopelijk
wél effectief.’
‘De afwisseling vind ik
boeiend. Geen melding
is hetzelfde.’
Bereik je meer met humor dan met straffen?
‘Het is belangrijk bewoners op een positieve
manier bij het beheer te betrekken. Voorbeeld:
tijdens landelijke Opschoondag toen we afvalprojecten
deden met scholen en BSO’s. En we
hebben eerder al een vuilnisbakkenactie gedaan
met kinderen, die de vuilnisbakken fantastisch
hebben beschilderd.’
Wat vind je het leukste van dit werk?
‘ De afwisseling vind ik boeiend. Geen melding
is hetzelfde. Om goed te weten waar het over
gaat, is het noodzakelijk om regelmatig in de
wijk een ronde te doen. Als het dan vervolgens
lukt om dingen op te lossen, geeft dat een goed
gevoel.’
Wat vind je een moeilijk aspect?
‘Het precies lezen van een melding. Soms zit
er een diepere laag in: een burenruzie, bijvoorbeeld.
Gelukkig word je na verloop van tijd
steeds beter in het herkennen van de situatie
achter de vraag.’
Tekst: Hans van Willigenburg Fotografie: Cees de Vries
21

Wat doen directievoerders infrastructuur?
Kijkje in de keet
Iedereen heeft ze wel eens gezien, die bouwketen langs
de Boulevard. Ze staan er al jaren, hebben verschillende
kleuren en eigenlijk weten maar weinig mensen wat daar
precies gebeurt. Tijd om op onderzoek uit te gaan. Wie
zitten er in die keet en wat doen zij eigenlijk?
Ik kies de meest verstopte blauwe keet, schuin tegenover restaurant ‘de
Hebberd’. Na enig zoeken ontdek ik de ingang langs het fietspad. Eenmaal
binnen ruik ik koffie en moet ik even de omgeving op me in laten werken.
Niet vanwege het vele hout of het stoffige tapijt, maar vanwege de enorme
hoeveelheid papier en kaarten. Alle wanden zijn behangen met kaarten en
bestektekeningen. De bureaus zijn nauwelijks te zien. Hier wordt gewerkt,
dat is duidelijk, maar waaraan?
Wicher Hoekzema (60) en Jan Willem Leusink
(37) gaan er eens goed voor zitten om hun werk
toe te lichten. En dat blijkt nog niet zo makkelijk.
Praten over iets wat je dagelijks doet is lastig,
zeker als het om veel technische termen gaat.
Na enkele pogingen komt er duidelijkheid. De
kern van hun werk draait om de infrastructuur.
Ze zijn dus niet bezig met het ontwerpen of
bouwen van huizen. Deze mannen zorgen
ervoor dat de grond bouwrijp wordt gemaakt
en dat alle infrastructuur (wegen, stoepen,
rioleringen) in de openbare ruimte wordt
geregeld. Wicher is ‘directievoerder’ en Jan
Willem is werkvoorbereider en civiel engineer.
Jan Willem legt uit dat hij controleert of de
technische ontwerpen goed zijn. Met andere
woorden: is het technisch ook mogelijk om
precies op die plek een fietspad aan te leggen?
Daarnaast houdt hij toezicht op de aannemers
als die bezig zijn de infrastructuur aan te leggen.
Wicher is als directievoerder eindverantwoordelijk
voor de aannemers. Hij checkt of ze aan de
contractverplichting voldoen. Daarnaast zorgt hij
voor de planning van de aannemers tijdens de
start- en de eindfase. Zo verlopen het bouwrijp
maken en de oplevering zo soepel mogelijk.
Controle
De mannen vinden hun werk duidelijk leuk,
want ze vertellen er uitvoerig over. Maar het lijkt
me ook lastig, gezien de enorme precisie en de
stapels papieren die nodig zijn. Jan Willem en
Wicher beamen dit. ‘Natuurlijk wordt alles zo
goed mogelijk gecontroleerd, maar er sluipt wel
eens een foutje in. Dan ligt een trottoir hoger
dan verwacht of zijn er geen afvoerputten
aangebracht. Dat wordt allemaal ter plekke met
de aannemer opgelost.’ Het lastigste van het
werk vinden ze de vertraging van de bouw, wat
voor hen verregaande gevolgen heeft.
In hoogtijdagen werden 50 huizen tegelijk
opgeleverd. Dat bracht een logische volgorde
qua aanleg van straten met zich mee.
Nu wordt soms per verkocht huis gebouwd en
opgeleverd. Nieuwe bewoners willen graag
meteen een stoep, straat en een parkeerplaats.
Maar ondertussen wordt in de directe
omgeving nog volop gebouwd, met al het
zware bouwverkeer van dien. ‘Dat zorgt voor
vertraging en omwegen en enige irritatie bij de
bewoners. Bovendien is het duurder, want de
aannemer moet steeds stukjes aanleggen en
problemen met het bouwverkeer oplossen. Het
is hard werken om daar goed mee om te gaan.’
Trots
Toch neem ik aan dat ze trots zijn, want een
poldergebied is veranderd in een grote, mooie
wijk. Een deel van hun werk speelt zich onder de
grond af, maar een groot deel is ook zichtbaar,
als ik denk aan de rotondes, busbanen en alle
pleinen, laantjes en stoepen. En trots zijn ze
in ontwikkeling
Wicher Hoekzema en Jan Willem Leusink (r)
zeker. Wicher vertelt dat hij fluitend naar zijn
werk gaat en dat hij geniet van alle diversiteit in
woningen en straten die hij om zich heen ziet.
Jan Willem denkt ‘dat is toch maar weer mooi
gelukt’, als hij bewoners nieuwe gedeelten in
gebruik ziet nemen.
Als ik wegrijd, denk ik aan de hoeveelheid werk
die onder mijn banden doorschiet. Werk waar ik
eigenlijk nooit bij stil sta. Als ik per ongeluk met
twee banden over een stoeprand hobbel, denk
ik een beetje schuldig aan Wicher en Jan Willem.
Dan moet ik lachen. De straten hebben een
gezicht gekregen!
Projecten najaar 2012
- Woonrijp maken De Laak 2A.
- De school in De Bron wordt voorzien van
infrastructuur.
- Eerste aanzet inrichting BRONpark.
- Het Waterhart wordt uitgegraven.
- De Boulevard krijgt tussen rotonde 8 en
14 definitieve bushaltes.
Tekst: Myra kruimel Fotografie: Cees de Vries
23

24 generatie Vathorst
Maak wat van de wijk met de
wijkmakelaar
De Kamers heeft al sinds 2006 aandacht voor
welzijn in Vathorst. Ze doen dit door cultuur, kunst,
ontmoeting, eetgelegenheid, overlegfaciliteiten en
netwerkbijeenkomsten aan te bieden. Dit jaar breidt
De Kamers verder uit. Na Café de Gasteling, vestigt
De Kamers zich in oktober ook in Brede School de Bron.
Vandaar ook een uitbreiding van het welzijnswerk. Tijd
voor een gesprek met drie jonge welzijnswerkers, ofwel
de’ wijkmakelaars’.
Anja van Dillen (28), Dirkjan van Oord (27) en Marlies Roosendaal (33) vertellen
enthousiast over hun werk. Anja werkt nu drie jaar bij De Kamers en
is leidinggevende welzijn. Dirkjan is in mei aangeschoven als wijkmakelaar
cultuur en Marlies vervult sinds juni deze rol voor sport.
Welzijnswerk
Anja start met een toelichting op welzijn. ‘Onze visie op welzijn houdt in
dat we gelegenheid tot ontmoeting organiseren door middel van sport en
cultuur. We willen graag dat bewoners met elkaar in contact komen en op
diverse manieren kunnen ontspannen in de wijk.’
Dirkjan voegt hieraan toe dat het huidige welzijnswerk de laatste jaren
veranderd is. ‘Vroeger kwam een bewoner naar je toe met een idee en de
welzijnswerker voerde dat uit. Tegenwoordig kijkt een welzijnswerker naar
de vraag: wie kun je benaderen om dit te organiseren of hoe kunnen we
het samen doen? Partijen met elkaar in contact brengen wordt dus meer
en meer de basis van ons werk.’
On the job
Anja is als coördinator druk bezig met de nieuwe locatie bij De Bron.
In ‘De Baron’ komt een loungebar, multifunctionele ruimte en sporthal
tevens evenementenhal. Omdat zij zo druk is met de voorbereidingen
(bereidt u zich ook vast voor op heerlijke coffee-to-go, ijsjes aan het water,
picknickmanden en evenementen), trekken Dirkjan en Marlies vooral de
wijk in om ontmoetingen te organiseren. Dat klinkt goed, maar wat doet
een wijkmakelaar eigenlijk?
Dirkjan en Marlies zijn als wijkmakelaar nog relatief nieuw in de wijk.
Zowel als persoon als qua functie. ‘Het speerpunt ligt dus op het zichtbaar
worden’, vertelt Marlies. ‘We proberen bij veel bijeenkomsten aanwezig te
zijn en ons gezicht te laten zien. De mensen moeten ons leren kennen en
andersom. Daarnaast willen we weer netwerkbijeenkomsten organiseren
en gaan we de Gelukkigste Wijk overnemen en nieuw leven inblazen.’
Dirkjan schetst een aantal voorbeelden van zijn werkzaamheden: ‘We
krijgen veel mailtjes van bewoners met ideeën. Dat is natuurlijk fantastisch.
Zo bied ik momenteel ondersteuning aan initiatieven van Vathorst TV en
de Hooglanderveense dagen. Bewoners uit Vathorst willen aan ‘deze kant
van het spoor’ ook een feest organiseren. Ik denk mee door er cultuur aan
toe te voegen. Ook organiseer ik elk jaar de bouwspeelplaats, een enorm
succes.’
Sportief
De kerntaak van Marlies ligt op sportgebied. Ze wil mensen bewegen door
ze letterlijk in beweging te brengen. Ze ziet dat er heel veel initiatieven in
de wijk zijn en heeft daarom een doel gesteld. ‘Ik wil graag een wijkbreed
sportoverleg organiseren voor alle sportaanbieders. Mijn rol zie ik als verbinder.
Ik zorg dat het overleg georganiseerd wordt, dat lijntjes samenkomen
en dat er continuïteit is. Ik wil de juiste partners aan elkaar
koppelen, zodat het wiel niet overal opnieuw uitgevonden wordt.’
Ook haar taak kent dus grote diversiteit, want naast netwerken, en wijk-
brede plannen maken, organiseert ze dit jaar voor het eerst de Grote
Bronspelen in samenwerking met Versa. Vanaf oktober zal ze veel in
De Bron te vinden zijn, die zich natuurlijk uitstekend leent voor sportieve
activiteiten. ‘Eigenlijk ben ik nog zo verliefd op mijn baan, laat het allemaal
maar komen,’ glundert ze.
Vooral meedoen
generatie Vathorst
Anja, Dirkjan en Marlies willen dus vooral zichtbaar worden in de wijk en
bewoners samenbrengen, verbinden en activiteiten helpen ontplooien. ‘Wij
zien onszelf uiteindelijk als een spin in het web, als logisch aanspreekpunt
voor sportieve en culturele initiatieven. Onze boodschap aan de lezers is
dan ook: ‘kom vooral binnen, drink lekker een kop koffie, kom kennismaken!
We staan altijd open voor ideeën en initiatieven. Durf te vragen, durf te
ondernemen en kijk welke mooie dingen er kunnen gebeuren!’
Tekst: Myra Kruimel Fotografie: Cees de Vries
25

26 ondernemend Vathorst ondernemend Vathorst 27
De extra kracht van familiebedrijf J. de Ridder:
Liefde voor toekomstbestendig groen
Robbert Brugman en Frank de Ridder (r)
Groenvoorzieningen geven, als ze goed onderhouden
worden, nét dat beetje extra klasse en uitstraling aan de
woonomgeving. Daarom investeert OBV in goede relaties
met, bijvoorbeeld, J. de Ridder BV, een familiebedrijf dat
al jaren vakwerk aflevert. Directeur Frank de Ridder: ‘Je
wilt je naam hoog houden. Daarom kies ik intuïtief altijd
voor zorg en kwaliteit.’
Schaalvergroting, efficiency en protocollen. Ook in de wereld van het
groenbeheer vinden fusies plaats en ontstaan steeds grotere bedrijven met
een groeiend aantal functies, tussenlagen en voorgeschreven instructies.
Maar er zijn, gelukkig, ook nog bedrijven die, ‘met hun vingers dichtbij het
groen willen blijven’. En zo’n bedrijf is J. de Ridder Civiel- en Cultuurtechniek
uit Soesterberg.
Het bedrijf is al 85 jaar van vader op zoon over gegaan. Dankzij de liefde
voor het vak en de drang binnen de kortste keren voor klanten klaar
te staan, heeft het bedrijf zich qua groenbeheer en -aanleg altijd sterk
georiënteerd op de directe omgeving: onder meer op Soesterberg, Soest,
Maarn, Zeist, Amersfoort. Gevraagd naar het essentiële verschil tussen het
familiebedrijf en de concurrentie, zegt huidig directeur Frank de Ridder:
‘Wij zijn, denk ik, toch iets meer geneigd naar de lange termijn te kijken. Als
we bij een klant worden uitgenodigd, voor welke klus dan ook, denken we
niet alleen aan het project zèlf, maar ook aan de vraag: wat heeft dit gebied
precies nodig? En hoe kunnen we zorgen dat het een mooie toekomst
heeft en dat het er ook over twintig of dertig jaar nog mooi bijstaat?’
‘In Vathorst is meer ruimte
voor variatie in groen’
Uitdaging: 26 eiken verplanten
Met haar brede en kwalitatieve visie op groenbeheer raakte J. de Ridder
als vanzelfsprekend in contact met de gemeente Amersfoort. Na het in
onderhoud nemen van verschillende wijken in de stad (we spreken over
de jaren ‘80), kwam in de 21-ste eeuw uiteindelijk ook Vathorst ter sprake.
Eén van de eerste projecten waarvoor De Ridder aan de noordzijde van
de A1 werd ingeschakeld, was het verplanten van 26 eiken, die langs de
snelweg stonden. Ook daarbij kwam die brede visie goed van pas. Uitvoerder
Robbert Brugman: ‘Niet elke boom is geschikt om verplant te worden.
Dus voordat we met een definitief plan kwamen voor de eiken hebben we
ze, één voor één, nauwkeurig onderzocht. Daarbij inspecteer je niet alleen
de verschillende kenmerken en de gezondheid van de boom, maar ook de
locatie. Als hij jarenlang op een kwetsbare plek heeft gestaan, moet je zeggen:
die boom slaan we over. Die is niet sterk genoeg voor verplanting.’
Frank de Ridder herinnert zich de complexe operatie met de 26 eiken
nog goed : ‘Sommige bomen hadden zulke wijdvertakte wortels dat ze,
eenmaal op een vrachtwagen, niet onder het viaduct door zouden kunnen.
Ook dat zijn zaken waarmee je van tevoren rekening moet houden.
En waarbij je het liefst uitgebreid stilstaat. Want als die boom eenmaal op
de vrachtwagen ligt, is het te laat.’ Voor de nieuwsgierigen onder u: de 26
eiken waren bestemd voor het Park van de Tijden, en zijn nu dag in dag uit,
in al hun pracht te bewonderen.’

28 ondernemend Vathorst
Vathorst, een geval apart
De Ridder heeft een speciale plek in zijn hart
voor Vathorst, en niet alleen omdat hij er zelf
al een aantal jaren woont met zijn gezin. ‘Bij de
meeste nieuwbouwwijken is het groenbeleid
langs strikte lijnen vastgelegd en min of meer
gestandaardiseerd. In Vathorst is wat dat betreft
veel meer ruimte. Niet alleen heeft OBV ervoor
gekozen authentieke elementen in het landschap
te behouden, zoals houtwallen,
bosschages, boerderijen en bomen. Men houdt
er ook aan vast. En is bereid om voor verschillende
plekken ook verschillende mogelijkheden
in overweging te nemen.
Neem natuurboerderij ‘De Brinckhorst’: daar
hebben we, naast andere werkzaamheden,
uiteindelijk een prachtige notenboom mogen
plaatsen die de omgeving een idyllisch karakter
geeft. En die tegelijkertijd ook nog eens de indruk
wekt er al jaren te staan. Het geeft voldoening
als je zo’n bijzondere plek met je vakmanschap
een extra dimensie kunt geven.’
Het zijn precies deze klussen waarin het bedrijf
haar groene vingers en gedrevenheid kwijt kan.
Het roept de vraag op of De Ridder en Brugman
als individuen ooit los kunnen komen van hun
‘groene blik’ op de werkelijkheid. Op vakantie,
bijvoorbeeld? Frank de Ridder, glimlachend: ‘Nee.
Ook als ik op vakantie ben, blijf ik consequent op
het groen letten. En betrap ik mezelf op de gedachte:
hier zou ik een boom neerzetten. Of: hier
juist niet!’ Brugman: ‘Ik zal je vertellen: ik gebruik
mijn vrije tijd regelmatig om met mijn auto even
door Vathorst te rijden. Gewoon, om te zien hoe
alles erbij staat. En om te genieten.’
Korte lijnen, nieuwe oplossingen
Bij elkaar binnenlopen. De laatste dingen doornemen.
Eventuele klachten of opmerkingen bespreken.
Het zijn ogenschijnlijk gewone dingen,
maar volgens beide heren zit daar een groot deel
van de succesfactor. ‘Korte lijnen met een opdrachtgever
zijn essentieel,’ zegt De Ridder. ‘We
lopen makkelijk in en uit bij OBV. Dat versterkt
het wederzijds vertrouwen.’
‘Met groen kun je elke
plek een bijzondere
dimensie geven’
Maar er is nog een andere reden waarom de
samenwerking in Vathorst van beide kanten zo
goed bevalt: J. de Ridder brengt, als het nodig
is, ook creatieve oplossingen in voor bijzonder
situaties. Het mooiste voorbeeld vormen de
zuileiken, die op talloze plekken in Vathorst op
een talud zijn geplant. Frank de Ridder: ‘Speciaal
voor de zuileiken zijn we uitgeweken naar een
techniek die we ook bij de aanleg van golfbanen
gebruiken: het plaatsen van kunststof ringen.
Zeker in het eerste jaar is het belangrijk dat die
eiken groeien, dus veel water vasthouden.
Op een talud is dat lastig. Door het installeren
van die ringen hebben we een reservoir gecreeerd
waarin het water wordt vastgehouden en
de bomen kunnen groeien. En het grappige is:
die kunststofringen zie je ineens in alle delen
van het land!’ Om het woord ‘patent’ moeten de
heren hard lachen. Het gaat bij hen niet om het
geld, maar om de beroepseer. De gedachte dat
de kunststofringen hun dienst bewijzen in
Vathorst en nu heel Nederland ‘veroveren’
smaakt zoet.
Feiten
Groenaanleg is in Vathorst algauw een kwestie
van aanzienlijke getallen. Het afgelopen
winterseizoen plaatste J. de Ridder door heel
Vathorst:
600 bomen
15.000 heesters
18.000 vaste planten
40.000 bollen
Tekst: Hans van Willigenburg Fotografie: Cees de Vries
Fit2Move:
Een bewogen onderneming

Iris Hoetmer, Vathorstse, 36 jaar, clubmanager en moeder
van twee kleine kinderen raakt er niet over uitgepraat;
de goede sfeer in Health Club Fit2Move. Waarom sfeer en
kwaliteit zo belangrijk zijn, vertelt ze aan de redactie van
Vathorst Perspectief.
‘Sporten kunnen mensen tegenwoordig overal. Maar in de
vijf jaar dat wij hier nu bezig zijn, is het mij wel duidelijk
geworden dat je meer moet bieden dan sport alleen.
Vandaar dat we nadrukkelijk geen sportschool zijn, maar
een health club. We zijn met gezondheid bezig in de brede
zin van het woord.’
Intake
‘Iedereen die zich bij ons aanmeldt krijgt een intake waarbij voeding,
gewicht, mental coaching, motivatie, eventuele fysiotherapie en sportief
verleden aan de orde komen. Wij stellen mensen op hun gemak die
bijvoorbeeld al lang niet hebben gesport, die geblesseerd zijn (geweest),
die onzeker zijn over hun prestaties of over hun gewicht. Uiteraard krijgen
ze ook uitleg over de gang van zaken bij Fit2Move en over de werking van
de cardio-apparaten. De aan hen toegewezen instructeur is tevens contactpersoon.
Er is altijd begeleiding op de vloer aanwezig. Zodoende kunnen
we nieuwe sporters beter aan ons binden en vertrouwen geven. Ook ons
enthousiaste en hechte team van veertig professionals, draagt daaraan in
belangrijke mate bij. De meeste instructeurs werken hier al jaren en dat
zorgt voor herkenning en een persoonlijke aanpak’.
Enorme keus
‘We zijn laagdrempelig,
hartelijk en enthousiast’.
Iris: ‘Wie wil bewegen, kan bewegen! We hebben een keuzemenu waar
echt voor ieder wat wils op staat. We bieden op verschillende momenten
van de dag of avond groepslessen aan. We merken dat die lessen zorgen
voor aansluiting, kennismaking en zelfs voor langdurige vriendschappen.
Heel mooi om te zien. We bieden o.a. bodypump, steps, dance, Fit2Balance
en Pilates, spinning, spinfit, dansfit, stepcursus met sportstep (buiten) en
jeugdfitness, waarbij we ook aandacht besteden aan goede voeding. We
hebben een rug- en knieklas, met directe aandacht voor rug- en knieproblemen,
we bieden fitness voor ouderen, hardlopen in groepen op alle
niveaus, easyspinning voor beginners, Fit2Mama voor zwangere vrouwen,
circuittrainingen o.a. voor senioren en zo kan ik nog wel even doorgaan,’
lacht Iris. ‘Het onmogelijk om te zeggen dat er niets voor je bijzit’.
Hardlopen is hot
Er is veel aandacht voor hardlopen bij Fit2Move. ‘Ja, hardlopen is hot
kan ik wel zeggen. We zien dat bijvoorbeeld bij het organiseren van de
VathorstRun. In het 1e jaar hadden we 300 deelnemers, in het 2e jaar bijna
700 en nu we de Run voor de 3e keer organiseren verwachten we zeker
1000 deelnemers! Ter voorbereiding geven we gratis hardloopclinics voor
de hele wijk. En daarvoor is veel belangstelling. Tegelijk zie je de interesse
voor de Amersfoortse Marathon toenemen. Wij hadden dit jaar een eigen
team met 90 deelnemers, van wie er 15 de hele marathon liepen, 55 de
halve en de rest andere afstanden. Vanaf vier maanden van te voren lopen
we ter voorbereiding drie tot vier keer per week met elkaar. Dan word je
en blijf je automatisch een hele hechte groep! Vier, vijf keer per jaar starten
we met een loopcursus onder leiding van gediplomeerde looptrainers en
daarvoor tekenen altijd veel nieuwe wijkbewoners in’.
Sociaal bewogen
gezond & sportief
Iris vertelt dat Fit2Move vanaf de start haar voelsprieten heeft uitgezet in
de wijk. ‘Wij denken altijd mee als dat ons wordt gevraagd. Zo verzorgden
we vorig jaar de warming-up voor de Elf Bruggentocht in Vathorst, organiseren
we de VathorstRun, geven we demonstraties in de wijk, gratis hardloopclinics
en we zijn ook bezig met scholen in Vathorst om de jeugd in
beweging te krijgen en te houden. Om op de hoogte te blijven gebruik ik
mijn eigen ogen en oren en ben ik zoveel mogelijk aanwezig op wijkavonden
om te horen wat de mensen hier bezighoudt. Immers de meeste van
onze sporters komen uit Vathorst, hoewel we ook veel mensen uit andere
wijken en plaatsen in ons midden hebben. Tot Zeewolde aan toe! We willen
een ontmoetingsplaats zijn in deze nieuwe wijk en als dat lukt, geeft dat
enorm veel energie. ‘
Bij het naar buiten gaan wordt dat beeld gelijk bevestigd: het valt op dat
de lounge vol zit met jonge moeders en kinderen. Ze drinken koffie en
kletsen met elkaar, halen hun kind(eren) uit de opvang, sommige lezen
een krantje, pakken een appel die altijd voor handen is of bestuderen hun
eigen prestaties. Het is duidelijk dat Fit2Move een belangrijke ontmoetingsplek
is in Vathorst!
Stichting Job en Lot
Deze stichting is door Fit2Move, Lotte Mulderij en Eigenhuis Keukens
opgericht om mensen met depressieve klachten een positieve impuls te
geven door middel van runningtherapie. Huisartsen raden depressieve
patiënten steeds vaker aan onder begeleiding te gaan sporten en in
beweging te komen. Deze therapie heeft goede resultaten maar is duur,
wordt meestal niet vergoed en is hierdoor vaak onbereikbaar. Daar wil
Stichting Job en Lot verandering in aanbrengen. De behandeling wordt
binnenkort ook door Fit2Move aangeboden. Er is inmiddels ruim
E 30.000, - gedoneerd. Voor meer informatie: info@stichtingjobenlot.nl
Tekst: Marjolein Hoogeveen Fotografie: Cees de Vries
31

‘Wij ondersteunen cliënten vanuit hun eigen kracht en mogelijkheden.’
Bijzondere jongeren in Vathorst
Midden in De Bron is begin 2012 een rij kleinschalige appartementen opgeleverd. Hier wonen zeventien autistische
jongeren zelfstandig, maar onder begeleiding van Kwintes. Deze non-profitorganisatie ondersteunt mensen met een
psychische of sociale kwetsbaarheid bij wonen, werken, leren en recreëren. Gert van Esse (47 jaar), hoofd begeleiden en
wonen, vertelt meer over locatie ‘Lauwersmeer’.
‘Alles is uniek en handgemaakt’
Autistisme wat is dat eigenlijk?
‘Tegenwoordig vallen veel soorten autistische aandoeningen onder de
noemer Pervasive Developmental Disorder - Not Otherwise Specified,
ofwel PDD-NOS. In ons geval betreft het vooral jongeren waar je in eerste
instantie misschien niets aan ziet. Maar ze hebben vaak grote problemen
met sociale contacten en onverwachtse veranderingen. Ze zijn intelligent,
maar weten niet om te gaan met schoolse- of arbeidsgerichte druk.
Iemand met autisme heeft zijn hele leven in meer of mindere mate
ondersteuning nodig. Vooral jongeren en adolescenten die nog in
ontwikkeling zijn, zijn extra gebaat bij begeleiding naar zoveel mogelijk
zelfstandigheid. Daarom is deze locatie gericht op jongeren van
16 tot 26 jaar.’
Hoe pakken jullie dit aan?
‘Wij ondersteunen cliënten vanuit hun eigen kracht en mogelijkheden.
We focussen op de basisvaardigheden die nodig zijn om zelfstandig te
kunnen wonen: administratie, voeding, koken, dagbesteding, persoonlijke
hygiëne en omgang met de buurt.
Tijdens de intake wordt gekeken naar de vaardigheden die er al zijn en
welke nog geleerd moeten worden. Elke cliënt krijgt een persoonsbegeleider
en met deze ‘mentor’ worden doelen gesteld. Bijvoorbeeld zelfstandig
kunnen koken of een dagbesteding invullen. Deze doelen worden
in deelstapjes opgedeeld. Denk aan leren boodschappen doen, voedsel
voorbereiden en bereiden, een recept lezen en toepassen, gebruik van
oven, fornuis en magnetron. Dat zijn allemaal kleine stapjes die leiden naar
het einddoel; zelf kunnen koken. Bij elke stap worden ze geholpen.’
Hoe ziet een dag van een jongere eruit?
‘Sommige zitten nog op school, anderen willen aan het werk. We hopen dit
zoveel mogelijk met lokale partners te kunnen realiseren. Een deel heeft
helemaal geen dagbesteding als ze hier komen. Vaak zie je dat school en
werk niet lukt. Deze jongeren trekken zich dan terug. Een dagbesteding
is dus een van de speerpunten. Dat kan in kleine stapjes gaan, van
gezamenlijk eten tot voor een groot deel aan het werk zijn. Het verschilt
per cliënt, maar iedereen moet wel een plan voor de dag hebben.’
Welke werkgevers komen in aanmerking?
‘Autisten zijn meestal normaal tot bovenmatig intelligent, maar ze zijn niet
sociaalvaardig, schrikken terug voor snelle veranderingen en presteren
minder onder druk. Wat zij nodig hebben is een leidinggevende die
zich opstelt als een vriend en mentor. Iemand die zich wil inleven in hun
belevingswereld en die snapt dat een ‘grapje’ door een autist letterlijk kan
worden opgenomen met alle kwetsbaarheid van dien.’
woonstijl
Waarom wonen in Vathorst?
‘Vathorst was een bewuste keuze. Het is een nieuwe wijk en bij
bouwprojecten kun je nog overleggen met architecten en aannemers.
Autistische mensen hebben specifieke behoeften die enigszins te
generaliseren zijn. Ze hebben behoefte aan rust. Dus kunnen we in
nieuwbouwprojecten zorgen voor rustige kleuren, geluidsisolatie en
aangepaste verlichting. Onze appartementen zijn volledig zelfstandig
ingericht met eigen voorzieningen. Maar we wilden meer ruimten. Zo is
er ook een multifunctionele ruimte om te recreëren, te koken, een washok
en een teampost voor overleg met de mentor. Daarnaast is er nog een
werkplek en een slaapplek voor de begeleiding, want we zijn 24 uur per
dag beschikbaar.’
Hoe loopt het contact met de buurt?
‘De buurt reageert verschillend. We doen er alles aan om omwonenden te
betrekken, zo hebben we een open dag georganiseerd en kan iedereen bij
onze teampost langskomen. We hechten veel belang aan een dialoog.
Daarnaast willen we alle omwonenden aanmoedigen vooral te reageren
zoals men bij andere jeugdige omwonenden zou doen. Wil je er iets van
zeggen, de politie bellen of juist een BBQ organiseren? Doe vooral zoals
je normaal ook zou doen. We leren ze immers zo zelfstandig mogelijk te
functioneren en ook buurtcontacten en consequenties van gedrag horen
daarbij.’
Aan het werk op de teampost
Meer weten?
Wilt u meer weten over autisme, begeleid wonen of bent u als werkgever
geïnteresseerd om een leer/werkplek aan te bieden, kijk dan op
www.kwintes.nl. Voor meer informatie over autisme en aan autisme
verwante zaken, kijk op de site www.autilook.nl.
Tekst: Myra Kruimel Fotografie: Cees de Vries
33

Niet veel onderhoud, wel genieten
‘Wij leven graag buiten’
Is er wat moois te maken van een op voorhand saaie
nieuwbouwtuin? In deze rubriek is de redactie op zoek
naar inspiratie en uiteraard naar een bevestigend
antwoord; een nieuwbouwtuin biedt veel mogelijkheden.
De tuin van Richard en Marjan Kormelink-Holtman in
deelgebied De Velden 1, is daarvan weer een mooi
voorbeeld. De kavel waarop het huis van het gezin met
twee tienerdochters is gebouwd, heeft een oppervlak
van circa 480m². De ruimte om het huis en de bestaande
houtwal hebben Richard en Marjan geïnspireerd om
verschillende hoekjes te creëren, met ieder een eigen sfeer.
Richard Kormelink is met zijn gezin vier jaar geleden, vanuit de binnenstad
naar Vathorst verhuisd. ‘We woonden daar ook heerlijk en hadden een
grote tuin, maar de kinderen hadden er weinig leeftijdgenootjes om mee
te spelen. Vandaar dat we ons toch oriënteerden op een ander huis met als
voorwaarde meer leeftijdsgenootjes voor onze dochters en meer ruimte,
waaronder een grote tuin. We kwamen in Vathorst uit, vooral omdat de
bestaande groenstructuur hier in tact is gebleven. Onze tuin grenst aan
een houtwal, wordt afgescheiden van het fietspad door schanskorven en
we kijken uit op een oude boerderij. Dat heet landelijk wonen in Vathorst’,
aldus Richard.
Verschillende sferen
Het huis is aan de zijkant uitgebouwd zodat vandaaruit ook zicht is op de
groene houtwal. Daardoor ontstond gelijk de mogelijkheid om de tuin verschillende
sferen mee te geven. ‘De voortuin heeft strakke lijnen, met grijs
steensplit op de grond, siergrassen - die geven van die mooie pluimen -
en sierappelbomen die het geheel compleet maken. In de winter zitten
die boompjes helemaal vol met kleine, rode appeltjes, die allemaal door
de vogels worden opgegeten. Leuk om naar te kijken! Het lijnenspel geeft
rust en dat is na een werkdag prettig thuiskomen’. In de houtwal heeft
Kormelink Portugese laurier geplant die niet zo groot wordt; een fijne
soort met kleine bladeren, het blad in de winter behoudt en mooi aansluit
bij de bestaande begroeiing.
Zwemmen
Een geheel andere sfeer ontstaat bij het zwembad, waar een olijfboompje
op stam en een palm staan; voor het ultieme zomeravondgevoel.
Richard vervolgt: ‘In het vorige huis hadden we een vijver en ik wilde
eigenlijk wel een zwemvijver als tuinelement, met het plezier van zwemmen
voor onze meiden. Uiteindelijk kozen we toch voor een zwembad.
Makkelijker in onderhoud. Het zwembad is 6 x 3,5 meter en is met
gedekte kleuren afgewerkt. Om het ontspannen gevoel aan het zwembad
optimaal te laten zijn.’
Vuurtje stoken
in de achtertuin
De gepassioneerde Richard besluit zijn verhaal met te vertellen dat aan
de zijkant van het huis een vuurplaats is gemaakt, ook met split als ondergrond.
‘Een grote vuurkorf is vaak in gebruik en ook de trampoline is
daar te vinden. Als onze dochters nog even lekker buiten willen zitten
met vrienden en vriendinnen is dat een hele leuke plek. Daar staan ook de
kippen vlakbij, een hobby van de jongste dochter. We leven graag buiten,
zijn gemotiveerd om in de tuin aan het werk te zijn, maar we genieten ook
graag van alle moois dat onze tuin te bieden heeft, zoals de bloeiende ridderspoor,
de prachtige Annabel hortensia’s en de geurende lavendel’.
Tekst: Marjolein Hoogeveen Fotografie: Luc Reefman
35

ONTWERP
UW EIGEN
WONING IN
VATHORST
In Vathorst liggen verspreid in de wijk diverse
vrije kavels waarop individuele woonwensen
perfect te realiseren zijn.
Kavels vanaf 400 m 2 aan het water, in het groen, aan een
hofje of juist op een zichtlocate direct aan de Boulevard.
In De Laak, in De Velden of in Hooglanderveen; voor meer
informatie over de mogelijkheden kunt u terecht in het
I-Centrum aan de Veenslagen 2 of op de website
www.vathorst.com/vrijekavels of www.laak2.nl
twitter.com/033vathorst facebook.com/vathorst