29.09.2013 Views

December '10

December '10

December '10

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

gekotst omdat je iets niet kunt wat niemand in<br />

die industrie kan. Het is een keihard bestaan.<br />

Tot zover het ‘muzikale’ aspect. Minstens<br />

zo belangrijk is de merchandising, en wat dat<br />

betreft is Japan de natte droom van iedere band<br />

van deze soort: als je aanslaat, sla je ook echt aan<br />

en kun je je beeltenis op werkelijk ieder voor-<br />

werp kwijt. Dat houdt in dat je kleuters breed<br />

toelacht vanaf broodtrommeltjes, scholieren<br />

vanaf etuis en jonge volwassenen vanaf mobiele<br />

telefoons. Er wordt grof geld verdiend met –<br />

jawel – foto’s van jongens uit bands. Inderdaad,<br />

er worden honderdduizenden yens uitgegeven<br />

aan afbeeldingen die iedereen op het internet<br />

kan opzoeken. Rijk worden in Japan? Koop een<br />

printer, een pak papier en ga eens per week in<br />

het park zitten met je handel. Tel uit je winst.<br />

Een Japanner kan zijn televisie niet aan-<br />

zetten of een van de vele aidoru ('idol') geeft<br />

zijn of haar professionele mening in een of an-<br />

dere dubieuze spelshow. Dat is jammer als je<br />

niet zoveel om dat soort figuren geeft, want<br />

er is simpelweg geen ontkomen aan. Naast al-<br />

bums vol te blèren, schuiven ze maar al te graag<br />

aan in nieuwsprogramma’s, acteren (lees: pra-<br />

tend door het beeld wandelen) in soaps en<br />

verslaan ze evenementen vanuit het buiten-<br />

land. Kwalitatief zeer hoogstaand allemaal.<br />

Is het dan allemaal naar en slecht? Nee. Niet<br />

helemaal, want de ongekende populariteit van<br />

dit soort bands zorgt er wel voor Japan een<br />

van de weinige landen ter wereld is waar niet<br />

alleen cd’s, maar zelfs singles nog verkocht<br />

worden. Bovendien zijn sommige liedjes zeker<br />

pakkend te noemen. Maar het overgrote me-<br />

rendeel wordt gevormd door een nauwelijks<br />

aanhoorbare mix van R&B en slechte popmelo-<br />

dietjes. Daar wil je zelfs een buurman waar je<br />

al jaren ruzie mee hebt niet mee lastig vallen.<br />

Al het beschrevene kwam in de zomer<br />

van 2009 samen toen ik in een groot winkel-<br />

centrum te Tokyo werd geconfronteerd met<br />

een optreden van twee debuterende zangers.<br />

Hun namen zijn mij helaas ontschoten, maar<br />

veel ouder dan vijftien zullen ze niet zijn ge-<br />

weest. Naast het podium stond een enorme<br />

merchandise-kraam. Hoe langer ik daar over<br />

nadenk, hoe minder ik ervan begrijp. Stel je<br />

voor, je bent een aankomend zanger. Nog nooit<br />

heeft iemand gehoord van jou of je muziek –<br />

althans, wat een producer voor jou heeft be-<br />

dacht. En toch laat je allerlei prullaria met je<br />

eigen naam en beeltenis erop fabriceren. Om<br />

het vervolgens allemaal te verkopen. Bizar.<br />

Hun gezang werd ruimschoots over-<br />

stemd door een gillende horde vrouwelijke fans,<br />

waarvan minstens de helft oud genoeg was om<br />

hun moeder te zijn, wat mij het opvangen van<br />

enig stemgeluid schier onmogelijk maakte.<br />

Waarschijnlijk heb ik er niet veel aan gemist.<br />

column: slEchtE stEm? daijoubu! • 27

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!